‘Ik steek een kaarsje voor je aan, zal een rozenhoedje voor je bidden.’

bertjens

Dat werd voorheen vaak gezegd tegen mensen die verdriet hadden, ziek waren of anderszins zorgen hadden. Nog steeds.
Het is lief bedoeld, ik beschouw het meer als vriendschapsuiting dan dat het werkelijk helpt.
Want dat doet het niet. Met bidden zijn proeven gedaan, ook pas nog. De meningen hierover zijn verdeeld, zie links onderaan.
Er word wat afgebeden.
Bij het avondgebed een extra weesgegroetje, sommigen vinden dat te karig en nemen meteen een hele rozenkrans.
Anderen gaan naar de kerk, ze wonen een extra dienst of mis bij of  steken kaarsjes aan. Liefst voor het Maria-altaar, de zorgzame moeder-gedachte.
Zij voelen zich daar zelf goed bij, dat zag ik als kind al. Of een lijdend doel er iets aan heeft is geen vraag. Menigmaal wordt daar niet over gerept. In mijn hele katholieke jeugd heb ik maar weinig mensen horen zeggen: God luisterde niet.
Wel de wonderen erkennen, over mislukkingen heenstappen.  (FAtima  is momenteel in beeld ivm herdenking)
–
Bidders en aanstekers voelen zich getroost door hun vertrouwen op god en heiligen – maar de zieke overlijdt, een kind gaat het slechte pad op, zaken gaan failliet. Alle vroomheid ten spijt. Hoe legt een godsdienaar dat uit?
Vaste prik  bij spotternijen  was: dat moet je simpelweg geloven.  Dat krijg je bij gebrek aan antwoorden.
–
Ook dit is een kwestie waarvan ik niet wakker van lig maar die ik overdenk bij het horen van een overleden vriend/-in en familielid.
Overigens wil ik niemand om zijn/haar geloof afvallen.
–


http://binnenland.eenvandaag.nl/tv-items/71811/vu_onderzoek_naar_gebedsgenezing_werkt_het_echt_

https://www.trouw.nl/home/bidden-bij-ziekte-helpt-wel-of-god-nu-bestaat-of-niet~afeacd3c/
–

27 gedachten over “‘Ik steek een kaarsje voor je aan, zal een rozenhoedje voor je bidden.’”

  1. Het geloof biedt een houvast. Het lijkt me fijn te geloven en houvast te hebben. Helaas heb ik slechte ervaringen met kerk en godsdienst. Te lang bij de nonnen op school gezeten… Veel schijnheiligheid ontdekt, maar geen heiligheid… Helaas.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

    1. Het is me te uitgekookt, de manier waarop geloven met hun volgelingen omgaan. De religies zelf hebben soms mooie regels, menig volk werd er in een fatsoenlijk gareel mee gehouden maar de keerzijde is de machtswellust waar kerkleiders mee te maken kregen. En in hun kielzog het middenkader en kleine priesters.

      Geliked door 1 persoon

      Beantwoorden

        1. Gruwelijk, en dat met jonge kinderen. Niets beter dan in Ierland, waar de nonnenkostscholen net zo berucht werden als mannenordes. Van Brabantse schoonfamilie hoorde ik ook wel eens wat.
          Dergelijke dingen hoefden de nonnen op onze school niet te proberen. Het scheelde natuurlijk dat ik de Zaanstreek woonde, industriegebied met veel verschillende kerkjes en andersdenkenden. En communisme (De Rooie Zaan).

          Geliked door 1 persoon

          Beantwoorden

          1. Wat interessant van die rooie Zaan enzo. Dat moet ik eens opzoeken. Ja, in Vlaanderen was iedereen katholiek. Tot mijn achttiende heb ik in uniform gelopen op meisjesscholen bij de nonnen. Wie naar de rijksschool ging – die gemengd was en geen godsdienst als verplichte les gaf – werd bekeken als minderwaardig. Nu is dat niet meer zo hoor. Maar de twee netten bestaan wel nog naast elkaar. Het katholieke en het rijksonderwijs. Zelf heb ik altijd in een katholieke school gewerkt, nu nog. Je kon met je katholieke diploma destijds enkel daar terecht. En zo heb ik mijn hele leven al in dit systeem gezeten. Zo ver ging dus ook hun macht en invloed… Die ik eindelijk zie veranderen omwille van de diversiteit aan leerlingen en de nonnen die zijn verdwenen. Een hele verrijking.
            Maar als ik terugkijk, dan denk ik altijd: wat waren wij toch braaf, wat lieten wij ons toch doen. Maar je had eigenlijk geen keuze.
            Toen mijn dochter werd geboren, tikte de directrice, een non, mij fijntjes op de vingers dat mijn kind geen katholieke naam had. Stel je voor!
            Ik ga stoppen, want ik kan er een boek over schrijven, maar ik wacht tot ik in pensioen ben…
            Bij mijn man thuis waren ze Nederlands hervormd en die vond ik nog meer bezeten van dat geloof. Bij ons werd er thuis niet echt gelovig geleefd, maar bij mijn echtgenoot moesten ze constant bidden… van die lange epistels voor en na het eten. Pfff…

