Inhoudsloze ernst

–
Het wordt tijd voor ernstiger zaken dan loze logjes.
Tenslotte tel ik er de jaren voor, nu kan ik het verstand aanspreken.
Ik begin.
Serieus dus.
Ehm, even denken.
Oké.
Kijk, het zit zo, eh…
(kom op Bertjens, niet zo trutten)
…dat ik vind …
..eigenlijk het volgende enne….
Verdorie, ik ben het al kwijt.
Pfffft, het valt tegen.
Waar zou dat verstand nou zitten? Is het er wel? Een hoofdlek?
Toch spijtig, leef je je hele leven naar deze jaren toe (later als ik wijs ben…), grijp je mis.
Nu krijgen die holte-ontstekingen van vorige week een heel andere lading. Die bevonden zich natuurlijk in de hersenen en riepen om aandacht, ze hadden doodgewoon honger! Stel je voor, al die jaren zonder voedsel, de stumpers.
Straks meteen het abc uit mijn hoofd leren, hebben ze alvast wat te kauwen.
–