Maand: mei 2016

Zo kan het ook

–
Behalve flauwekul valt er ook wel eens iets anders te vertellen. Niet diepergaand, wel naar waarheid.
Een van de zussen had een tuintje met een oude, wijdvertakte perzikenboom  waaronder niets wilde groeien.
Bij een bezoek zagen we zus springend heen en weer lopen onder de takken; nieuwsgierig vroegen we wat er aan de hand was.
‘M. heeft hier dat oude matras begraven maar niet diep genoeg. Het blijft veren. Hoelang blijft dat zo?’
Nou ja…  goeie smoes.
Zoiets kun je niet verzinnen.
Ik snap het wel. Een overtollig tweepersoonsmatras met springveren, loeizwaar en niet te hanteren, teveel sjouwwerk om het weg te brengen, dan is de gedachte aan een stuk ongebruikte grond helemaal niet gek. Praktisch naast de deur, een of twee spaden diep en hupsakee.
We vonden het slim.
–

Zondagmiddag en geen nieuwe boeken

–
Zal het droog blijven of zet de regen door?  Er vallen twee of drie druppels, de lucht is afwisselend grijs, grijs of grijs. Sproeien of nog even wachten? Zullen de verse planten het halen?
Tweemaal klinkt een verre donder; wordt het een onweersbui? De  computer vast afsluiten of eerst de bovenramen dichtdoen?  Toch maar de trap op, treuzelen bij de gordijnen. Afwachten.
Vlugge nieuwtjes scrollen. Kan het tablet trouwens tegen omweer? Wie weet dat?
TTIP ja of nee? Chloorkip of niet? Krijgt de eter er een bleke maag van of valt het mee?
Zou ik een vluchteling durven opnemen? Of twee of meer? En wat als hij in zijn neus baggert of zij de cv hoog wil zetten? Moet ik het doen?
Waarom heet die Oostenrijker van Bellen en niet von Bellen? Lijkt eerder Belgisch of Nederlands. Weten ze zoiets niet in dat land?
Zal ik een broodje tomaat nemen? Heb ik eigenlijk wel honger?
Nog even de fiets pakken? Of die vriendin bellen? Toch maar dat boek herlezen?
Komt de zon vandaag terug?
Weer drie of vier druppels en een vaag geluid, wordt het alsnog slecht? Voor de zekerheid alsnog de ramen…..
—
De middag is om.
.

Zingen in de kerk

–
Mijn vader deed het graag. Niet te hard, dat durfde hij niet.
Onze moeder zong ook. Trots op haar stemgeluid zong ze luid en duidelijk de complete mis mee.  Vermoedelijk ging ze om die reden naar de hoogmis. (voor de nietkatholieken: de zondagse hoogmis was plechtiger dan de andere kerkdiensten, met een mannenkoor en orgel,   de priester deed zingend de meeste gebeden behalve de preek).(godzijdank, een pastoor die niet zingen kon klonk sowieso onaangenaam)
Naast moeder waren er altijd vrouwen die nòg harder zongen en zich wilden meten met de galmende mannen. Je reinste feminisme avant le lettre.
Soms maakten ze er een potje van. Mannen en vrouwen schreeuwden om het hardst met gekropte kelen en kwaaie ogen.
Geloof het of niet, ik heb het meegemaakt dat de priester moest optreden om het gedrag van de rivalen in betere banen te leiden. Er werd boven het orgel uit gejubeld, de organist speelde uit wanhoop een Snip en Snapliedje en de helft van de gelovigen danste de polka.  Dit kon niet meer.
De mis werd stilgelegd, de grootste schreeuwers kwamen naar voren en kregen een Rooms standje: ‘Zo ga je niet om met Gods woord’. Na drie weesgegroetje en de akte van berouw mochten ze terug naar hun plaatsen.
Zo ging dat soms.
–

Geluid JSF vs F16

–
Maakt de JSF meer lawaai dan de F16?
Ik merkte geen verschil, hoogstens zou ik denken dat de nieuweling meer bastonen laat horen;  omdat ik als halve dove geen zuiver gehoor heb kan ik het niet precies beoordelen. Er overkwam me dezelfde herrie als altijd en ik kromp op dezelfde manier in elkaar.
Voor andermans beoordeling,  lees
http://www.omroepbrabant.nl/?news/249400532/JSFs+bulderen+harder+dan+F16s…+maar+ze+zijn+ook+sneller+weg.aspx
Of wacht op een conclusie van deskundigen. Die denken nog even, ze wachten waarschijnlijk  op het oordeel van hun adviseurs.
–

Tranentrekker

Mam redt het niet.

