Tante Duifje


Zomaar, zonder reden, kwam oudtante Duifje in mijn gedachten. Het mensje is al heel lang dood maar de herinneringen aan haar koerende charme zijn zeer levendig, graag zou ik nog eens een kopje thee met haar drinken.
Met de tijdmachine moest het geen probleem zijn, ze had hem speciaal en voorgeprogrammeerd aan mij nagelaten. Dus.
De reis viel tegen; coördinaten die ik moeizaam moest bijstellen, een chagrijnig oud vrouwtje dat geërgerd de deur opende en niet op oudtante Duifje leek, althans niet op de mijne.  Gadver.
Dat heb je met die ouwe meuk in je hoofd.
Je verwacht er heel wat van en dan blijkt het niks te zijn.
Het geheugen is verraderlijk..
_