Bloem

Er mag ook wel eens een bloem worden geplaatst.

Alleen al voor de geur.
Mocht U geen bloemenkennis of reukzin hebben, weet dan dat het om hyacinten gaat en dat ze daar ook naar ruiken, het doet enigszins aan lelies denken maar dan zachter, huiselijker.
Tenzij U er honderd stuks op na gaat houden en ze allemaal tegelijk in bloei trekt. In dat geval is de slaapkamer het meest geschikte vertrek.
Stelt U zich dit zaligs eens voor, op je eigen vertrouwde bed liggend, overweldigd door een bloemig bouquet, wegzinkend in een fleurige  slaap. In slow motion.
–
Zo overdreven hoeft natuurlijk niet, één hyacint op het nachtkastje voldoet ook.

–

Boodschappen

Vanmiddag noopte honger me voor eten te zorgen.
En het regende zo hard.
Toen ging ik maar zwemmend.

Heikele onderwerpen?

– Over de grote aantallen asielzoekers ga ik geen discussie aan, behalve dat ik stompzinnig/kwaadaardig racisme slecht kan velen maar dat weten de mij bekenden wel.

  – Ook probeer ik niet al te hatelijk te zijn over een geloof al erger ik me aan situaties, zoals nu  in Zuid-Amerika waar de vrouwen geadviseerd wordt voorlopig niet zwanger te worden terwijl ze onder een katholiek juk leven. (Daar heb je het gemopper al en dan nog andere vreselijke religies..☻).

  – Politiek. Daar heb ik geen verstand van en volgens mij sommige politici ook niet. Ik beschouw het als handeldrijven: veel beloven en daarna op de kleine lettertjes wijzen.

  – Kunst. Daar heb ik nog minder kijk op laat staan een oordeel over.

  – Koningshuis. Tja. Als ze wisten hoe ik over adel denk zouden ze me voor de rechter slepen.
– Honderden andere onderwerpen waarvan ik niets weet.
–

Liever houd ik me bezig met luchtiger zaken, eventueel met nonsens.

Je begrijpt dat hier zelden een zinnig stuk komt te staan.
Maar dat had je al lang gezien.
–

Versje

–
Mijn moeder vond me hopeloos
en reddeloos verloren
tot ze mijn laatste vrijer trof.
Hij kon haar zeer bekoren.
–

Herinnering

–
Achterop de brommer, een lauwe zomeravond.
Mijn armen om zijn middel.
We namen een liefdespauze in de berm van een bosweg, verloren de tijd en mijn schoen.
Nooit meer teruggevonden.
–

Dit zijn de maten

–
Deze romanscene over een vader die voor zijn dochter een nieuwe jurk bestelt, speelt zich af in 1940. Niet grappig bedoeld, toch geestig.

Levendige kersenboom

–
Niet alleen katten, ook kersenbomen hebben negen levens getuige onderstaand bewijs, U kunt de foto’s natellen.
Persoonlijk denk ik dat er meer in zit want het is een taaie. Ze wil maar niet dood, zo bewonderenswaardig.
Toen ze ziek werd gaven we haar nog geen jaar;  met vruchtbare wilskracht bloeide ze toch weer op al was de slurvenperiode hartverscheurend, het getrompetter deed ons verdriet en  veel pijn aan de oren.
Uiteraard leefden en hielpen we mee.
Vanuit de negenlevensgedachte begroeven we kattenbrokken tussen de wortels en verse muizen, we deden het met liefde.  Even speelden we met het idee om de kat zelf te slachten en in delen aan de boom te voeren maar we spaarden hem; het beest was van de buren. Het bleek niet nodig, gelukkig.
Koppig zette ze door.
Vorig jaar bracht ze zelfs een bloesem voort,  waarna de kers werd gejat door een merel;  die had er niet veel plezier van door het geloer van de gespaarde kat. De ondankbare.

–
    

     

JC vs JC

–
Johan Cruijff – Jesus Christus.
De overeenkomsten zijn er; gelijke initialen,  beiden noemde men de Verlosser en werden vereerd als een superstar, er waren zelfs mensen die de voetballer als een bijna-god beschouwden.
We leerden dat woorden als Jeessus,  Jeetje Kreetje, Kurristus en jezusmina eigenlijk vloeken waren.  Gods naam misbruiken en zo.
Waarom roepen we dan Johan niet aan, hij is van deze tijd, iemand die we kunnen zien en horen en aanraken. En hij stuurt ons niet naar de hel.
Zal Jootje Kruifje ook als een vloek klinken?  Of Josses, Kurruffus en wat dacht je van jootjemientje?
Kwestie van wennen.
Dan kunnen de gelovigen alsnog Jesus voor een gebed aanroepen als ze er behoefte aan hebben. Niet dat het mij wat uitmaakt, ik bid niet.
–

Rustdag?

–
Ongeveer dertig keer herbegonnen aan het Bamischandaal (het wil maar niet lukken met de chemie), herhaalde malen dezelfde pagina gelezen in Huysmans Tegen de Keer, vergeefs een eigen verhaal opgezet.
De middag ben ik doorgekomen met een troostende WILLEM IV. Altijd zoet, dergelijke sprookjesboeken.
Laat ons dromen.
–

Deze dag

Dit is een rustdag.
Geen onzin, bezin of meer nonsens.
Lezen, cryppen, eten, luieren, naar buiten kijken, meer lezen en nog wat eten.
Vol zin of zinledig?.
Daar denk ik morgen wel over na.