Een extra streepje voor de vouw boven haar oog, lippenstift doortrekken over dat wrattje.
Als finishing touch een zwarte punt op haar linker wang. Het bedekt precies een gesprongen adertje je.
Ze verstelt de lamp, beweegt de zijspiegels en knikt, het is goed.
Een paar heupbewegingen om los te komen. Andermaal knikt ze. Niet meer zo piep, nog steeds present.
’n Beetje onrustig, met het typerend weekendgevoel van verwachting, bekijkt ze de Uit-pagina. Film, film, klik, nog meer film, klik, Townsingers, klik, rapper’s Delight.
Niet veel soeps.
Misschien is er verderop meer te doen. Hm, Joe the South zingt in kroeg Hot Spot.
Joe is een populaire streekartiest. Natuurlijk, als hartenbreker is hij op zijn retour maar nog altijd hangen er veel vrouwen rond zijn kleedkamer.
Zelf doet ze daar niet aan mee. Zijn geverfde zwarte haar en de te bruine huid is genant, ze voelt aan haar eigen gestylde lokken.
Ze denkt even na en belt.
‘ Hééj Maries, met mij. Zeg, ga je mee naar de Hot Spot? Joe zingt er.’
Ze luistert. Haar gezicht betrekt.
‘ Wat? Dat meen je niet… nee joh, daar zijn we helemáál niet te oud voor…trouwens, heb je Joe wel eens van dichtbij gezien?’
Die Maries, ze is moe en de kat kan niet alleen blijven. Bitch.
‘Karsten, ga jij ook naar Joe the South?Geen zin? Ok dan vraag ik Dinette wel. Groetjes.’
Tweede keus, maar ja.
‘…met het antwoordapparaat van Dieneke en Johan, spreek…’ Barst. Nijdig sluit ze af. Verrekte Dinette, weer helemaal terug in de tijd. Dieneke en Johan, bespottelijk, een geboren dorpsstelletje.
Wie kan ze nog vragen? Ze is niet van plan om wéér een zaterdag voor de buis te zitten. Zo oud is ze nog niet, toch? Ze bekijkt het telefoonboek.
Wessel dan maar? Nee, niet weer haar broer, zo zielig als je niemand kan krijgen.
Deze keer zoekt ze net zo lang tot ze iemand vindt, desnoods gaat ze met Lonneke al is dat een eersteklas mannengek.
‘Jantien? Nee? Jammer’
‘Heleen? Hond ziek? Oké, ik weet genoeg’ Bitch!
‘Marjo, heb jij zin om….? O sorry, dat wist ik niet. Ik hoor het morgen bij de koffie, oké?’
Dus Marjo gaat liever naar volwassenenvermaak. Trut.
Ze kijkt op de klok. Verdomme, dadelijk is het te laat.
Ze slikt en belt. ‘Hai Lonneke, ga je mee naar de kroeg? Nee lieverd , spijkerbroek is genoeg, alleen Joe treedt op. Ik kom er zo aan. Heb je wat pilletjes?’
==
©Bertjens/Bertie
Ik zou alleen gaan!
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is het beste, al doet niet iedereen dat.
LikeLike
Ach je bent zo oud als je jezelf voelt, daar hebben andere geen weet van.
LikeGeliked door 1 persoon
De vriendinnen wel. Denken ze. ☻
LikeLike
Lastig, ik denk dat ik ook alleen zou gaan.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat zal ze misschien niet willen, ze is al ’n beetje oud.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik weet niet of ik zou gaan.
LikeGeliked door 1 persoon
Maar ze wil per se uit.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik zou dus niet gaan, ik weet niet wie ik zou kunnen opbellen en dat gehoor speelt me parten. Ik denk dat ik me eerder knus in de zetel zou zetten en lezen of een filmke kijken. Toch oud dus.
😉
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ook.
Geen afscheid kunnen nemen van je jeugd, het lijkt me vreselijk.
LikeGeliked door 1 persoon
Je ziet ze wel meer, die jeugdig uitziende wezens waar de plamuur over de lijnen in hun gezicht maakt dat ze op een masker lijken.
LikeGeliked door 1 persoon
Zielig…
LikeLike
Niet aan pilletjes beginnen!
LikeGeliked door 1 persoon
Denk j dat het over mij gaat? ☻
LikeLike
Nee, ik leef me in.
LikeGeliked door 1 persoon
Heel goed.
LikeLike
Ach ja, die oude jongeren, die weten wat en ze hebben er nog last van ook.
LikeGeliked door 1 persoon
Als ze nou nog plezier in hun leeftijd hadden….☻
LikeGeliked door 1 persoon
Als mensen zichzelf wat minder in hokjes zouden plaatsen kwamen ze er vanzelf achter dat ze op ver gevorderde leeftijd (denk aan 30+..) nog steeds heerlijk uit kunnen gaan, de beest uithangen of genieten. We leggen ons zelf veel te vaak beperkingen op. ‘Omdat het niet past, kan, mag’ of door angst voor veroordeling. Het leven is maar zo kort. Vul het helemaal op met genoegens of genot. Pas dan heb je aan het einde ‘geleefd’….
LikeLike
Daar heb je gelijk in maar van acceptatie is niet altijd sprake. 😦
LikeLike