Spannend woord.
Een thriller waarvan de beschrijving of titel dit aangeeft kan rekenen op op veel belangstelling.
De betekenis is zeer negatief, waarom wil men er dan zo graag over lezen? Zo fraai is het niet.
Een obsessie is dwangmatig denken, een geestestoestand waarin een persoon bezeten is van een specifiek idee. Een persoon die ergens door geobsedeerd is, kan de gedachten niet uit zijn hoofd zetten, hoewel hij of zij dit meestal wel wil. Het dwangmatig denken leidt vaak tot dwanghandelingen, ook wel compulsies genoemd.
Ik heb er geen ervaring mee, niet in familie en kennissenkring, voor zover ik weet tenminste.
Uiteraard zijn er mensen die alles uit de kast halen om iets te verkrijgen. Een aanbedene, kledingstuk, huis, wie kent ze niet maar dan denk je niet direct aan een stoornis.
–
Dwanggedachten kreeg ik hoogstens toen ik afkickte van sigaretten. Hetzelfde zag ik bij een exalcoholist die aan niets anders kon denken dan aan zijn jenever, vertelde hij. Het geldt waarschijnlijk voor elke verslaafde van welke middel dan ook.
Dat lijkt misschien op obsessief denken.
–
Maar beheerst worden door een idee of wens, tegen je wil, die alle andere interesses en gedachten overklast, het moet op zijn minst een onaangename aandoening zijn. Of stoornis, of ziekte, wat is het eigenlijk? Een idee-fixe is ook zoiets of hetzelfde?
Dit alles is voer voor psychologen, verhalen zijn leerzaam op hun eigen manier zij het niet altijd juist.
–
Nu weet ik natuurlijk wel waarom deze romans populair zijn.
Vooral als het gaat het over lustmoordenaars die achter purperen rokjes aanjagen en, samen met politie en slachtoffers voor nagelbijtende spanning zorgen inclusief verscheurde rokjes die ze in hun jeugd van hun tirannieke moeder moesten dragen op straffe van minachting enzovoorts enzovoorts.
En men zucht van opluchting als hij gepakt wordt dan wel zichzelf doodschiet, verbitterd door meer inzicht over zijn aandoening en daarmee niet verder wil leven. Bijvoorbeeld.
Je oordeelt zo lekker mee, alsof je weer in je eerste Arendsoog zit.
–
Ik lees ze niet vaak maar af en toe is het best aardig.
Vanmorgen zag ik een boek met een bloedstollende kaft aan mijn neus voorbijgaan. Het zag er aantrekkelijk uit, de gruwelijkheden dropen er van af.
Iemand anders was vlugger.
Waarschijnlijk geobsedeerd door de rode kleur.
==
obsessies in een psychische stoornis, die vergaande gevolgen ken hebben
maar die daarom niet allemaal negatief zijn…
een hobby kaan ook een obsessie zijn bv
niet het soort boeken dat ik zou lezen
groeten
LikeGeliked door 2 people
Willy heeft het mooi verwoord..
LikeGeliked door 1 persoon
Dan hoop ik niet dat mijn hobby zo obsessief gaat worden.
LikeLike
Ik lees wel graag zulke boeken, maar liever zonder de gruwelijkheden maar met een meer psychologische inslag. Ik probeer het te begrijpen, maar dat lukt niet bet.
LikeGeliked door 1 persoon
Eigenlijk ik ook maar ze gaan niet altijd zonder geweld.
Begrijpen? Dat is een andere zaak… 😦 . Ik probeer de verklaringen te volgen.
LikeGeliked door 1 persoon
Echt obsessies heb ik ook niet, al zijn er natuurlijk wel dingen die mij extra bezighouden, maar dat toch wat minder ver.
Ik hou wel van thrillers….detectives etc. , maar het moet niet te gruwelijk worden, Kort geleden las ik een boek met heel veel onlogische moorden en martelingen…..dat ging mij te ver.
LikeGeliked door 1 persoon
Er moet logica in zitten, geweld om een verhaal spannend te maken is vervelend.
LikeLike
Helemaal mee eens en ook fijn als je de personen kan begrijpen, je er soms zelfs in kan verplaatsen. Alleen maar geweld vind ik niks. Maar een goede detective vind ik heerlijk!
LikeGeliked door 1 persoon
Obsessie, denk dat er meer mensen last van hebben dat we denken.
Ik heb geen obsessie, oké een kleintje dan je verhaaltjes. Hans
LikeGeliked door 1 persoon
Misschien. Het is meer dan iets graag doen.
Ik heb geen idee van wat er huist in de mensen. Ik wil het niet weten, fanaten zijn er al genoeg.
LikeLike
Blij dat ik geen obsessie heb, of misschien nu en dan een kleintje, maar dat is dan vast geen obsessie. Bijvoorbeeld onweerstaanbare trek in chocolade.
LikeGeliked door 1 persoon
Ha, wat denk je van patat… 😘
LikeGeliked door 1 persoon
Lap, ik heb al twee obsessies. De patat was ik vergeten… maar o o o als ik een Vlaamsch frietkot passeer!
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn allereerste Vlaamse ervaring: friet met stoverij. Nooit vergeten.
LikeGeliked door 1 persoon
Zo’n bloederig boek is af en toe lekker om te lezen.Maar het moet geen obsessie worden 😏
LikeGeliked door 1 persoon
In dat geval zou ik het opstoken. ☻
LikeLike
Ja lekker !🤭
LikeGeliked door 1 persoon
Het is pas echt interessant/knap als een boek gruwelijkheden bevat zonder dat deze (al te) letterlijk worden verwoord…
LikeGeliked door 1 persoon
De betere schrijver kan dat.
Sensatielectuur is heel wat anders.
LikeLike
Lezen is vanwege gezondheidsperikelen niet echt meer mijn ding. Als ik al eens iets lees, dan liever iets nuttigs en informatiefs dan een thriller of iets van die aard.
Voor zover ik weet heb ik tot dusverre geen last van obessies of obsessieve gedachten. Gelukkig niet, en dat wilde ik ook maar mooi zo houden eigenlijk.
LikeGeliked door 1 persoon
We denken hetzelfde maar niet over lezen. Ontspanning is ook belangrijk.☼
LikeGeliked door 1 persoon