Kort stukje over fobiën

Je kunt ze beter niet allemaal kennen.

Voor je het weet ga je ze herkennen.

Toen ik de  lijst voor het eerst zag verbeeldde ik me de meeste ervan te hebben of minstens de helft.

Vergelijk het met een medicijnenbijsluiter. Lees en krijg alle bijwerkingen, je wilt niet weten hoe lastig dat is.

De fobieën waaraan ik lijd (groot woord) ga ik hier natuurlijk niet uit de doeken doen, met een rits oudere broers en zussen leer je dat snel af.

Op één fobietje na dat geen geheim is.
–

Een komische angst leek die van een broertje dat in een vroeg tienerjaar last had van douchevrees,  tegelijkertijd van wastafel- en keukenkraanvreees:  hij weigerde zich te wassen. Hij zwom liever, bij voorkeur in de Maas. Nou ja, ieder zijn meug. Wie weet was hij door een akelig kraanbeest lastig gevallen, weten wij veel.

Bekend zijn fobieën die in onze gebieden niet te verklaren zijn en worden aangeduid als oer-angst, refererend aan een oergeheugen.

Denk aan krokodillen, reuzenslangen, grote leguanen, geheimzinnige moerassen om een paar voorbeelden te noemen. Daar heb ik een andere mening over maar ben geen deskundige en ze vragen me nooit wat.
–

Je vraagt je wel eens af: hoe komt iemand aan een fobie.

Tja, dat is voer voor psyche-wroeters. Nogal wat mensen voelen zich ter zake kundig en leggen het haarfijn uit.

Betere vraag is: hoe komt iemand er van af.
Dat schijnt moeilijker te zijn.

Een huisarts zal verwijzen naar de juiste hulpverlener  en er het beste van hopen. Hij/zij weet ook niet wat er tegen helpt.

Ook niet tegen die ene van mij.
==