            Geliked door 1 persoon

            Beantwoorden

  2. Als protestant ben ik wat minder van het bidden. Wij kennen natuurlijk het bidden in de kerk tijdens de dienst, bidden voor het eten (en danken erna) en een avondgebed. Het meeste is verdwenen, bij het eten wat het een simpel ‘Here zegen deze spijzen”…. hoewel mijn opoe volgens mij meteen maar alle recepten aan onze lieve heer doorgaf, want er kwam geen eind aan…. ons eten stond koud te worden en daar hadden we niet voor gebeden….. we begonnen te giechelen, kregen waarschuwende blikken van moeder en om het nog erger te maken besloot op dat moment de hond zijn waterbak leeg te slurpen met veel herrie…. waarop wij paars werden van het ingehouden lachen Het gebed van opoe zorgde er dus niet voor dat het eten lekkerder smaakte.
    Een avondgebed deden wij niet, bij een tante van mij gebeurde dat wel. Langzaamaan verdwenen al die gebeden, ik ken niet veel mensen meer die het doen.
    Maar gebeden als weesgegroetjes en rozenhoedje zijn bij ons onbekend, ik ken ze alleen van naam (en ik vind het prachtige namen, ik zie er ook beelden bij…. een beeldige hoed met rozen 😀 ),,,,, maar verder zegt het mij niks. De rozenkrans hebben wij ook niet. Helaas de beelden ook niet, het is maar kaal in onze kerk. Dat we de biecht niet hebben ben ik weer wel blij om….. dat lijkt mij helemaal niks!
    Ik denk dat geloof en dus ook het bidden er voor kan zorgen dat mensen moeilijke tijden beter aan kunnen…. of het gebed dan helpt is minder belangrijk….. het gebed geeft ze moet en vertrouwen en lukt het niet dan heeft god het zo gewild, dan had hij er zijn reden voor. Mooi als je zo kan geloven. Wat er waar is van het geloof (welk geloof dan ook) vind ik minder belangrijk, want je gelooft heeft voor een belangrijk deel te maken met je opvoeding en de plek op de wereld waar je bent opgegroeid…. als ik daardoor in de verkeerde god geloof kan mij dat toch niet kwalijk genomen worden…. als het ware geloof al bestaat.
    Ook “ik zal voor je bidden en een kaarsje opsteken” kan goed voelen, zelfs als je niet gelooft, want het geeft toch aan dat mensen met je meeleven en hopen je te kunnen helpen.

    Zo, nu ga ik de links aanklikken…. benieuwd wat daar staat!

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

    1. Wij vonden het Angelus al lang (gebed voor het middagmaal.) 🙂
      Bidden houdt sommige mensen zoet, tja. Prima voor ze.
      Zelf troost ik me liever met vriendschap en zo beschouw ik dergelijk opmerking dan maar.

      Like

      Beantwoorden

  4. Een herkenbaar verhaal. Ook ik ben Katholiek opgevoed. Met jouw een na laatste alinea ben ik het helemaal eens. Zelf heb ik de laatste jaren wat meer moeite met sommige godsdienaren. Uitzonderingen daargelaten.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  5. Opmerkelijk dat er echt wetenschappelijk onderzoek naar gedaan wordt, naar die genezingen. Eerst was het inderdaad altijd: je moet het geloven; verder weten wij het ook niet. Dus 1: dat vind ik bijzonder, maar 2. ik ben benieuwd of men er ooit nog wat van hoort.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

    1. Van een vorig onderzoek was de uitslag: bidden doet niets. Misschien geeft het voldoening maar er genazen geen zieken van.
      Misschien komt het in de Trouw te staan, ik ga er op letten.

      Like

      Beantwoorden

  8. @ Matroos Beek.
    Op Walcheren ken ik ook een paar mensen, Middelburg en Arnemuiden. Heel gelovig.
    Hier in Brabant en meer nog in Limburg schijnt het niet veel beter te zijn geweest dan wat jij hier schrijft
    Je leest het in geschiedenisboeken over bevrijding, dienstplicht en koningshuis en, recenter, van oudere mensen die ik ken.
    De Peel was een apart gebied, minder braaf, netjes uitgedrukt. ☻

    Like

    Beantwoorden

  9. Leuk zeg. Net een lang antwoord zitten tikken, druk ik op het verkeerde knopje en foetsie.
    Ik schreef:
    Ik bid op mijn eigen manier. Heb niets met de kerk, welke dan ook niet. Maar ik geloof wel dat als je met de goede intentie en welgemeend in een meditatie probeert positieve energie naar iemand te sturen, dat dat wel degelijk iets kan doen. Er zijn ook onderzoeken gedaan naar de effecten van meditatie (in dit geval transcendente meditatie) door groepen dat het effect heeft op de omgeving in de zin dat ten tijde van de meditatie de misdaad en inbraken in die specifieke wijk terug lopen. Maar of dat nou waar is of niet, gedachten en gevoelens hebben een bepaalde uitwerking.
    Het bijgevoegde fimpje vind ik erg mooi, als jij het niks vindt, gewon wegkieperen 🙂

    Like

    Beantwoorden

  10. Je kunt ook op je eigen manier bidden. Met de kerk heb ik niets op maar wel met welgemeend proberen iemand fijne/goede energie te sturen. Mediteren en van daaruit…
    Wat van meditatie bekend is, vooral als het in groepen gebeurt, dat het effect heeft op de omgeving. Misdaadcijfers gaan bijv. omlaag. Ik geloof zeker dat je met meditatie je eigen leven kunt veranderen. Milder en zachter worden. En als heel veel mensen dat zouden doen dan zal dat volgens mij ook een uitstralend effect hebben. Toevallig net kort geleden een filmpje gezien dat hier mooi bij aansluit.

    Like

    Beantwoorden

    1. Leonie, mooi gezegd maar ook hier geldt: voor de deelnemers zeker heilzaam; ziektes, zorgen en narigheden worden er niet mee weggenomen.
      Als er bewijsbare uitkomsten van deze proeven zijn zou ik ze graag lezen.
      Deze manier van inwerken op de geest lijkt te raken aan mindfullnes

      Like

      Beantwoorden

Geef een reactie op gemma1952 Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.