Wanner ik rutig typ krijg ik dit soot tekstn en dn tik ik vrij stevig. Om lle letters op het schrm te krijgen ou ik met ee moker op de totsen moeten hengsten. Veroiend, bovendien i ht te duur, mokers zijn niet goedkop, schijnt he.
Nu kan ik een nieuw bord kopen, maar dan is het over een paar jaar weer hetzelfde. En weer. Zelfs nu ik veel minder verhalen schrijf treedt er slijtage op.
Ik heb me al eens afgevraagd of ik slopershanden heb. Antitoetsvingers of onzichtbaar schuurpapier op de toppen, je gaat de raarste dingen bedenken.
Het is wachten tot er iets onverslijtbaars op de markt komt .
Toetsen die altijd blijven doordrukken en waarvan ook de verf eeuwigheidswaarde heeft want al haalde ik ooit een blind-typen-papiertje, ik let evengoed op de letters. Halve letters intussen, i=l of omgekeerd, E=F, en van sommige kan ik niet eens meer zien wat het was.
Mocht iemand zoiets te koop weten houd ik me aanbevolen.
In Sinterklaas geloof ik niet meer.
==
BERTJENS 