Verliefd, verloofd, en de kat….

bertjens

–
Een logje over geuren bij  Ans  deed me onmiddellijk denken aan een idioot voorval op onze verlovingsdag.
–
Vóór het feest begon kwam aanstaande met een cadeautje: mijn lievelingsparfum Soir de Paris in het grootste flesje dat hij kon vinden. Een vrij zware geur, die indertijd populair was.
Daar was ik erg blij mee, verguld zette ik de fles op het dressoir.
Korte tijd voor we de visite verwachtten hoorden we opeens een vies prrr-geluid en roken meteen een onbeschrijfelijk- smerige lucht: de kat had stiekem in een hoek  gepoept. Misschien ziek van de parfum of opwinding.
We vlogen allemaal op; pa, moe, zus,  zwager, broers, aanstaande, struikelend met emmers en dweilen maar de stank bleef.
Zenuwachtig keken we naar de klok, de toestand werd nijpend, ieder ogenblik kon de bel gaan.
Toen, in opperste nood,  greep aanstaande de Soir de Paris van de kast en spoot de fles leeg in de bewuste hoek.
Het hielp, de parfum overwon.
Daarna wilden we de kat op het matje roepen maar die was hem gesmeerd.
–

18 gedachten over “Verliefd, verloofd, en de kat….”

      1. Soir de Paris was mijn lievelingsgeur toen ik jong was, en ik vond dat blauwe flesje zo mooi.. Intussen wordt het genoemd als geur voor oudere dames. En kan ik eigenlijk geen enkele geur meer om mij hen hebben, behalve dan de geuren van knoflook en uien aan mijn vingers, die vind ik lekker.

        Geliked door 1 persoon

        Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.