Een soort migraine..

bertjens

…waarvan ik nog nooit had gehoord.
Toen ik het voor het eerst meemaakte (ongeveer 25 jr geleden) wist ik niet wat me overkwam.
Het was een vrij heftige aanval, zonder hoofdpijn maar het zicht was ellendig. Alsof je een tekst in stukken knipt en de delen verschuift. Vlekkerig en met flitsen.
In plaats van hoofdpijn was er een unheimisch gevoel, zweverig en naar. Beetje beangstigend. Misschien een tia?
Ik ga dood, was mijn gedachte, ik ga alvast op de bank liggen.
Dat hielp. Het zakte na een paar uur en ik ging verder met de dag.
–
Ik dubte. Echtgenoot inlichten? Die zou me subiet naar de eerste hulp brengen en onderzoeken eisen. Gedoe.
Dus zei ik niets.
Na een paar aanvallen ging het over, mijn angst verdween en ik vergat het.
Later bleek ik glaucoom te hebben, de herinering kwam terug en ik vroeg de oogarts of het daarmee te maken had.
Ze kende het verschijnsel en noemde het oogmigraine, het had niets met glaucoom of staar te maken.
Iets voor een neuroloog?
Dat wist ze niet. Of wilde het niet zeggen.
Toen ik het thuis alsnog vermeldde maakte ik er een kleinigheidje van, het was toch al voorbij.
Hoe dan ook, ik was het opnieuw vergeten tot ik vanmiddag een mini-aanvalletje kreeg. Niets ernstigs, na een halfuurtje achterover hangen was het weg.
Een mens loopt soms rare dingen op.
–

28 gedachten over “Een soort migraine..”

  3. Ik heb het ook wel eens…. bij mij is het beeld in het midden goed, maar er omheen beweegt het, “special effects”. Meestal krijg ik daarna wel hoofdpijn, maar niet zo erg als mensen met een flinke migraine vaak hebben. Een paar maanden geleden was het heftiger, maar redelijk snel weer over (net als de andere keren).. Ik heb mij laten vertellen dat het aura-aanvallen zijn…. wat dan weer met een vorm van migraine te maken heeft die meestal niet zo heftig is. Soms heb ik het jaren niet en dan een paar keer kort na elkaar. Alles bij elkaar heb ik het misschien een keer of 10 gehad de laatste 30 jaar 😀

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  9. Ach jakkie wat naar!! Mocht je er echt over in zitten, luister dan niet naar de angst die zegt ‘maar ach het valt wel wat mee’, maar ga dan naar de dokter. (Waarom ik dit zeg: mijn kanker was eerder ontdekt als ik het niet had gebagetaliseert.)

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  12. Pakweg 20 jaar geleden startte het ineens bij mij. Wonderllijke verschijnselen die het zicht compleet belemmerden. Alsof er zilvervliesjes dreven in mijn oogvocht. Licht kon ik niet verdragen. Maar gewoon door. Want net mijn eigen toko opgestart en bezig met de overgang van het bedrijf waar ik voor actief was naar dat piepkleine bureautje dat ik wilde uitbouwen. Rijden met 30% zicht. Het was niet handig. En de hoofdpijn die volgde was heftig. Na een reeks aanvallen toch maar naar de h.a. Die lachte. ‘Vrouwenkwaal’ noemde ze het. Aura-migraine. Stress was de oorzaak. Nou, het zal wel, maar ik had of heb het ook als ik gewoon geniet van een mooie wandeling of een terrasje aan de Rijn. Vervelende kwaal en bij mij pas op middelbare leeftijd verschenen.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.