Niet echt blij

De aller-allerlaatste foto is bekeken en op de juiste plaats terechtgekomen.  De allerslechtsten zijn verscheurd en weggeggooid.
Het cryptogram is af en ingestuurd, de volgende ligt klaar.
Bed verschoond.
Shirt ingenomen (met lijmpistool).
Bijzonder lekker warm gegeten.
Paar wandelingetjes gemaakt, 1 droog, 1 met regen.
En er liggen drie biebboeken klaar waarvan ik hoop dat ik ze niet al eerder las.
Als laatste heb ik de zon besteld maar daar is geen zekerheid over.
Laat het weekend maar komen, dacht ik vanmiddag nog.
Het nieuws uit Nice echter geeft er een akelig smaakje aan.
==

Gewoon.

De fotoklus is bijna klaar, ik kan me weer op het heden richten.
En watsienik?
Covid 19, corona, besmettingen, lockdowns,  als afleiding de presidentsverkiezing in Amerika.
Even kwam de koning er tussen maar die is al weer koest, voorlopig.
Natuurlijk, het is van belang dat we ingelicht worden.
Toch was ik blij met een paar pagina’s ‘gewoon’ nieuws in de kranten.
Al is niet alle nieuws even fraai, het lijkt gewoon. En dat zet je weer aan het denken.
‘Vind je dit gewoon? Mooi is dat.’
‘Maar, het is, eh… je weet wel, tirannie en oorlog, die dingen. Dat is toch gewoon zo?’
Tssss, treurig.
Nou ja, nu weet ik zelf niet meer wat ik bedoel.
Het zal de klok zijn die me uit evenwicht brengt.
Krijgen we de normale tijd terug, verlang ik naar de zomer van vorig jar toen corona nog niet uitgevonden was.
Het is ook nooit goed.
Gelukkig heb ik nog een stapeltje oude foto’s om over te piekeren.
Deze halfgesmolten kaarsen uit 2009 bijvoorbeeld.
Ik weet nog steeds niet wie die te dicht bij/op de verwarming heeft gezet.
=

No blogs today…

Geen logje vandaag.  Voordeel is dat er ook niets te reageren valt als ik die mogelijkheid tenminste nog kan vinden..
Het is nu te laat om iets in elkaar te flanzen en waarover zou het moeten gaan?
NH en ZH zijn rood maar dat weet iedereen al.
Het coronavirus zwabbert in de rondte, het vertoont zich dan hier en dan daar  behalve in ons dorp, het heeft hier ook niets te zoeken.
Er was nog meer nieuws, dat Sylvie Meis trouwt en onze kermis doorgaat zonder terrassen en dat mijn haar geknipt is maar wie interesseert dat nou.
Enfin, morgen zijn er weer andere dingen belangrijk. Ik ga naar bed, ze gebeuren ook zonder dat ik erbij ben.
Slaap ze.
==

Enkele koppen


Trump  oppert de presidentsverkiezingen uit te stellen.
Ik wacht op zijn voorstel ze over te slaan en automatisch het volgende termijn president te blijven.

China, VAE, VS sturen raket.  Supertrio  naar Mars.
Het is te hopen dat er geen voorrangskruisingen zijn in de ruimte.

Geestelijke gezondheid in gevaar door constante corona-angst.
Ook dat nog.
Was ik al bang voor griep, loslopende wielrenners,  muizen, inbrekers, vampiers…

Drukke plekken in Amsterdam en Rotterdam wacht een mondkapjesplicht.
Demonstranten slijpen reeds de messen.

Ik mis de boeren op het nieuws.
Op reces?

Verder niets als narigheid.
Dat is geen nieuws.
===

Nieuws bijhouden


Er zijn zondagen dat je niemand spreekt op een berichtje na. Dat komt goed uit, ik  lees de kranten. Een lange zit maar ik houd ervan.
In het weekend heb  ik een paar papieren uitgaven. Verschillende, leuk om te vergelijken.
Niet alles lees ik. Sommige columnisten zijn niet aan me besteed, de corona-pandemie sla ik voor driekwart over. De meningen lopen te zeer uiteen en als ongeleerde kan ik ze niet beoordelen.
Door de week klik ik op kadaza en zoek De Gelderlander voor het streeknieuws,  bekijk het lokaaltje voor overlijdensadvertenties.  De doden ken ik  zelden maar iemand legt het later  uit: ‘Dat was dat mannetje met die scheve loop, die vrouw met dat knotje…’
Het journaal houd ik bij  voor de gezichten want ik kan de mensen haast niet uit elkaar houden. Op een paar na, de oranjekleurige uit de VS herken je meteen. Frans de boskabouter ook. En Marion Koopmans natuurlijk aan de serieuze wenkbrauwen.
In bed ga ik nog even door met Googlenieuws op tablet of phone tot ik wakker word van een pijnlijk rug of arm, nieuws is niet geschikt om op te liggen.
Zo kom ik een stille zondag tevreden door.

Nu moet ik de puzzels nog invullen en straks de British Bake 0ff zien, de lange zit begint op een marathon te lijken. Als ik maar niet aan de stoel vastgroei.
Stel je voor, zou ik zelf ook in de krant komen.
‘Je weet wel, de vrouw die altijd kranten las’.
==

 

Je hebt nieuws en nieuws

Meteen al een paar superitems.

