Dat werd tijd

Zalige zomer

Lekker in de zon
niet te heet
beetje wind
met een boek
scherm erbij
telefoon links
kopje thee rechts
geluid vervaagde
zzzzzzzzz
tijd verging

half uur
nog een half
wakker schrikken
met een
vuurrood hoofd
==

Zon

De wat?
Zon. ZON. Je weet wel, warm en groot en goudgeel….
O die! Verrek, nu zie ik hem ook, gauw naar buiten, kom op.
Buiten is het druk, alle buren van alle straten zijn met blote armen aan het zonnen.
‘Nu issie er, meteen gebruik van maken, zeker, doen wij ook, voelt goed hè, nou en of, nietwaar buurman? geweldig, mijn vrouw heeft de baby meegenomen, kijk ze genieten, oh en de honden, helemaal dol van blijdschap, wafwaf, die zon maakt alles goed, fijn toch dat we na regen altijd zonneschijn krijgen, absoluut, kun je op rekenen, kijk… heee, wat is dat daar? Een camera? Jeetje, van de televisie, wat goehoed, eindelijk eens een zonnig programma, effe zwaaien naar ome Piet, joehoe lekker warm hè, is tante Geertje er ook? leuk toch,  kijk de kat eens poseren, gezellig toch, en dat allemaal door de zon…’
=====

Vanmiddag, ongeveer half één.

Alleen langs een muur op het zuiden
maar het is een beginnetje, voorproefje, aanzetje,
noem het wat je wilt, van de lente.
En van de hark, schoffel, bezem, schop
en tuinzin in bloemetjes en bijtjes,
nieuwe planten,
blote benen,
buiten zitten met
ochtendkofifie,
middagthee
avondwijn -biertje,
boek of babbeltje
en zo….
===

 

ZON

Een groot deel van de dag was het zonnig.
Gister al een beetje.

En vorige week een paar dagdelen.

Tussen alle regen door werd je er blij van.
Ook maakte het de wind draaglijk.

Hoef je niet te vragen hoeveel macht de zon heeft:

één uurtje zon vergoedt uren van regen.

Het is een groot voordeel als je niemand de schuld kan geven
van rotweer.

=====

Zonverzinsel

Ik ben niet lekker, sprak de zon.

Hij zag er inderdaad raar uit. Besmeurd, zou je denken.

Maan bekeek hem en fronste. ‘Gatverdarrie, je hebt vlektyfus, blijf uit mijn buurt.’

Ook een groep sterren verdween haastig het heelal in.  Ze boodschapten en passant een paar planeten en zonden besmettingsalarmsignalen uit.
Het werd stil rondom de zon.

Op aarde werd dit allemaal opgevangen en besproken.

Niemand begreep de paniek, zonnevlekken waren  allang een bekend verschijnsel, waarom die heisa?

Allerlei bijgelovige veronderstellingen werden geuit maar dat deed de mensen niets, overvoerd zijnde door wanstaltige ideeën.

Toegegeven, wetenschappers moesten erkennen dat de vlekken deze keer wel èrg donker waren. Kennelijk waren de nieuwste telescopen krachtiger dan ze dachten.
De lege plekken in het zonnestelsel? Ze boden juist een praktische doorkijk voor James Webb, bovendien waren vluchtende sterren een prima onderzoeksthema  en wie weet, een extra leerstoel… ?

Er gebeurde verder niets bijzonders op aarde en na een aantal weken was de zon weer in orde. Een enkel litteken was alles wat restte.

Maan hernieuwde het contact, sterren herverschenen en boden excuses.

Zon straalde als nooit tevoren.

Het bleef rustig tot de volgende vlekperiode.

Dat die veel minder heftig verliep schreven deskundigen toe aan aardse inspanningen voor klimaat-,  energie-, racisme- en vluchtelingenproblemen .

Men geloofde het graag.

‘Trots op ons’.

