Flirtles

Het doelwit zogenaamd toevallig aankijken, één oog een beetje dichtknijpen, wenkbrauw lichtjes optrekken.
Weglopen, vluchtig over de schouder loeren.
Nietszeggend rondkijken, ogen even laten rusten op de begeerde persoon, eventueel met beide wenkbrauwen iets omhoog.
Langs hem slenteren met bungelende tas –een verontschuldigend sorry-

Eindeloos was de hoeveelheid maniertjes die klasgenootjes elkaar leerden
En allemaal even spannend.
Sommige jongens deden mee, anderen hadden niets in de gaten.
Meestal had je de lessen niet nodig. Verliefdheid wees zichzelf.
Later denk je: wat waren we kinderachtig.
Nog later denk je: het was eigenlijk best een leuk spel.
–
Tekening van Pixabay.

Koffietijd theetijd slaaptijd

Tijd voor thee.
In de serre zittend probeer ik er een boek bij te lezen. Het is lekker buiten. Blauwe lucht, een lieflijk wolkje, warme zon. Loom word ik, lomer, tot ik slaap.
Dan word ik wakker door een regelmatig geroffel. Een welkom geluid, iedereen weet hoe goed regen klinkt wanneer je zelf droog blijft.
Tijd voor koffie.
Ik ga verder met het boek.
Knus. Druppels op de ruiten, sussend geplens op het dak. Tevredenstemmend. Je zou zomaar weer gaan slapen.
En ja, een hazenslaapje overvalt me.
Na het avondeten een nieuwe leespoging.
Stil zijn de straatgeluiden, een buurkat kroelt naast me, het schemert licht.
Ik slaap in
–
En dan moet de nacht nog beginnen.

–

Bloed

Een ongelukje,  bloed, net als je aardappelen schilt.
Of brood snijdt
Of witte planken zaagt.
Je kunt natuurlijk een ambulance bellen die je afvoert naar Chirurgie, eventueel de pastoor bellen voor geestelijk bijstand.
Zelf zou ik dat niet doen.
Betadine – spray – pleister is meestal voldoende.
Of, wat we vroeger deden, een papiertje of vloeitje natlikken en erop plakken. Mijn moeder was zuinig, pleisters werden bewaard voor iets heel ergs, een sterfgeval of zo.
In een boek las ik over een oude Ierse vrouw die spinnenwebben kweekte om ze te gebruiken voor wondjes, het zou het bloeden doen stoppen. Had ik nooit van gehoord.
Er zijn veel manieren voor, getuige onderstaande lijst. Ook spinrag, inderdaad.
In deze link staan nog meer middelen die als bloedstelpend bekend staan.
Interessant.
Je zou ze allemaal willen uitproberen, waar is mijn mes??
–

Bang voor onweer

Dat ben ik.
Is toch begrijpelijk als er zulke donderwolken op je afkomen?

 

 

Kalasjnikov ontwikkelt elektrische auto

kalasjnikov-gaat-in-auto’s

Voortbordurend op oude ontwerpen…

Het begint er op te lijken…

–

–

Dag bloemen…

Hebben ze de droogte overleefd, zouden ze nog bijna verzuipen.

–

Over fantasie

Wat is het precies?

‘Verbeeldingskracht’ lijkt me de beste omschtijving.

Een uitgebreidere definitie vind je in  wikipedia
Er valt van alles bij te bedenken, dat merk je aan het verschil van opvatting over de betekenis.

  –  Een jongen  tekende prenten na, lijntje voor lijntje werd nauwkeurig op zijn plaats gezet. Zijn ouders beschouwden het als fantasie. Hoe knap ook, daar had het niets mee te maken. De term kunst – in de betekenins van namaak- zou eerder op zijn plaats zijn, hij bedacht de plaatjes niet zelf.

  –  Een ander iemand verzon de meest wonderlijke smoezen als ze te laat thuis kwam:  een hond leidde me af, een fietsendief had me bijna te pakken, enz. Dat was fantasie. Zij bedacht de smoezen zelf.

  –  Het aanpassen van een recept door meer zout toe te voegen, is geen fantasie. Een nieuw soort kruidje/specerij erbij bedenken daarentegen wel.

    – Een schoonzus vond het fantasierijk dat ik de handdoeken strak oprolde zodat er meer in de kast pasten. Dat was me alleen maar behelpen met te kleine kasten.

