Over god en geloof


Dacht ik een onderhoudende familieroman in handen te hebben, stuit ik op de tweede pagina al op ‘God is bezig om duidelijk te maken dat ik je heel hard nodig heb‘. Bedoeld als liefdesverklaring.
Ik slikte maar zette door.
Het was een tragisch begin; een gestorven baby, slecht huwelijk, verse weduwnaar en binnen het eerste hoofdstuk waren alle gedupeerden al verzoend met hun verdriet omdat ze, ieder voor zich,  begrepen dat het ‘gods grote geheel‘ was waar ze weliswaar niets van snapten  maar met een vormelijk woordje van protest toch aanvaardden. De ware gelovigen.
Daarna legde ik het boek weg, wetend dat de spanning uit het verhaal zou zijn. Zulke boeken vind ik vreselijk, oervervelend  en bovenal beschamend

Waar die aversie tegen een geloofsgetuigenis vandaan komt weet ik niet; uiteraard werden we op de Lagere School overvoerd  met katechismus, preken, zonde, bidprentjes en kerkgang maar dat werden de andersdenkende kinderen ook.
Toch leken wij roomsen (reeds in de jaren ’60) minder eerbiedig tegenover het geloof te staan dan de buurkinderen van andere gezindten. Spottender en brutaler ook.
Zou de katholieke god overdreven veel aan magische macht toegeschreven zijn?
Om de mensen in een maagdelijke zwangerschap te laten geloven is natuurlijk niet meer van deze tijd. Net zomin als het idee van de communie, een gestileerde vorm van kannibalisme.
En dan nog het celibaat, een onmenselijke zaak om dit levenslang te eisen.
Dit -en meer- is alles bij elkaar een onlogisch mengsel van geloofspunten dat een gemiddeld ontwikkeld mens ongeloofwaardig, soms zelfs lachwekkend voorkomt.
Misschien is dat de oorzaak van mijn hekel aan genoemde boeken.  Maar andere religies hebben ook zo hun eigenaardigheden en die worden wèl gerespecteerd. En katholieken werden door andere groepen weer als losbandig gezien.
Ik kom er nooit uit, de vraag komt herhaaldelijk terug.

30 gedachten over “Over god en geloof

  1. Niet alle familieromans zijn een sprookje.
    Denk dat je afkeer komt doordat in onze tijd god alles zag en als een soort van zwarte Piet je strafte. Hans

    Geliked door 1 persoon

  2. Als God al te nadrukkelijk aanwezig is in het verhaal dan hoeft het voor mij ook niet meer. Ik denk wel dat mensen dingen beter aankunnen door hun geloof, maar mijn geloof gaat niet zover dat ik alles maar kan aanvaarden als de wil van God.
    Wij waren thuis niet streng in het geloof, er zit bij mij nog een restje, daardoor kan ik zeggen dat ik niet ongelovig ben.
    Soms vraag ik mij wel eens af of mensen die alles op God afschuiven zelf een verantwoordelijkheidsgevoel hebben, “Je gaat toch niet voor je tijd” betekent naar mijn gevoel niet dat je zelf niet meer op gevaat hoeft te letten.
    Als kind had ik een boek waar God al te nadrukkelijk aanwezig was….. het begon al dat er niets mocht op zondag….ik kende dat niet en was verbaasd. Er kwam een nieuw meisje in dat dorp wonen en die mocht alles op zondag, driewerf schande natuurlijk. Toen kwam het ergste, het nieuwe kind riep steeds “g……….” en dat werd vreselijk gevonden. Ik snapte er niks van, wat was er mis met “g……….”?????????? Het was vloek las ik….. maar een g met puntjes is toch geen vloek? Raar! Pas jaren begreep ik het, er hoorden letters op de puntjes, dan stond er een echte vloek, een vloek die niet in het boek mocht staan.
    Ik hou zelf niet van vloeken, vooral niet als het te pas en te onpas geroepen wordt, maar ik begrijp best dat iemand die hard met een hamer op zijn vingers slaat geen “grutjes” zegt, maar mij zal je het niet snel horen zeggen, als dat gebeurt dan ben ik echt witheet en driftig!
    Dat boek vond ik dus helemaal niks!

    Geliked door 1 persoon

    1. Dat was dus een overdreven braaf boek. Op een dag kregen we een nieuwe hoofdzuster op de Lagere School die een verfrissend nieuw tijdperk inluidde; ze begon met een nieuwe leesboekenvoorraad: alle oude eruit en nieuwe, moderne jeugdboeken erin. ‘Rozemarijntje en het zwarte bosmannetje’ deed me diep onder de dekens kruipen maar het ging NIET meer over de kerk.

      Like

      1. Heerlijk! Boeken moeten niet saai zijn, zeker niet voor kinderen…. ze moeten lezen leuk vinden! Ik herinner mij een meester die altijd voorlas uit “Pim Pandoer, de schrik van de Imbos”. Vaak ging hij op zijn bureau zitten en legde het boek op één van de tafels. Als je dan door je hoofd te draaien mee wilde lezen dan draaide hij het boek gewoon om en las zelf op zijn kop verder…… goede herinneringen aan die man!