Een jammerlijke verhaal over het miskende Trumpje, ach arm manneke, zo overtuigd van zijn aanhang en de mensen dan weg-gelogen te zien. Geertje en Marientje mogen hem wel een speelgoedje sturen als troost, een autootje van Japanse makelij of zo.
Over Erdje daarentegen zou je je haast zorgen maken, nog 12 jaar de baas te moeten blijven over een volk van staatsgrijpers. Ik geloof dat het een Turkse traditie wordt of was,  ik geef het je te doen.-

Verder is Dijkhoff de slimste mens. Misschien helpt het hem de azc’s te beheren, ik benijd hem niks.
Adèle Bloemendaal is overleden, helaas. Dat ze de engelen niet doet opschrikken met haar onnavolgbare lach.

De rest staat in de kranten, is het vandaag niet dan morgen

Saaier maar beter nieuws was het weerbericht: kalm en zonnig, ’s nachts lichte vorst. Vooralsnog geen Friese tocht, daar zou ik als vrouw-op-leeftijd toch niet aan meedoen. Vroeger ook niet, trouwens. Gewend aan karige Zaanse slootjes en een modderige Zwetplas durfde ik me niet te meten met stoere Friezen en Friezinnen die me omver zouden rijden.
Ik houd me bij de krant.
Om er over te lezen. Eventueel.
ps
Bij het opmalen van een logje kun je een voorbeeld  bekijken. Nu staat er: ‘voorvertoning’.
Een bijzonder nieuwtje.

Geen nieuws = goed nieuws?

Overmorgen ga ik weer meer lezen en luisteren.

19 Januari koos ik als einddatum van een paar poltitiekvrije weken. wars-van-politiek/
Daarna kan ik me overgeven aan de inauguratie van Trump en commentaren daarop.
En weer lezen over ons eigen geharrewar in een etalage vol partijen.  In maart wordt het bijna letterlijk een geval van ‘Hmmm, zal ik deze nemen, of die, en wat kost die daar…’

Inzicht in politiek heb ik nauwelijks maar nietsweten is evengoed een gemis, het vult zo’n beetje de helft van de kranten en dan de columns en commentaren nog.
Wat rest is cultuur, wetenschap en economie,  niet altijd interessant, althans niet voor mij en het dorpsnieuws kan op één  a-viertje per maand.
Andere media bieden er amusement bij maar dat voldoet zelden. Laat staan moderubrieken als koken en huizengedoe.

Natuurlijk ontkom je niet helemaal aan politiek, ik had niet echt een matglas-bril maar het is me grotendeels gelukt om het bij krantenkoppen te houden en journaals/praatprogramma’s te mijden.
En kijk, de wereld draait gewoon door.
Niet beter of slechter dan bij Matthijs.

Geen nieuws

Hoewel ik af en toe teruggrijp op oude dingetjes leef ik wel degelijk in de tegenwoordige tijd.
Momenteel wat sluimerachtig. Door het besluit een poosje geen nieuws te volgen, althans, geen politiek en dat beslaat zowat alle nieuws, bevind ik me in een vacuum.  Rare gewaarwording, vreemd stil.
Pas op 20 januari gooi ik de luiken open. Om Trumps inauguratie te bekijken. En Obama’s afscheid. De voorspellingen te beluisteren en te lezen van deskundologen die werelds’ ondergang beschrijven dan wel Trumps visie bejubelen.
Ik verheug me er al op; voor een leek op het gebied van politieke manipulaties klinken dergelijke voorbeschouwingen enorm spannend, op het sensationele af.
Dus draai ik me tot die tijd nog eens extra in een fleeceje op de bank met de halve bibliotheek en lees me de tijd door.
Intussen komt hier↓ nog een oudje te staan maar sla het gerust over.Je leert er niets van.
===


Vrekkenpaar op zoek naar een kachel

Het werd koud rond de oude en slechttrekkende haard bij de heer en mevrouw Vrek, ze begrepen dat er iets anders moest komen.
Een forse investering.
Mevrouw V. liep alle kachelwinkels af voor, zoals ze zei, een voordelige aanbieding maar het was nergens goedkoop genoeg.
Ze keek rond naar een tweedehandsje. Ze vond er geen.
Ze begaf zich naar een oud-ijzerhandelaar en vroeg naar oude kachels of haarden. Hij had ze niet.
Op de vuilnisbelt porde ze in grote bergen blikkerend afval en stootte op een oude kookpot.
Die lag er niet voor niets: hij was gedeukt en er zaten gaten in waaruit gewassen groeiden.
Ze peinsde even en nam de pot mee naar de smid, of hij het ding wilde schuren en dichtsolderen? Dan zou zij het schuurpapier betalen, misschien een extraatje voor de soldeertin.
Hm, hij zou het proberen. De smid deed zijn best en het werd een prachtige pot, koperkleurig met blinkende leklapjes.
Het vrekkenpaar was er mee in hun sas en zette hem in de schoorsteen.
Ze maakten er een vuurtje onder met hout uit het park want er was die nacht juist een voordelige storm geweest en gooiden er water in uit de sloot.
Het ding voldeed prima, het werd net zo heet als een kookpot hoorde te zijn en het paar warmde er vergenoegd de vrekkige handen aan.
In het hete water dreef hun wasgoed, voorzien van een likje groene zeep.

Enkele punten uit het nieuws

 Internet bestaat alweer 25 jaar
Snotneus;  nu al de wijsheid  in pacht hebbend.

Poe, jaren geleden kwamen we ze al tegen in gewone zwembaden.

\
hertenfluisteraar-in-zandvoort
Ik zou wel eens willen weten wat hij ze allemaal wijsmaakte.

Dat hopen we dan maar.

Aangenamer zomerweer richting weekend
En de rest van de zomer??