Morgen gaat het gebeuren

Niks klosjes-geruit-garen en vierkante-gatenboren, allemaal flauwe kul.
Nee, dan het serieuzere werk.
Ik heb een plant gevonden waarvan de aardappel groeit in de gewenste vorm.  Daar hoef je zelf maar een kleine ingreep voor te doen.
Hoe? Let op.
Je neemt een speciaal geprepareerde poter, liefst langwerpig van een aangepast ras, snijdt het in staafjes en zet ze rechtop in de grond. Beetje geduld beoefenen tot ze rijp zijn maar dan zie je het wonder.
Steek de riek eronder en haal de plant boven met, echt waar, kant en klare patat. Even afspoelen en het kan zo de pan in,  schillen is niet nodig.
Ik wist niet wat ik zag en heb onmiddellijk het alleenverkooprecht veilig gesteld.
Maar medebloggers wil ik wel een paar potertjes gratis toesturen, ik ben de beroerdste niet.
Meld je bij het bekende adres!
Iedere honderdste afnemer krijgt bovendien gratis een airfryer.
Mooi meegenomen toch?
==

Nog even over woorden

Hoewel ik godsdienst lang geleden heb afgezworen gebruik ik vaak termen daarvan.

Mijn god – goddeloos lelijk  –  mijn hemel –  hemels  – zalig – heilig ontzag –  engeltje  – wonder –  jeeses  en waarschijnlijk meer.

Omdat het ingebakken zit?  Uiteraard, je ging tot en met de puberteit naar passende scholen, in die jaren leerde je heel wat reliteksten.

En je onthoudt ze, wat precies de bedoeling is van een kerkelijke opvoeding.

Gemakzucht speelt ook mee, je hoeft nooit te zoeken naar vergelijkingen.

Baby als een engeltje.

Zalige ijstaart. (hemelse modder bestaat maar is geen engelenpoep)

Heilig ontzag hebben voor iets of iemand.

Wonderschone natuur.

Goddelijke stemmen.

Het is praktisch om deze begrippen bij de hand te hebben. 
Je zou bijna blij zijn ze te kennen.
Bijna geloven dat priesters het voorzagen: ‘ze kunnen van hun geloof vallen maar zullen zich redden met mooie woorden, profijtelijk als ze advocaat worden.’

Of, geniepig, ‘als ze zelf priester/non worden, de taal spreken ze al’.

Zover heb ik het niet geschopt.

Maar inderdaad, om woorden zit ik niet gauw verlegen, dat heb ik er toch maar mooi an overgehouden.
==

 

Niets van belang

Sommige woorden gaan eigenaardig klinken bij herhaling.
Waarom? Weet ik niet.
Zelf heb ik het  met o.a. ‘spiegel’, hoe vaker ik het zeg, hoe gekker het klinkt.
Tribune, ook zoiets. Morsdood. Hei-baas. Deze woorden sporen niet.
Een vroegere oom zei altijd brrrr als het koud was. Het klonk uitgesproken maf.
Ook het woord ‘kranig’ was zoiets.
En droppie. ‘Geef mij ook een droppie…’  Raar woord maar ja, ‘dropje’ was boekentaal en die gebruikten we niet.
Echt ernstig vond ik ‘mallemeulen’.  Ik kon het niet gezegd krijgen en noemde het draaimolen..
Misschien ligt van deze woorden de lettervolgorde niet lekker of is de klank ongeschikt.
Belangrijk is het niet, het komt bij me op, soms, als ik niks anders te doen heb.
Dan denk ik.
Over dit soort onnuttige kwesties.
==

In de bus

Direct achter de zijdeur rechts  was mijn dagelijkse vaste stek.
Hij zat aan de linkerkant van het gangpad.
En keek als ik instapte.  Zodra ik hem spotte wendde hij zijn blik af. Ik ook.
Ik wist niet waar hij opstapte, waar hij naar toe ging.
Droomde alleen van, waarvan? iets vaags?  zijn mooie gezicht?
Na een paar maanden stapte hij plotseling een halte eerder uit dan ik.
Door het raam zag ik hem, hij keek naar me, spreidde zijn handen in een spijtig gebaar,  mimede sorry, bloosde en liep weg.
—
Je zult het niet geloven maar ik had serieus liefdesverdriet.
Ik was zeventien.
==

