Herdenking Februaristaking.

Het was de enige algemene politieke staking in Europa tegen de anti-Joodse maatregelen van de nazi’s in bezet gebied, zie    De februaristaking werd herdacht

Daardoor herinnerde ik me een opmerking die ons werd voorgehouden als humor.
We leerden het op school waar het door iemand met smaak werd verteld.
Het was fantastisch zoals de mensen opkwamen voor de arme Joodjes en er ging het verhaal rond dat iemand had gezegd:
‘Het zijn dan wel Joden maar het zijn ònze Joden’
Tja.  Het zal je maar gezegd worden, ik heb het altijd denigrerend gevonden.
We moesten het zien als een soort liefhebbende grap en hoewel ik makkelijk lach om allerlei, vind ik dit niks. Het zou anders geweest zijn wanneer het door een van de Joden zèlf was gezegd.
Of zie ik het te zwaar?
Pa en Moe vonden me overdreven. ‘Het was de tijd, zo werd er toen over die mensen gedacht,’  beweerden ze, ‘zo was het overal.’
Ja, dat wist ik al, ik las al jong over het Joodse volk en over de weerzin die ze overal ontmoetten en de bizarre maatregelen tegen hen,  zo behulpzaam werden ze dus nooit behandeld en toen waren ze plotseling gezien?
Dat wilde er bij mij niet in.
Misschien stelde ik me inderdaad aan en vinden de lezers het wel grappig.
Maar ik kan er nog steeds niet om lachen.
==