Behangen


Er liep me een verhaal over de vroegere Grote Schoonmaak in handen.
In ons nog prille huwelijk wilden wij ook eens ander behang en nieuwe kleuren in huis.
We beraadslaagden niet lang. Ook vroegen we geen advies aan ouders, die bemoeiden zich overal mee.
We gingen naar een behangwinkel en kozen een mooi dessin.
‘Hoeveel rollen?’ vroeg de verkoper.
Goeie vraag.
‘Uhm, 2 muren van vier meter lang en 2,5 hoog en 2 korte wanden min de schoorsteen, ramen en deuren……’ begon echtgenoot, hij was tenslotte de kenner, zijn moeder deed dit elk jaar..
De verkoper keek ons aan. Hij verkocht een heleboel.
Thuis zetten we tafel en stoelen aan de kant en rolden het behang uit op de grond, knipten de banen op maat en smeerden ze dik in. Tijdens het indrogen haalden we snel de snuisterijen van de muur en schoven de trapkruk aan. We konden beginnen.
We kregen het voor elkaar.
Trots waren we op ons werk,  ook dat we ondertussen de baby gevoed, verschoond en gewiegd hadden, rommel opgeruimd en afhaalchinees aten. Wie deed ons wat?
We waren piepjong.