Maand: april 2020

Fascinerend

‘Angst en fascinatie raken elkaar.’
‘Het kan ook bewondering zijn.’
‘Geboeid door haar angst herhaalde hij …’
Zijn fascinatie raakte haar.’
Enzovoorts.
Het gaat om een verhaal waaraan ik ploeter.
Ik zoek een andere insteek. Iets met boeien, bloedstollend of juist betoverend.
Telkens naak ik nieuwe zinnen en gooi ze weg, de waardeloosheid betreurend.

Dan schrik ik op van een raar geluid, vlieg op, kijk uit voor- en achterraam, zie iets bewegen bij de schuur, het kruipt naar de lamp…
Pffff, een onbekende donkere kat. Alleen maar een kat.
Slap zak ik ineen aan de laptop en bekijk mijn tekst..
Wat nou angst en fascinatie.
Moet je hier eens komen,  de sluipende katten vliegen je om de oren.
==

Jarige koning

Dat hij er een gezellige dag van maakt met vrouw en kinders.
Ik doe met ze mee, heb taart in voorraad en oranje stickertjes geplakt op het gebakschoteltje en ga smullen. Feestelijk. Wie weet zing ik  ‘Oranje Boven’ al past WA niet in het ritme.
En daarna bekijk ik de uitslagen van de staatsloterij.
Mocht ik een grote prijs winnen stuur ik alle volgers een bos oranje bloemen, kan ik makkelijk beloven want de adressen zijn me onbekend.
Zo niet, dat gun ik ze mijn tranen.
Hoe kom ik zo oranje-gezind? Normaal gesproken ligt me dat niet. Integendeel
Verveling? Nee, ik vermaak me wel.
Politiek inzicht? Nee, ik begrijp nog steeds niet veel.
Maar ja, je kunt niet om de familie heen.
W&M houden ons zoet met gezinsplaatjes, een van hun hoofdtaken. We hebben wat te bekijken in pers en op tv, het leidt af van problemen, zoiets.
Ik had nooit gedacht hier nog eens in te lopen.
Het zal de trek in de taart zijn.
==

Van die dingen


Al vroeg stond ik bij de supers. AH was open, ik wachtte bij de ander.
Er stond een man die gelukzalig een sigaretje wegpafte. Het rook zo lekker kruidig in de ochtendlucht dat ik er trek in kreeg. Ook een paar anderen snuifden, misschien speelde melancholie ons parten.
‘Niet doen,’ zei hij. We lachten.
En praatten.
Over corona, uiteraard. En de vogelgeluiden. De droogte.
Ondanks de afstand hoefden we niet te schreeuwen, een toontje luider spreken wordt gewoon.
Worden de stemmen ook eens getraind.
Oefening voor eenzamen.
==

Geen weegschaal

Er stonden nog drie bekers, een vanille- en twee chocoladetoetjes dus at ik een chocoladevariant .Dat deed ik ook met de laatste plakken broodbeleg, twee kaas, een salami. Ik nam een plak kaas.
Dan is de orde hersteld, van elk één.
Symmetrie.
Een beetje gelijkmatig verdelen.
Balans, begrijpt U. Dan schijn je je beter te voelen, rust in je hoofd..
Zijn er nog twee ongelijke stukken leverworst?
Simpelweg bijsnijden et voilà.  Niet teveel want dan moet er van de ander weer een stuk af en weer van de ene enzovoorts en plotseling is het op. Weg orde.
Het is aan te bevelen van alle lekkernijen twee verschillende te kopen, in smaak of grootte.
Dat levert oefenmateriaal en wordt zeer aanbevolen.
Zelfstandig, in eigen tempo. Geen therapeut nodig, niet op een matje navelstaren, U wordt vanzelf zen bij de aanblik van een koelkast vol onregelmatigheden.
Het lukt niet goed met groenten, meestal is de keuze onvergelijkbaar. Sla en spitskool, wortel en snijbonen. Die bewaar ik voor de gezonde aanvulling.
IJsjes daarentegen zijn handig net als verschillende vlasoorten.
Wijn is  bijzonder geschikt.
Taarten en vlaaien werken het best. Ze zijn groot, er valt veel af te snijden en je bent er uren zoet mee.

Wat zegt U? Sterrenbeeld?
Ik ben een hongerige Leeuw.
==

Wennen? Niet iedereen.

Gisteren belde een kennisje.
– Kom je van de week koffie drinken? We kunnen buiten zitten op de grote bank,  veilig op afstand. Of ik kom bij jou, ruimte genoeg. We zien elkaar nooit meer.
Ik zegde toe en ga een dezer dagen.

Vandaag had ik de kluskennis gebeld. – Ik ga iets moeilijks vragen. Wil je alsjeblieft een golfplaatje vastzetten zoor het afdak eraf  waait? Ik zal je niet te dicht benaderen.
Hij lachte maar kwam meteen en repareerde de losgeraakte plaat. Daarna dronken we koffie, onverwachts gezellig en volgende keer komt zijn vrouw mee.

Eergisteren hield me een vrouw aan die ik slechts een beetje ken. Ze kwam te dicht bij en ik stapte achteruit. “Sorry,’ zei ze, ‘het wordt ook zo stil, je spreekt niemand. Hoe doe jij dat?’
We raakten aan de praat.
–
Alle drie zijn ze beneden de zeventig, twee van hen hebben een partner, (volwassen) kinderen en hobby’s. Maar missen het sociaal verkeer.
Het gaat toch niet zo makkelijk als ik dacht.
==

We veranderen niet

Twee dingetjes…

paulien-cornelisse   (Volkskrant) ziet de kaatste tijd meer hondendrollen op straat.
Dat kan kloppen, hier zag ik er ook een paar. De dieren worden vaker uitgelaten door ontwende mannen of vrouwen, misschien met meer haast, geen tijd of zin om de poep op te ruimen.

In de supermarkt zijn de karretjes gratis en dat is ook te merken. In plaats van ze terug te  zetten worden ze simpelweg naar binnen geduwd en losgelaten. Het wachten is op dwaalkarren op de parkeerplaatsen.

… die veelzeggend zijn.
=