Geen nieuws

Hoewel ik af en toe teruggrijp op oude dingetjes leef ik wel degelijk in de tegenwoordige tijd.

Momenteel wat sluimerachtig. Door het besluit een poosje geen nieuws te volgen, althans, geen politiek en dat beslaat zowat alle nieuws, bevind ik me in een vacuum.  Rare gewaarwording, vreemd stil.
Pas op 20 januari gooi ik de luiken open. Om Trumps inauguratie te bekijken. En Obama’s afscheid. De voorspellingen te beluisteren en te lezen van deskundologen die werelds’ ondergang beschrijven dan wel Trumps visie bejubelen.

Ik verheug me er al op; voor een leek op het gebied van politieke manipulaties klinken dergelijke voorbeschouwingen enorm spannend, op het sensationele af.

Dus draai ik me tot die tijd nog eens extra in een fleeceje op de bank met de halve bibliotheek en lees me de tijd door.

Intussen komt hier↓ nog een oudje te staan maar sla het gerust over.Je leert er niets van.
===

---

Vrekkenpaar op zoek naar een kachel

Het werd koud rond de oude en slechttrekkende haard bij de heer en mevrouw Vrek, ze begrepen dat er iets anders moest komen.
Een forse investering.
Mevrouw V. liep alle kachelwinkels af voor, zoals ze zei, een voordelige aanbieding maar het was nergens goedkoop genoeg.
Ze keek rond naar een tweedehandsje. Ze vond er geen.
Ze begaf zich naar een oud-ijzerhandelaar en vroeg naar oude kachels of haarden. Hij had ze niet.
Op de vuilnisbelt porde ze in grote bergen blikkerend afval en stootte op een oude kookpot.
Die lag er niet voor niets: hij was gedeukt en er zaten gaten in waaruit gewassen groeiden.
Ze peinsde even en nam de pot mee naar de smid, of hij het ding wilde schuren en dichtsolderen? Dan zou zij het schuurpapier betalen, misschien een extraatje voor de soldeertin.
Hm, hij zou het proberen. De smid deed zijn best en het werd een prachtige pot, koperkleurig met blinkende leklapjes.
Het vrekkenpaar was er mee in hun sas en zette hem in de schoorsteen.
Ze maakten er een vuurtje onder met hout uit het park want er was die nacht juist een voordelige storm geweest en gooiden er water in uit de sloot.
Het ding voldeed prima, het werd net zo heet als een kookpot hoorde te zijn en het paar warmde er vergenoegd de vrekkige handen aan.

In het hete water dreef hun wasgoed, voorzien van een likje groene zeep.
–