Het is stil bij de oogarts, veel lege stoelen.
Niettemin wacht je al gauw een 30-45 minuten op je beurt. Niet erg maar de leestafel is nu leeg en op de telefoon ben ik snel uitgekeken.
Daarom had ik een boek meegenomen. Zodra ik het tevoorschijn haal zie ik dat het het verkeerde is: Max Tailleur. Moppenboek in missaalvorm met de titel: GELOOF ME. Uit 1972.
Tja, ik doe het maar mee.
Na een paar bladzijden kijk ik op, een paar stoelen verderop is iemand nieuwsgierig. Ze glimlacht, ik knik en wil het haar laten zien, maar ze wordt al opgeroepen.
Komisch, het idee dat ik een vrome indruk maak zou bijna in het boek passen.
Enfin, het oude bundeltje verkort het wachten.
Een van de aardigste was deze:
BERTJENS 