Niet weer die wolf…

Het is volle maan en we weten allemaal wat dat betekent, ìk weet het.
Zo irritant, ik wilde niet weer met dat beest opgescheept zitten.
Daarom had ik wijwater over de stoep gesprenkeld.
Kruis aan de voordeur gespijkerd. Ja, ik weet dat dit tegen vampieren bedoeld is maar ik geloof dat weerwolven er ook niet van houden.
Als extra een bord aan het tuinhek: KEER! OM!  Halverwege de voortuin een krachtiger woord: DONDER OP.😣
Tenslotte mezelf omgeven met wierook en behangen met rozenkransen.
Wat kon me gebeuren?
Net prevelde ik een gebedje toen er sluipgeluiden klonken.
Ik bad er nog een. Er werd geklopt, gebeld en nog een keer en ik bad en bad.
Het hielp niet, ingrijpen was nodig.
Ik nam een forse vleug wierook.
Lichtelijk high stampte ik naar de voordeur.
Ik zou het hem inwrijven, de bruut, eenzame vrouwen lastig vallen, ha, en trok woedend de deur open.
Stond de paashaas op de stoep.
==

Kriebels in je hoofd

Het kriebelde in mijn nek.
Ik wreef en voelde iets, ik weet niet wat het was  maar ik kneep het morsdood en gooide het weg.
Nog altijd beducht voor de orenkruiper die ooit in in mijn haar zat, in een van de vlechten die we toen strengels noemden.
Het idee van een beest dat letterlijk in je hoofd kruipt….
….dat blijft je bij.
Het is een insect, zo walgelijk en (mini-)slangachtig dat ik er geen plaatje van heb en ook niet wil afbeelden.
Alleen een oor.  (Niet het mijne).
.
=

Tuinieren

De tuin ligt klaar voor struiken, planten, bloemen, knollen en bollen en wat maar groeien wil, ik stop het er allemaal in.
Natuurlijk ga ik eerst een plan maken.
Slootje graven voor de sfeer.
Champignons zaaien.
Het lijkt me wel aardig een bergje fruitpitten bij elkaar te doen. Paar rietscheutjes eromheen, komt er een kant-en-klare fruitmand boven de grond.
Een ander goed plan is het plaatsen van een parasolboom of dakboom, dagelijks een flinke portie groeimiddel dan heb ik er hopelijk deze zomer al wat aan. Ben ik eindelijk verlost van het gedonder met parasols of te koude schaduwplekken waar je bijna bevriest.
Uiteraard mag een hoekje graan niet ontbreken. Hoewel, nu ik er over nadenk, roombroodjes zijn lekkerder, misschien een koe?
–

Je ziet:  tuinplannen maken is een aangenaam tijdverdrijf.  Uitdagend en het prikkelt de fantasie.

Ik kan het iedereen aanbevelen.

Tenzij je geen tuin hebt.

Dan kun je er altijd nog over bloggen.
==

Hallo iedereen

Omdat de verbinding af en toe wegvalt, natuurlijk op de meest ongelukkige momenten,  zet ik straks de laptop uit.
De smart moet eten en tablet had ook honger, het is veeleisend spul.
Ik kom vanavond wel eens kijken hoe het er met het e-vee voorstaat en om te antwoorden..
Nu de zon in, schoffel en hark wachten.
Doegdoeg.

middagje kleur

De zon steekt warmgeel af tegen wit met grijze wolken in een stukje blauwe lucht.
Jonge planten in het groen op zwarte grond passen bij de roodstenen muur.
Een bruinige mus scharrelt op een bergje bonte keien en een vreemde vroege  zweefvlieg hangt boven het blinkende vijvertje.
Ik kan maar één ding doen.
Een fleurige jurk aantrekken.

==

Spannend winkelen

In de supermarkten worden afstanden wel eens vergeten.
Dan kijk ik de daders kalmpjes aan.
Snappen ze het niet, dan is het met priemende ogen.
Dat laatste werkt het beste, enkele mensen vluchten haastig, angstig achterom kijkend.
Ze denken dat ik ze op ga vreten.
Meestal gaat het prima, tot de situatie andersom is en ik zelf niet goed oplet.
Dan kijkt iemand mij aan, soms berustend, dan weer ongeduldig.
Geeft niet. Ik sprint niet weg en overleef het.
–
Je maakt heel wat mee tegenwoordig.
==