Het regende.
Ik wandelde naar het strand, in elk weertype de moeite waard.
Daar liepen meer mensen met deze gedachte, zelfs in de zee zwommen er een paar.
Vlak langs het water stappend zag ik een bekend gezicht tussen de zwemmers, ploeterend in de golven, duikend en weer opkomend. Ik keek wat beter en herkende hem.
Het was de uitzonderingszombie, wat deed die nou hier?
Ik riep naar hem, ‘wat is er aan de hand?’
Hij herkende mij ook en kwam dichterbij.
‘O, ben jij het weer…’ spetterde hij.
Ik keek hem aan, verbaasd dat hij zo vlot sprak.
Hij kroop naar het droge, stond moeizaam recht met een zwaar brok beton aan zijn riem.
‘Het wordt niks met me. Helemaal zombiëren gaat niet lukken, bijna dood is geen leven. Ik ga, het water doet me goed, daar wil ik eindigen.’ En dook weer terug, het brok achter zich aan slepend..
Hoe vreemd de situatie ook was, voelde ik toch medelijden en vroeg me af… als water hem goed deed aan zijn spraakvermogen, misschien ook aan de rest?
Ik nam een aanloop en wilde hem achterna springen maar net voor ik dook kwam hij nog even boven water .’Dank je, echt liever niet.’ En hij verdween andermaal.
Hij snapte me.
Ik hem niet.
Wat doet het er ook toe.
En toch meende ik een traan te zien, een menselijke traan. Net voor de laatste duik.
==
Knap hoe je zo’n gek verhaal vol met emoties kan gooien. Geweldig!
LikeGeliked door 1 persoon
Je bedenkt wel eens wat. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Een echte Bertie 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Ieder heeft zijn eigen stijl. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
ja een gek verhaal misschien , maar toch ook wel mooi
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je Karel.
LikeGeliked door 1 persoon
Bijna dood is geen leven. Dat lijkt me ook. Je slaagt erin ons medelijden te doen krijgen met een zombie.👍
LikeGeliked door 1 persoon
Al schrijvende kreeg ik het zelf bijna te kwaad. 😀
LikeGeliked door 3 people
Die zombie wordt bijna menselijk door je verhaal.
Love As always
dimario
LikeGeliked door 1 persoon
Dat was hij ook, ongeveer één procent.
LikeLike
De laatste tijd lees ik wel vaker dat ze een nieuw zeewezen ontdekt hebben, zelfs eens eentje zonder ogen …
Ik vraag me af … Zouden dat geen uitzonderings- of halfzombies geweest zijn? 🤔
LikeGeliked door 1 persoon
Een slim idee van je.
Wie weet? Vraag het de wetenschappers.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een prachtig, roerend verhaal Bertie!
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je Peter.
LikeGeliked door 1 persoon
Was dit verhaal nou onlangs in rook vervlogen??? Je bent er wel mee bezig….zombie’s…:)
LikeGeliked door 1 persoon
Nee, maar ik heb hem wel vernoemd in een van de vorige z-verhalen.
Die had ik aangekondigd, vorig jaar ergens.
LikeLike
De tekening heeft veel weg van SpongeBob Squarepants (die is geel) dus ik geloof best dat die liever onder water blijft. Daar woont hij nu eenmaal.
LikeGeliked door 1 persoon
Weet ik veel 🙂, het stond tussen de zombieplaatjes.
LikeGeliked door 1 persoon
Ach, ik ga hem best wel missen! 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
We verzinnen wel weer wat. 😉
LikeLike
een uitzonderingszombie dan nog
om nooit te vergeten Bertie
LikeGeliked door 1 persoon
Dit is een onthoudpostje. 😄😉
LikeLike
Ik krijg bijna een brok in mijn keel, daar kun je ook mee in zee gaan.
De zombie nog een beetje menselijk in het zoute water. Hans
LikeGeliked door 1 persoon
Hij was niet voor niets een uitzondering. 😉
LikeLike
Een zombie story met romantisch tintje. Een zout ziltige zeetraan ontsnapt mij.
LikeGeliked door 1 persoon
Een waardige slotzin! 👍
LikeGeliked door 1 persoon
Ik hoop dat ik deze Zombie tegen kom wanneer ik op Kreta ben, dan neem ik hem mee naar het mooie strand van Stalis, dan is het vast geen sombere uitzonderingsZombie meer.
LikeGeliked door 1 persoon
Wie weet. Goed opletten of je hem ziet! 🙂
LikeGeliked door 1 persoon