Kalmpjes sukkelen we voort

Zo droog als het weer is.
Een buurman begiet zijn plantjes.
De skimmia naast mijn voordeur ziet er armzalig uit, weinig groene blosjes te bespeuren.
Andere buren zijn onkruid aan het trekken, dat schiet juist omhoog. Een bekend gegeven.
–
Tuin- en plantenpraat. Het is goed om weer ’n beetje leven op straat te zien.
Een paar mensen lopen er meer uit, een blokje om, wat vaker met de hond. Het binnen zitten beu.
Het kan best, gewoon je verstand gebruiken.
In het centrum is het prima winkelen door de rust, echt iets voor een plattelandsdorp. Bij de viskraam met een waarschuwingsbordje ‘LIEVE KLANTEN houden afstand’  zijn weinig kopers. Ze delen balpennen uit.  Aandoenlijk.
Het valt op dat je haast geen kinderen ziet. Geen idee hoe alleenstaande ouders het doen, ik vermoed dat zij gebruik maken van bezorgservice.
Voor zondag wordt mooi weer verwacht, dan zal het parkje een toevluchtsoord zijn.
—
Wanneer ik zie of  lees over ruzies en andere toestanden, in winkels en supermarkten in grotere plaatsen, over angstige mensen en onwillige figuren, waardeer ik de slaperigheid in eigen dorp. Nu pas.
Eindelijk.
==

.

Even kort

Een oogkwaaltje stak vrij plotseling de kop op. Ik had mijn hoop gevestigd op een goede nachtrust maar nee…
Kijken naar het scherm, ook van de foon en tablet is te lastig, ondanks de druppels prikt, traant en steekt het.
Dat duurt waarschijnlijk een paar dagen.
Tot die tijd geen antwoord op reacties, sorry.
Tot blogs
==

In gedachten

In de winkelstraat liep ik een etalage tegemoet waarin ik een bekende meende te zien die  me onzeker aankeek voor het tot me doordrong dat ik mezelf zag.

Meteen dacht ik aan de vermaningen.
Moeder: Let toch op, loop je weer te dromen…
Broer: Slome. Sufferd. Droldrie.
Zus: grijnsde achter moeders rug.
Vader: hij knipoogde.

Storm van de week…

..is deze keer:  E L L E N.
Van harte gefeliciteerd!

=

Minipostje

Het begon met ’n lichte hoofdpijn.
Daar kwam storing van Ziggo bij. Die is nu verholpen, hoofdpijn is gebleven  met een droge kuch als extraatje.
Ik ga naar bed en komt vanavond wel weer kijken.
Doegdoeg.
ps
ik was niet in China.

 

Vanmiddag bij de oogarts…

…zijn er zoveel druppels ingegoten dat ik nog steeds slecht zicht heb.
Morgen zal het bloggen  beter gaan. Hoop ik.
Tot dan.
=

Kan nog net voor ik naar bed ga

Zojuist genoten van Little Britain
Het is een herhaling maar jongens, wat heb ik gelachen.
Tot morgen, ik hoop dat ik van ze droom.
Welterusten.
=

Wijsheid

Met die printers waarmee ze alles kunnen namaken, daarmee moet meer mogelijk zijn.
Hersens bijvoorbeeld.
Ik zou graag een groot verstand willen hebben.
Wijs zijn, alles begrijpen. Nooit hoeven twijfelen. De wereld zou inzichtelijk zijn zonder me suf te hoeven piekeren.
Natuurlijk kan ik experimenteren met LSD of wat dan ook maar dat is zo kortstondig, je moet blijven innemen en dat is te duur. ( Van geld ben ik aardig op de hoogte)
Nu had ik zo gedacht.
Als iemand met deze eigenschappen zijn/haar hersens wil afstaan, laat printen, en voor een zacht prijsje aan mij wilde verkopen, zou dat geen leuke oplossing zijn voor mijn wens? Ik had dan een extra harde schijf, de donor lof en roem en een leeg hoofd wat de overgang naar de dood makkelijker maakt. Eeuwige rust en zo.
Een goed doel, is toch prachtig?
Denk je de sympathieke nieuwskoppen eens in, GELEERDE SCHENKT HERSENS AAN BEJAARDE VROUW.
Ik zou het meteen doen.
Maar ja, ik ben dan ook niet wijs.
==

 

Driewoordenverhaal

Aan allen