Weemoed bij fotoalbum

bertjens

Achter de wolken schijnt de zon.


←–Achter beboste bergen ook. Je kunt niet goed zien waar de grens tussen berg en wolk ligt. Fascinerend.
Ook wisten we nog niet hoe het weer zou uitpakken, maar mooi was het.
Uit een vakantiealbum van 2011, ergens in Frankrijk.
–

In het jaar 2008, in hetzelfde gebied, was de aankondiging duidelijker:
er was onweer op komst. Ook dat was fascinerend en spannend bovendien, we verwachtten filmachtige toestanden (die helaas uitbleven, we dronken als troost nog maar een glas wijn).
We zagen het vanaf een terras met uitzicht op de Pyreneeën. –→

–
Een van de leukste bezigheden bij een naargeestig humeur, foto’s kijken.
Het kunnen allerlei onderwerpen zijn maar in vakantie’s maakte je vaak net iets mooiere dingen mee.
Er is weemoed, uiteraard.
Misschien ook een traan of meer.
Toch krijgt na enkele jaren een andere instelling de overhand.
Blijdschap om wat er was, vrolijkheid bij lachwekkende poses.
Een gevoel van acceptatie.
Herinneringen die niemand je kan afnemen, kostbaar eigendom.
Zo ervaar ik het
–

21 gedachten over “Weemoed bij fotoalbum”

  1. Herkenbaar! Ook ik kijk met name op grijze herfstdagen niet altijd zonder emoties naar oude beelden waarbij je mensen tegenkomt die allang zijn gaan hemelen of anderen met wie op een of andere manier het contact verloren ging. De jongere generatie die nog echt klein en jong was. Dat soort zaken. Maar ook de pleziermomenten uit dat zelfde verleden worden dan gekoesterd…Daartoe bewaar je die beelden ook…:)

    Geliked door 2 people

    Beantwoorden

  5. Zo werkt het bij mij ook….. kostbare herinneringen koester ik en kijk er blij op terug. Natuurlijk komen de tranen soms ook, maar de blijdschap overheerst! Blij dat ik mooie herinneringen heb….. dat kan toch echt niet iedereen zeggen!

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.