Televisieprogramma’s

bertjens

Zappend kwam ik terecht bij het Familiediner. Dat had ik ik al zo lang niet meer gezien, ik was nieuwsgierig.
Het blijkt nog steeds een zwaar-menselijke vertoning.
Zo pakkend, ik werd meteen geraakt.
Vrat me op bij stijfkoppen en had tegelijk meelij met ze, je zou maar behept zijn met zo’n trekje en je dochter/zoon eveneens, sta je allebei mooi voor het blok.
Net voor ik in meelevende tranen uitbarstte dacht ik aan mijn eigen karakter, ook niet altijd lief en meegaand. Toen was de aardigheid er af en zocht ik naar de kattendocumentaire op NPO 2 maar was te laat.
Dat krijg je ervan als je je teveel inleeft bij huilprogramma’s.
Voorheen had ik daar weinig last van, nu is het Naatje. Teveel gevoel voor ellende en het moois vergeten. Gottegot wat een droef realisme.
Gelukkig is er nog  Uitzending Gemist.
Om de katten te bekijken en het diner te vergeten.
Ik flans zelf wel iets in elkaar en houd het droog.
==

30 gedachten over “Televisieprogramma’s”

  1. Ik was altijd al een huilebalk, dat werd in de loop der jaren erger, zo rond de overgang…….maar de laatste maanden is het verschrikkelijk. Ik denk dat het de invloed is van de rare tijd waarin we leven. Ik red het allemaal prima, maar toch….. dat vele huilen betekent toch wel iets.

    Het familiediner……ik verbaas mij vaak over de reden van de ruzie……de stijfkoppigheid….. te erg vaak. Ik kijk er niet altijd naar…… maar als ik kijk is het vaak een mengeling van verbazing, ergernis en medelijden.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

    1. Al lang niet meer gezien maar het riep bij mij hetzelfde gevoel op.
      De tranen kwamen losser te zitten toen mijn man overleed, bij jou kan het rare leven van nu meespelen. Je mist natuurlijk teveel.
      Nog effe volhouden hoor!

      Like

      Beantwoorden

      1. Ik hou het nog goed vol, ik heb helemaal niet het gevoel dat het mij veel doet, maar toch…..door dat huilen begrijp ik dat het toch meer doet dan ik dacht.
        En ik huil dan ook om mooie dingen…… als iemand op tv een bloemetje krijgt pak ik de doos tissues al.
        Dat bij jou de tranen sneller komen na het overlijden van je man vind ik logisch….. dat werkt ook wel door, ook als je het goed red! Je leven is dan ineens heel anders en zo vaak zijn er dingen waarbij je je realiseert dat je alleen bent, dat je dingen moet doen die hij vroeger deed…. een opmerking van iemand ….. het gebeurt zo vaak.

        Geliked door 1 persoon

        Beantwoorden

  3. Ah ja.. als ik mij nu echt verveel en ik kom het tegen, kijk ik dit ook weleens. Op het moment kijk ik graag in de middag.. NPO2… heimwee tv noemen ze het, oude programma’s van vroeger, van allerlei, erg leuk 😀

    X

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

      1. Ze noemen het zelf heimwee tv… zo ongeveer, als we thuis zijn, lunchen we rond 1 uur, dan zet ik even het nieuws op, kijk op 2 daarna …. het is niet elke dag leuk. 😉 Wij kijken ook rustig terug in de avond of ik neem dingen op.

        Geliked door 1 persoon

        Beantwoorden

  5. Het omgekeerde is ook niet prettig. Ik kan al jaren niet meer wenen. Niet kunnen maar he wel willen. De laatste keer is 9 jaar geleden, dan wel meerdere keren op meerdere dagen, de keer ervoor was toen 5 jaar ervoor.

    Ik probeer echt alles … van de redenen van 9 jaar en 14 jaar geleden wil ik geen herhaling.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  6. Daar noem je wat ! Ik heb dat de laatste tijd ook meer. Een zielig filmpje en ik snotter al.
    Naar het diner kijk ik niet meer.Er was eens een aflevering waarbij de presentator het familid door het hele huis achtervolgde van voor- tot achterdeur. Dat was mij wat teveel van het goede.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

    1. Zoiets overdrevens zag ik (gelukkig) niet maar het is evengoed genoeg voor een jaartje. Of langer.
      Vanavond ‘Vaarwel Nederland’,een nieuwe documentaire serie over emigranten jaren ’50. Ik las er veel over en ben benieuwd naar de beelden.

      Zou de onwennige tijd toch meespelen?Of inspelen op traan- en snotterklieren?

      Like

      Beantwoorden

  10. Ik verheug me altijd op de uitzendingen van dit programma. Zien hoe mensen zich ingraven en altijd uitgaan van de gedachte dat ‘de andere de eerste stap maar moet zetten’ immers aan hen lag het niet, zij staan in hun recht. Tot de dood er op volgt desnoods. En als het dan goed komt krijg ook ik een goed gevoel. Want uitpraten is beter dan vol frustraties zitten verbijten. Ook al ben ik zelf ook aardig stijfkoppig. Voor sommigen maak(te) ik toch vaak een uitzondering…

    Like

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.