Gewoon.

De fotoklus is bijna klaar, ik kan me weer op het heden richten.

En watsienik?

Covid 19, corona, besmettingen, lockdowns,  als afleiding de presidentsverkiezing in Amerika.

Even kwam de koning er tussen maar die is al weer koest, voorlopig.

Natuurlijk, het is van belang dat we ingelicht worden.

Toch was ik blij met een paar pagina’s ‘gewoon’ nieuws in de kranten.
Al is niet alle nieuws even fraai, het lijkt gewoon. En dat zet je weer aan het denken.

‘Vind je dit gewoon? Mooi is dat.’

‘Maar, het is, eh… je weet wel, tirannie en oorlog, die dingen. Dat is toch gewoon zo?’
Tssss, treurig.
Nou ja, nu weet ik zelf niet meer wat ik bedoel.

Het zal de klok zijn die me uit evenwicht brengt.
Krijgen we de normale tijd terug, verlang ik naar de zomer van vorig jar toen corona nog niet uitgevonden was.

Het is ook nooit goed.

Gelukkig heb ik nog een stapeltje oude foto’s om over te piekeren.

Deze halfgesmolten kaarsen uit 2009 bijvoorbeeld.
Ik weet nog steeds niet wie die te dicht bij/op de verwarming heeft gezet.
=