==

Kort en bondig

Geen QR – op terras – in de zon – jasjes open – cappuccino – appeltaart – blije mensen…
… en pinnen mocht ik binnen.
==

Nuttige bezigheden

Prachtig weer vandaag. Ideaal om wat onkruid weg te halen bij en rondom de poort.
Hoewel, de bovenramen zouden eerder een schoonmaakbeurt verdienen, de koepel is bijna matglas.
Of toch maar met boek en telefoon onderuit hangen? Het is nu zomers, profiteer ervan.
Een eindje lopen is nog fijner, meteen een paar lekkere dingetjes halen.
Kom op, berispte ik mezelf, je bent de twijfelaarster toch niet?
Nee, besloot ik, dat nooit, ik ga NU beginnen.
Flink stond ik op van de stoel om eh, ja, iets te doen, maar wat?
Stofzuigen dan?
Ik huiverde.
Toen nam ik boek, tablet en telefoon en vleide me in de ligstoel in de zon.
Het werd een welbestede middag, lezen en slapen tegelijk. Multitasking.

==

Voorjaarszon

Op de heenweg naar de bibliotheek was het bewolkt en kil, ik trok de rits van mijn jack hoog op.
Nadat ik mijn boeken had verzameld sloeg ik de kraag weer op en stapte naar buiten. Verrast bleef ik staan in de zon die onverwachts was doorgebroken. In een half uurtje was het bijna zomers geworden.
Fantastisch, de rits kon weer los, ik wandelde met plezier verder, naar een miniparkje  waar een bankje stond en bomen, weliswaar nog kaal, toch een fijne plek.
Ik zat en keek en voelde genietend de warme stralen op mijn voeten, gras en plantjes zongen, vogeltjes zoemden  en een paar bijen groeiden er op los.
Na een poosje werd ik moe, beetje duizelig ook, ik liep naar huis,  onderweg bedenkend dat er iets vreemd was aan mijn waarnemingen. Vogeltjes groeien immers, en bijen zingen. Ja toch? Maar er was meer. Zou ik carano hebben? Speelden vreemde verhalen me parten?
Thuis zette ik me op de bank met een paracetamol, mocht ik ziek zijn, zou het zo wel overgaan.
En dat deed het.
Ik werd helder en helderder. Voor de zekerheid even naar buiten en controleerde:  alles klopte. Groene planten, fluitende vogels en een zoemende mug.  Warmte op mijn gezicht.
Er viel maar één conclusie te trekken:
het was een aprilzonnetjessteek.
==

Het wordt licht

’s Morgens merk je het voor je je ogen opent, althans, zo lijkt het, dat je het kunt zien in je slaap.
Tegen achten bedenk ik of ik zal gaan voor koffie of nog even blijf soezen.
Maar soezen bij daglicht lukt niet altijd.
Tegen zessen ’s avonds denk ik opnieuw na: gordijnen dicht of de schemer nog even laten.
Prettige vraagstukken zijn dat.
Over schaatsen in/op open water en de TdT die niet doorgaat heb ik geen andere gedachten dan dat het geen haalbare kaart is want te laat in het jaar, de zon heeft teveel kracht.  En dat hadden we kunnen voorspellen.

Eén minizorgje is er nog en dat zijn de bestelde boodschappen die morgen worden gebracht. Ik had een paadje vrijgemaakt bij de voordeur, een aardige buurman had er meer van gemaakt maar kon niet alle ijs wegkrijgen van het trottoir, de laag is te dik.
Nu hoop ik maar dat de bezorger veilig bij de voordeur komt.
Ik zie hem al glijden en de krat wegzeilen, inhoud over de stoep en onder auto’s wegrollen, hij kreunen, ik er sukkelig bij staan, gottegot wat een toestand.
Laat ik niet verder denken, dit is niet constructief.
Straks naar een warm bed met een boek, dat is een prettiger vooruitzicht.
Nog een kop thee en een mee naar boven.
Een laatste slok, zoetjesaan in slaap vallen en doorgaan tot de zon opkomt.
==

23 januari ☼

In de zon, nauwelijks wind.
Jas half open, zonnebril bij de hand, koud maar ‘lekker’ koud, vaag vogelgeluid, halfblauwe lucht.
Het lukte een paar dunne bloemetjes te knippen.
Voor minivaasjes, net genoeg om de winter uit te dagen:
en nu jij! Ik ben benieuwd.
Waarschijnlijk luistert hij niet, dat doet hij nooit als ik wat zeg, ik vraag me af of hij oren heeft.
Of met het klimaat samenwerkt. Wie weet is hij het beu dat lastige aardse hoofd koel te houden en aan pensioen toe.
In dat geval wens ik hem voldoende rust en een royale uitkering toe.
Neem ìk genoegen met de zon.
==