Een uitdrukking die ik als jonge moeder voor het eerst hoorde maar schoonmoeder in de lach deed schieten. Zij kende het van haar eigen kindertijd, het was dus erg ouderwets.
Het werd gezegd van hardhuilende kleine kinderen of babies en misschien werd het elders ook zo genoemd.
Zolang er geen duidelijke aanleiding toe was, was aandacht niet nodig:
‘Er brult niks dan de kop’. (brullen is Oost-Brabants voor huilen).
Ik keek er vreemd tegenaan.
Maar die kinderen leerden misschien veel vlugger te gehoorzamen dan de latere generaties.
Wie zal het zeggen. Die brullende kinderen?
—
BERTJENS 
De uitdrukking ken ik niet. Vroeger werd er niet veel drukte rond gemaakt. Tegenwoordig zegt men ‘ik heb een huilbaby.’ Blij dat ik dat niet had… mijn dochter was geen blèter… wat me er doet aan denken… 34 jaar geleden lag ik nu te puffen onder de barensweeën. Verdomme dat deed pijn. Vergeten? Neen hoor, het lijkt wel gisteren. Wat is de tijd gevlogen.
LikeGeliked door 1 persoon
Cliché: de tijd vliegt maar het is absoluut waar. Die bevallingen meteen vergeten? Absoluut niet waar, ik herinner het me nòg. Men zei maar wat.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik kende het ook niet. Maar in die tijd vond men ook dat beebies af en toe mochten huilen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, maar het was ellendig om er naar te moeten luisteren.
LikeLike
Daar had ik dan wel geluk mee. Ik had geen “blijters”. Indertijd zei men wel dat huilbeebies later goed zouden kunnen zingen.
LikeLike
Kan niet anders, met die longen. ☺
LikeLike
Nee, die uitdrukking kende ik niet, maar ik weet wel dat huilbaby’s vroeger gewoon met wieg en al in de badkamer werden neergezet. Althans dat gebeurde bij mijn zusje (1960) toen die de hele kraamafdeling bij elkaar schreeuwde in het ziekenhuis. Mijn moeder moest haar laten huilen, kreeg ze sterke longen van. Het arme kind stond de volle tien dagen in de badkamer en toen ze eenmaal thuis kwam, heeft ze nog lang geschreeuwd van ellende. Ik (toen 9) heb maanden wiegend met haar door de kamer gelopen. Ik vond het een partij zielig.
LikeGeliked door 1 persoon
Erg hè. Ik kon er niet tegen als er een huilde, anders dan van de gewone honger en werd er bloednerveus van.
LikeLike
Ik ook, ik heb nog steeds de neiging om een huilend kind te troosten, zelfs als ze met hun vader of moeder in de supermarkt lopen. (maar ik houd me in hoor, ik bemoei me er niet mee).
LikeGeliked door 1 persoon
Zo ging het bij mij en ons ook, is goed voor de longen.
Zo leer je ze wel dat je zin door drijven nergens toe zal leiden. Hans
Ot. Je verzoekje ligt op de Bank voor de volgende show.
De shows staan allemaal op: http://logbankje.nl
LikeGeliked door 1 persoon
Er moeten dus heel veel middelbaren en ouderen sterke longen hebben. De kno-artsen zouden uitsluitsel kunnen geven.
LikeLike
+ dat middelbaren en ouderen kennelijk nooit hun zin doordrijven. Vraag ik me meteen af: hoe zou dat eigenlijk met meneer Trump zitten? Zou die dan geen sterke longen hebben? 😆
LikeLike
Aan het geschreeuw te horen zijn zijn longen dik in orde. Over zijn zin hoeft niemand te twijfelen: zijn wil is wet.☻☻
Zijn haar stelt minder voor maar dat terzijde.☺
LikeGeliked door 1 persoon
De ellende is dat je als verantwoordelijken altijd het idee hebt dat er iets loos is als een kind huilt. Een baby doet dat niet zo maar. Later, als ze peuter/kleuter zijn zie je vanzelf wat verwend gedrag is en wat valt onder pijn/verdriet. Maar ja, ouders moeten ook vaak leren…in de praktijk…
LikeGeliked door 1 persoon
Dat denk je inderdaad, maar je weet het niet altijd.
LikeLike
Babies kunnen decibels bij elkaar huilen. Gelukkig heb ik er geen last meer van.
LikeGeliked door 1 persoon
Het was ook alleen maar de kop. ☻
LikeGeliked door 1 persoon
Voor mij ook een nieuwe uitdrukking…. wel een leuke!
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, echt iets van vroeger. ☻
LikeLike