  –  Het patroon voor een kledingstuk veranderen tot er iets mooiers ontstaat. Dat is fantasie.

–

Er zijn legio voorbeelden waarover je kan discussiëren: was het fantasie,  gebruikmaking van de mogelijheden of gewoon verstandig handelen?
Mooi onderwerp op verjaardagen. (Voordat de borrel op tafel komt).
Boeiend is ook de fantasie van je kinderen in werking te zien, soms met een onbegrijpeljke omweg en achteraf zo logisch.

Wat de smoezen betreft, ik heb maar één keer de lachers op mijn hand gekregen toen ik te laat de klas in stapte. ‘Het was zo gezellig thuis.’

Het was niet eens een smoes.
—

Nog één keer de doornappel.

Dat de doornappel (datura) giftig en gevaarlijk is is onderhand bekend.
Dat delen van de plant gebruikt worden als medicijn
wist ik niet. Er zijn maar enkele genezers die het voorschrijven.
Van buikkrampen tot astma, hij schijnt er tegen te helpen.
Mijn huisarts zou er niet mee moeten aankomen, het idee van een hallucinogeen middel als hoestdrankje maakt me achterdochtig.  Tenzij mooie dromen gegarandeerd zijn maar daar hoor je nooit wat over.
Dat ik de struik aanhoud is om het uiterlijk. Ik vind hem gewoon mooi, de spierwitte bloemen een pracht.
Jammer is wel dat ik ik niemand voor de pluk kon krijgen ondanks de belofte van een gratis stekje.
Toen heb ik het zelf maar gedaan.
 

–

De veelzijdige mens

Uit de 120 woordenserie
–
‘Het mag als bekend worden verondersteld dat de mens een veelzijdig wezen is…’
Moeizaam probeer ik iets moois van de opdracht te maken, weet hebbend van de waardering voor heldere en goedlopende taal.
Is de eerste zin te hoogdravend?
Met literaire perfectie overdonderen? Maar hoe?
‘De mens; veelzijdiger wezen is er niet hoewel enkele exemplaren het tegendeel lijken te bewijzen.’
Hm, niet erg bevredigend.
Probleem is bovendien dat er over De Veelzijdige Mens teveel te vertellen valt.
‘De mens is zo veelzijdig dat hij zich het middelpunt van het heelal waant.’
Ik dub.
Deze mens vangen in 120 woorden of minder?
Laat ik het dan maar kort houden:
‘De veelzijdige mens is een ijdeltuit.’

© Bertie
–

Alweer een vraag

Ik wil graag Words hebben maar bij W10 is het onderdeel van Open Office,  een betaal-programma waarin  Words wordt bijgeleverd.
Mijn voorkeur gaat uit naar een gratis aanbieding van Apache   https://www.openoffice.org/nl/downloaden.html
Is iemand hier bekend mee?
Is het veilig?
Zal Windows het accepteren?
Lastig vraagje.
—

 

Klassiek eendje

Van klassieke muziek weet ik niets dan het kleine beetje dat we in de brugklas leerden.
Soorten instrumenten, indeling van een symfonie- en philharmonisch orkest, dat de Beatles tot de klassieken gerekend werden, over de doofheid van L.van Beethoven, basale feiten die we moesten onthouden.
Ook luisterden we naar Peter en de Wolf (Prokofjev),  de Urendans (Ponchielli), de Moldau (Smetana)  en nog  wat van de bekendste lichte stukken.

Fijne lessen, een mooi beginnetje. Ik hield er een voorkeur voor lichte en jazzy muziek aan over.

Op de MULO leerden we een schema om zelf popmuziek te schrijven. Daar kwamen wijsjes uit die zoveel leken op die van de toptien dat het een lachertje werd, hetgeen de leraar ons wilde laten zien. Ook dit vond ik interessant.
–

Aan de zwaardere (lees: moeiljker) muziek ben ik nooit toegekomen.

Ik heb er zo weinig kennis van dat ik stomverbaasd was  dit piano-eendje   tegen te komen.

Wie verwacht nu een soort moe-daar-ligt-een-kip-in’t-water van een grote componist?

De kenners waarschijnlijk wel, misschien fronsen ze nu bij zoveel onkunde maar voor mij was het nieuw.
Ik zou me haast schamen maar zover ga ik niet. ☻
—