Een vogelschrik liep op de Dam, hand in hand met een sneeuwpop.
Het was hun allereerste reis en ze krompen bij elke nieuwe indruk ’n beetje.
Na een paar uur waren ze moe en rustten wat; toen werden ze een waterplas waarin een paar oude hoeden, wortel en vodden dreven. Stroslierten waaierden er omheen.
Een zwerver raapte de vodden. Een konijn vocht met een duif om de wortel.
Een mus baadde in het plasje en een actrice zette de hoeden op.
Het stro kwam overal terecht.
De dag was om.
En zo krijgt alles weer een nieuwe functie….. alsof ze een donorcodicil hadden
LikeGeliked door 2 people
Hahahaha… wie weet 😉
LikeLike
En zo kwam alles toch -min of meer- goed, niet Bertie?
LikeGeliked door 2 people
Zo ongeveer. Sneeuwpoppen en vogelschrikken kunnen niet veel hebben ☺
LikeLike
Een schrikkellijk goede blogpost ….
Zonnige groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Dankje Rob.
LikeGeliked door 1 persoon
Doet me denken aan deze:
LikeGeliked door 1 persoon
Grappig, die kende ik niet..
LikeLike
De relativiteitstheorie in een notendop…:)
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel. Hahahaha….
LikeLike
Prachtig verwoord
LikeGeliked door 1 persoon
Merci.
LikeLike