Over honden

Deze keer keek ik naar de rijdende rechter, mr. Visser.

Meestal zap ik voorbij. Aan de eisen van beide partijen liggen vaak zoveel klachten ten grondslag dat ik me òf in alletwee kan vinden  of ze juist als zeikers en zeurders zie.
Nu echter trokken de blaffende honden mijn aandacht, een van de ergernissen.
Ik woon zelf in een woonwijkje en weet hoe storend dit is. Een eufemisme, in werkelijkheid word ik er gek van.
Begrijp me goed, ik houd van ze, vind ze schattig, maar heb geen begrip voor doorlopend geblaf, gekef en gejank. Voed zo’n dier op of begin er niet aan.

Waarom houden mensen een hond? In volgebouwde straten heeft waakzaamheid geen functie, ergo, het zal voor de aanspraak zijn. (Lach niet, er worden diepgaande gesprekken gevoerd tussen mens en dier).Gezelligheid. Leuk voor de kinderen. Dierenliefde, noem maar op.
En dan? Dan laten sommige eigenaren de hond buiten zitten. Waarom is me niet duidelijk. Afleiding is er niet dus het beest slaat aan bij alles wat langs komt, postbode, fietsers, wandelaars, buren, vogels en verveling. Misschien wil het bij de baas zijn en blaft om aandacht, soms een uur of langer. Soms kunnen ze niet alleen zijn en treuren een lange middag, luid jankend. Menig baasje vindt dit niet erg, sterker, ze snappen vaak niet wat het probleem is. Anderen wel.
Je zou er maar naast wonen, zelfs meerdere straten verderop is het geblaf nog hinderlijk.
Klachten over dit onderwerp onderschrijf ik helemaal. Over katten en vogels, kippen en ander dierage kun je van alles zeggen maar niet dat ze je rust verpesten wat geluid betreft.
Visser vonniste m.i.dan ook terecht dat de dieren weg moesten al had dit ook te maken met gebrekkige hygiene.