        Like

  3. Zo’n boek heette vroeger een mooi christelijk boek, als zodanig vroegen gristelijke mensen ernaar in de bibliotheken, dan wisten ze wat ze kregen. . Katholieke lectuur had een status aparte, de RK kerk regelde dit met de I.D.I.L., de in Tilburg gevestigde Informatiedienst Inzake Lectuur, die streng waakte over het moreel van de al of niet ongeletterde gelovige. Als ze geletterd waren, of studeerden, moesten ze in de bibliotheken met een bewijsje komen dat ze bepaalde afgeschermde boeken mochten lezen. Om een idee te geven, het gezamenlijke werk van Simon Vestdijk viel eronder, en Louis Cuperus en ik meen zelfs Ina Boudier-Bakker En natuurlijk Darwin’s origine of species. Tot na de jaren 60 werd ’s middags op KRO radio een lijst voorgelezen met de kwalificaties van nieuwe uitgaven. b.v. “voorbehouden aan de rijpere lezer”, of “afgeraden”.

    Like

  4. De Katholieke Index. Het was ons in zoverre bekend dat we er van wisten maar niet welke boeken er op stonden. Dat leerden we later pas.
    Dat Darwin er ook op stond wist ik niet, tot op heden zijn er scholen waar zijn theorie niet gebracht wordt maar dat zijn geen katholieke scholen.

    Like

  5. Deze week lees ik een boek over de inhoud van de Bergrede. Daaruit kan je alleen maar besluiten dat de RKK de mensen nogal wat voorgelogen heeft de laatste 2000 jaar. Maar dat doen nu eenmaal alle sekten die hun leden kort willen houden.

    Geliked door 1 persoon

    1. Dat is waar. Ik ben heus wel mooie dingen tegengekomen in de kerkboeken, alleen stonden ze zover af van onze wereld dat ik me er niet mee kon verenigen.
      Maar nu weet ik nog steeds niet waarom openlijk huldebetoon aan een god me zo stoort ☻

      Geliked door 1 persoon

      1. ik ben ook niet zo’n type dat met open armen op straat de mensen wil bekeren of openlijk God bejubelen. Is ook nergens voor nodig. Gewoon geloven dat er een hogere macht is kan al wonderen doen. Geloof mag men echter niet verwarren met religie. Die mix maakt veel kapot.

        Geliked door 1 persoon

  6. God is blijkbaar heel slecht in communicatie. Zijn volgers begrijpen nix van zijn kledingvoorschriften. Kijk maar wat joden, muselmannen gerferkeerden etc menen begrepen te hebben. Ook de culinaire voorschriften bleken onduidelijk.

    Geliked door 1 persoon

  7. Er zijn voedselwetten die begrijpelijk zijn, denk aan varkenspest die ook in Bijbelse tijden een plaag was. Maar verder lijkt het onzin te zijn. En die kledingvoorschriften waren gewoon ijdeltuiterij voor de bedienaren, hoe hoger hoe protseriger, hoe fanatieker hoe uitsloveriger.
    Wat niet is kan nu eenmaal niet communiceren.
    En mocht er wel iets of een wezen zijn, dan zal die zich niet druk maken om trivialiteiten.

    Like

  8. ‘Geloof’ is alleen maar een excuus om de ander – die het ‘ware geloof’ niet aanhangt – het licht in de ogen niet te gunnen. En bijna 1000 jaar na de Kruistochten speelt dat nog steeds. In toenemende mate zelfs. Gelegitimeerde waanzin. Schaf maar af dus.

    Geliked door 1 persoon

    1. ….en ik ben er nú al boos over. Maar in 2025 wordt Koningsdag opnieuw op een zaterdag gehouden, net als het jaar ervoor…..maar dan op 26 mei. Terwijl Albert Heijn gewoon overal open is op de 27e mei 2025, let op mijn woorden 🙂 😦 🙂 😦

      Like

    2. Het is een moeilijk gegeven, het zijn de mensen zelf die een religie als smoes aanvoeren om zich belangrijk te voelen en oorlogen voeren.
      Maar er zijn ook mensen die er troost in vinden, ik ken ze echt. Als ze er mij maar niet mee lastig vallen.

      Geliked door 1 persoon

  9. Boeken horen kwaliteit van zichzelf te hebben, zodra er wat voor propaganda dan ook in verweven is zijn het vervelende boeken. Of het nu gaat om braaf geloof, politieke ideologie, of emancipatie van een of andere groep, het levert altijd drakerige of doodsaaie boeken op.
    Toevallig las ik net vandaag een prachtig boek uit waarin geloof wel degelijk een rol speelt, maar een heel andere. Het boek ‘De Onervarenen’, van Joke van Leeuwen. Zeer aan te bevelen.

    Geliked door 1 persoon

  10. Dank voor de tip, ik ga kijken of ik het al gelezen heb.
    Een geloof is prima in een verhaal in te passen net als elk ander onderwerp. Positief of negatief (Siebeling, ’t Hart) maar inderdaad, reclame maakt een roman kapot.
    Dan kun je beter een specifiek studieboek lezen.

    Like

  11. Ik heb dat ook, Bertie, een godsgruwelijke hekel aan het katholicisme. BIj mij komt dat, denk ik, omdat die nonnen en ‘helige missen’ enz. zo veel van mijn kostbare jeugd verpestten vroeger. Ik droom er nog wel eens van, hardop en boos, zei mijn echtgenoot.

    Geliked door 1 persoon

    1. Verpesten, zou dat de oorzaak zijn van onze ergernis?
      Wat ook erg was, achteraf: als klein kind lag ik stijf van angst in bed, Jezus had vast en zeker gezien dat ik een schep suiker gestolen had. Dat soort dingen.

      Like

  12. Ik ben ook van het houtje. En zelfs nog misdienaar geweest (0m ik dan vaak lessen kon missen om een mis te dienen, maar ik ben er wel afgeschopt, maar dat heb ik al eens op Drasties geschreven) ik moest dus vaak biechten. En om wat te biechten te hebben moest ik natuurlijk zondigen. Heerlijk! Ik zondig graag.

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.