Ken je dat? Foto’s moeten kijken en bewonderen, meestal van een vakantie? Na drie plaatjes had je er genoeg van maar uit fatsoen ging je door. Erger waren de dia’s waarmee een complete avond naar de knoppen werd geholpen; licht uit, doek uitgerold.
Op twee ellenlange uitzonderingen na viel het meestal mee, gelukkig.
Nog gelukkiger is het huidige tijdperk waarin hoogstens een paar exemplaren op de telefoon voor je neus worden gehouden (men geeft het ding niet graag uit handen) en je niet de hele avond hoeft te ah-en en oh-en.
Die twee keer waren papieren fotosessies. Een van het bouwen van een huis, een van het verbouwen van een ander huis.
Niet te geloven:
– uitzetten van fundering
– storten van fundering halverwege
– storten van fundering voltooid
– eigenaar die higfive-t met funderingleggende opperman en betonmolen
enzovoorts, met schattige onderschriften, tot na zesduizend opnames de vlag in top hing en we knettergaar waren.
Het album van de tweede sessie was vergelijkbaar; van het uitbreken van de eerste deur tot de laatste lik verf.
Pfff.
Dit zijn mooie herinneringen voor de eigenaren en/of hun kinderen maar een buitenstaander heeft er al gauw genoeg van.
–
Hier dacht ik aan toen een nichtje in onze albums neusde en de helft van de bladen ongeïnteresseerd omsloeg.
‘Ouwe meuk’, zei ze.
–
- Reactie
- Herbloggen
-
Abonneren
Geabonneerd
Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
BERTJENS 
O zo herkenbaar, hallo ik ben fotograaf ik kijk graag naar mooie foto’s…niet naar die van jou.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat bedoel ik maar.
LikeLike
De dia-avondjes vond ik het ergst, niet je eigen tempo kunnen bepalen van foto’s die iedereen maakte….. Mien voor een standbeeld, Henk op een bankje en alweer de ‘Brug der zuchten en het Dogenpaleis! Als de “Brug der zuchten” weer eens voorbij kwam hadden mijn moeder en ik moeite om niet te lachen, want meestal hadden we van tevoren al zuchtend gezegd dat die vast wel weer langs zou komen.
Toch heb ik wel eens vakantiedia’s gezien van iemand waar ik wel met interesse naar keek, echt mooie foto’s, niet de geijkte foto’s die iedereen had en echt interessante verhalen erbij….. het kan wel!
Veel fotoseries zijn alleen leuk voor de mensen die erbij waren, die de foto’s zelf maakten…. voor hun kan het een mooie herinnering zijn.
Op facebook komt ook van alles voorbij, ik plaats er zelf ook veel, maar mensen kunnen zelf bepalen of ze de serie willen zien, in welk tempo en wanneer.
LikeGeliked door 1 persoon
De verplichting was zo vervelend, op fb kun je ze bekijken in eigen tijd. En ja, altijd weer diezelfde bezienswaardigheden. Leuk voor later, niet voor de visite.
LikeLike
Op Facebook kan je ze ook overslaan, ik heb er nooit moeite mee als mensen ze niet bekijken, moeten ze helemaal zelf weten!
Mijn herinneringen zijn vnl. leuk voor mensen die erbij waren.
LikeGeliked door 1 persoon
Leuke post. Zo herkenbaar.
Een vriend van ons maakte twee maal een wereldreis, waarvan hij destijds nadien een diareportage maakte. Trots toonde hij de voorstelling bij ons thuis. Die twee keer ben ik telkens in slaap gevallen halverwege. Ik kon niet meer…
Ik hoed mij dat ik anderen niet ga vervelen met mijn kiekjes…
LikeGeliked door 1 persoon
Op het scherm is het vrijblijvend, we kunnen kijken wanneer het ons uitkomt. Veel makkelijker.
LikeGeliked door 1 persoon
Wij draaiden zelden of nooit beelden van onze vakanties of andere zaken voor anderen. Wel herinner ik mij film- en diasessies voor vliegtuiggekken waarvan ik er een was. Uitgezocht, de 36 beste van iedereen of die ene machine die de anderen niet hadden gezien of gespot. Met een man of 15/20 genieten. Biertje er bij en maar kwaken. Dat mis je wel in het digitale tijdperk. Maar ik herken de frustraties over die eenzijdige lust tot vertonen van beelden die voor een ander niet anders zijn dan oersaai…hoe mooi de gefotografeerde stekjes ook…
LikeGeliked door 1 persoon
Dan is het een heel ander geval. Liefhebbers genieten van zoiets.
LikeLike