Paardestaart en pony, het was een kapsel van veel meisjes.
Wat me stoorde was de pony die nooit bleef zitten zoals ik wilde dus knipte ik hem zelf, voorzichtig, netjes rond.
Zo trots als een pauw liep ik door het huis.
Er was weinig bewondering voor mijn kappersactie, de een na de andere zus bekeek me en en smoorde een grijns.
Iemand had een camera en ondanks de commentaren ging ik er extra-mooi voor zitten.
Het lukte niet zo goed door dat gelach, anders had ik er wel beter uitgezien. Zo verdedigde ik me.
Wat onze kinderen zeiden loog er ook niet om: ‘Ieieieieiew, dat kapseltje...’
–
- Reactie
- Herbloggen
-
Abonneren
Geabonneerd
Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
BERTJENS 
Hahaha….ik heb ook wel geprobeerd zelf te knippen, maar dat was evenmin een succes….. bij de kapper lagen ze in een deuk. O ja, ik was toen al lang en breed volwassen!
LikeGeliked door 1 persoon
Doe ik alleen met een paar sprieten op het voorhoofd. Ik heb het niet in me.
LikeLike
Wij mochten geen froufrou (pony) van de nonnen. Dat was niet kristelijk.
Als kind heb ik het nooit zelf geprobeerd, als volwassene wel.
LikeGeliked door 1 persoon
Die nonnen waren roomser dan de paus.
Op onze school hadden veel meisjes er een, nonnen noch pastoor hadden daar iets over te vertellen. Misschien wel bij de oudere meisjes.
LikeLike
Nog erger: jongens met een pony, ergens jaren zeventig. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
O ja, dat was altijd al iets bijzonders. Dat wilde mijn broers absoluut niet.
LikeGeliked door 1 persoon
😀 Mooie foto!
Mijn zus knipte haar pony ooit zelf. Te kort. Ze hield nog een klein borsteltje over. In die tijd kwam de schoolfotograaf langs. Een mooie herinnering… zus met super korte pony op een veel te kleine pony (haar voeten hingen net niet op de grond)
LikeGeliked door 1 persoon
Ik zie het voor me.
Leuke herinneringen. 😊
LikeGeliked door 1 persoon
Herkenbaar. Zelf had ik sluik lang blond haar. De pony bleef nooit goed zitten omdat ik op de plek een vervelende kruin had waardoor het haar een eigen richting uitging. Zelfs haarlak hielp niet. Later koos ik voor een midden scheiding en liet de pony voor wat die was.
LikeGeliked door 1 persoon
Lastig, een weerborstel (zo noemen ze dat hier), daar helpt niets tegen.
Maar bij het ouder worden weten we er meer van te maken.:-)
LikeLike
Nou, ik vind je best leuk uitzien, hoor. Bij mij was het juist andersom: iedereen vond mijn haar prachtig, de volwassenen dan maar ik wilde juist geen krullen. Daarmee kon je geen modern kapsel maken, vond ik.
LikeGeliked door 1 persoon
Het gaat om die strak gekamde pony. In de paardestaart zaten een paar krullen,dat zag er beter uit.
Je mocht blij zijn met je haar maar een kind ziet het niet altijd hetzelfde als de volwassenen.Daar is dan niets aan te doen.
LikeLike
Coupe bloempot was ooit de norm. Jongens gingen naar een kapper waar het model altijd gelijk was. En zo wilde men dat ook op de strenge katholieke scholen waar we heen gingen. Later werden de kapsels langer, maar de scheiding bleef. Melkboerenhondenhaar heeft zo haar beperkingen. Na 1978 kwamen de krullen. Gekocht. Stond prima en was goed bij te houden, zij het dat het zetten veel geld kostte. Gedaan tot halverwege de jaren negentig. Toen ging de tondeuze er over en een paar jaar later het scheermes. Coupe Gillette is nu mijn ding en staat me verder prima. Daarbij, zo handig bijhouden….:)
LikeGeliked door 1 persoon
Maar niets voor vrouwen.☻
LikeLike