Over windmolens van nu

Wat ik niet goed begrijp is waarom mensen tegen moderne windmolens zijn. Ik krijg de indruk dat men blijft hangen in het idee van dat ze het niet halen bij de molens van vroeger. ‘Toen molens nog Hollands waren’.
Je kunt er aan wennen maar niet iedereen wil dat.
— Ze storen het landschap en skyline.
Dat deden alle bouwsels die mensen neerzetten, bekend was de aversie tegen het CS in Amsterdam
— De oude, die waren pas mooi.
Ja, opa’s oude klompen ook, bezienswaardigheden die je koestert. Als in een museum.
— Te groot en dominant.
Ja, en statig, daardoor halen ze een saai landschap op.
–
Zo kan ik nog even doorgaan.
Ik zie ze als sculpturen.
Bedrieglijk eenvoudig, geen afleidende ornamenten, een skyline wordt spannend, draaiend lijken ze  rustgevend.
Lawaai en slagschaduw zijn onderdelen die erbij horen, net als bij de grote molens van vroeger.
Al met al: prachtig.
Dat ze in grote hoeveelheden ietwat luguber ogen, alsof ze een eigen leven leiden is een fantasietje.
Als ik verstand had van kunst zou ik ze als zodanig  benoemen.
=