–
‘Màààm…’
‘Jaja, schreeuw niet zo…’ Haastig schenkt ze haar puberdochter een glas cola in. ‘Alsjeblieft!’
Ze keert zich weer naar de jongen. ‘Kijk, deze letter achter deze, en dan..’
‘Màààm,’  snerpt het.
Ze kijkt op, ziet het meisjesgezicht, uitdagend. Feilloos wetend wat haar moeders zwakte is. ‘Ik wil de echte cocacola…’
De  jongen legt onverstoorbaar de ene letter na de andere.  Gewend aan zijn tobberige mamma.
‘Màààm..’
Ze  zucht.  Geen echtgenoot, geen geld.
Slingerend tussen plichtsgevoel, onkunde en liefde probeert ze  wat van de opvoeding te maken.
Tot ze breekt.
—
‘Wie bent U?’ vraagt ze de jongelui die aan haar bed staan.
‘Mamma…’  Het meisje huilt. De jongen staart zwijgend.
—

Zere rug

–
Nog steeds wakker. Niet klaar-, ik zou graag slapen.

Ik durf niet naar bed.
Al 2 ochtenden was opstaan een bezoeking en ik heb schrik voor de derde. Omrollen, opduwen, oprijzen, vloeken en eindelijk rechtop staan. Ik geef het je te doen.
Spijtig dat ik het staande slapen niet bijgespijkerd heb, nu kukel ik straks vanzelf om.
Het is zaak tijdig positie in te nemen voor bed of bank. Dat deed ik. En nu? Toch maar achterover laten vallen? Of juist voorover?
Tabletje geeft geen uitkomst, stom ding.
Het snapt niks van alles wat ik schrijf, laat staan van mijn rug.
En ik dacht nog wel dat Windows zorg droeg voor ledenproblemer.
Maar goed, hier sta ik, ik kan niet anders…..
–

 

Try-out JSF-geluid

–
Morgen  twee rondvluchtjes van de JSF oftewel F-35 vanaf vliegbasis Volkel. Eén in de namiddag en één in de vooravond. zie
http://www.nu.nl/binnenland/3775627/volkel-ongerust-geluid-jsf.html
Dit om ons ‘met eigen oren te laten horen hoeveel lawaai deze opvolger van de F-16 nu werkelijk maakt.’  Haha, alsof ze de koop werkelijk zouden afzeggen als we protesteerden.
Wij wonen ca 10 km verderop, in de lucht is dat peanuts.  Ik ben dan ook zeer benieuwd naar het verschil; aan de F-16 raakte ik nooit gewend, aan het lawaai van de jaren daarvóór ook niet; een vroegere buurvrouw daarentegen stoorde er zich niet aan. Zij praatte gewoon door de herrie heen, eventueel stopte ze even als ze zag dat ik haar niet verstond. Ze was er mee opgegroeid.
— Zo denken niet alle oorspronkelijke bewoners, merkten wij.  In Odiliapeel, dat bijna aan het vliegveld grenst, hoorden we van een paar inwoners forse verwensingen ondanks de geluidsisolatie die Defensie in diverse woningen heeft laten aanbrengen. Daar heb je in je tuin natuurlijk niets aan.
Het kiezen van andere vliegroutes hielp enigszins  maar het starten en landen blijft een gebrul van jewelste.  Erlangs fietsend gebeurde het wel dat je het zware geluid voelde tot in je buik, we snapten dan ook niets van de spotters die juist genoten; ze zaten gezellig op hun eigen veldje, beladen met apparatuur.
Ieder zijn meug.
Wij spotten op een andere manier.
De wereld kan rustig slapen, Nederland waakt.

–