De opa van opa kwam van ver, waarschijnlijk vertelde ik het al vaker.
Niets bijzonders, ik geloof dat half Nederland minstens één buitenlandse voorvader heeft.
Dat kon me niets schelen: ik had een Hongaar in de familie en koesterde dat idee. Zigeunerromantiek was wat ik zag.
Dromerige dan wel opzwepende vioolmuziek, vurige mannen met lange bakkebaarden en lenige lijven die mooie donkere vrouwen inpalmden, in mijn twaalfjarige ogen het toppunt van duister genot. Wat dat ook betekende.
Nou ja, ik was een poosje gelukkig met deze dromerij.
Toen mijn aanstaande een Spaanse oom inbracht probeerde ik het idee nieuw leven in de blazen.
Een heuse Don, passend bij een zigeunerdochter….
—
We lachten erom.
De combinatie Noord-Holland – Oost-Brabant was al moeilijk genoeg.
=
BERTJENS 