Over gras

bertjens


Het is groen, soms lichtbruin of geel, een andere kleur bestaat niet. Bij mijn weten.
Het gebeurde wel dat een weide er fleurig bij lag, dan stond er onkruid in, zoveel dat je het gras alleen nog zag als een passende achtergrond voor madelieven, pinksterbloemen, paardebloenen, schapenbloemen (klaver).
Dat is lang geleden weggecultiveerd tot er zuiver rasgras groeide.
Men legde uit dat dat beter was voor het vee, veiliger.
Je snapte dat er veel giftige planten in het gras verscholen zaten, dat koeien, paarden en schapen ze niet onderscheidden van gewoon gras, elke hap doorslikten en ziek konden worden.
Het is heel begrijpelijk. Bovendien zien dieren de kleurige schoonheid toch niet, die willen alleen maar grazen.
Maar wanneer je landjes ziet als op de bovenste foto denk je:
toch jammer. Zo groen, nikszeggend en kaal. Zo grassig.
Je ziet niet voor niets plukveldjes en bloemenbermen verschijnen.
Graag had ik een bloemenweidje in de huiskamer gehad maar echtgenoot was tegen. ‘Wat is je volgende stap?’ vroeg hij, ‘een lammetje?’
Toen stemde ik in met tegels.
Alles of niets.

20 gedachten over “Over gras”

  1. Mooi, een weiland met paardenbloemen……dat zie ik hier nog wel. Klaprozen vnl. in bermen, zo prachtig.
    Madeliefjes in het gras heb ik altijd mooi gevonden, mijn schoonvader stoof altijd op als ik dat zei…..het maakte zijn grasveld stuk.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  3. Enkel gras is zoals sla eten zonder tmaten, augurken en nog wat’

    Een lammetje in de huiskamer zou ik niet willen. Het ziet er wel aardig uit maar dat geblaat …

    😆

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  8. Ja, gif moeten we natuurlijk niet hebben waar dieren grazen. Een bloemenweitje is wel prachtig als dat kan. Ik moet opeens denken aan een hond die we hadden zwart met vooral witte poten. DIe had gehold in een wei met paardenbloemen en ik moest hem mee naar huis nemen met knalgele poten, hahaha.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  9. Ik vind het zonde dat die mooie kleurige weilanden zijn verdwenen. Was het vlees en de melk vroeger dan zoveel giftiger dan nu?
    Overigens heb ik tegenwoordig een geitje op mijn balkon. Dat was een diepe wens van mij als kind; dat we een lammetje of een geitje zouden krijgen. Maar we woonden midden in de stad op twee hoog, zonder buiten. Later hadden we wel een balkonnetje, maar mijn moeder wilde er niet aan. Toen ik – nog veel later – een eigen huis had, met een tuin, zag ik zelf een geitje ook niet meer zitten. Het werd een konijn in een hok met een rennetje ervoor. Ook leuk.
    Nu woon ik in een appartement met een balkon van 6 x 3 en heb ik een stenen geitje aangeschaft dat door de balustrade naar buiten tuurt. Weer eens wat anders dan die eeuwige kabouters die andere bejaarden hebben staan 😂😂😂😉

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

    1. Even dacht ik aan een echte, het kon toch? Zolang het maar klein blijft. 🙂

      Vroeger was er echt wel veel onkruid waar de beesten ziek van werden, ik weet het van mijn vader. (Boerenzoon, dus…)
      Er zat ook allerlei ander slecht spul tussen wat wij niet opmerkten door de mooie kleuren. Maar je ziet nu hier en daar weer bloemen (w-)eilandjes. Al is dat niet hetzelfde als die in mijn herinnering. ☺

      Like

      Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.