Bang

Een kennis bij de politie zei graag dat rond zes uur in de ochtend een bekende tijd was voor inbraken.
Lang geleden vertelde iemand dat ’s avonds twaalf uur het spookuur was.
En dat er ’s nachts slecht volk op de been was.
Dat Jezus alles van je zag, ook als je diep onder de dekens kroop.
’s Avonds in bed, rond acht uur, vertelde een zus een gruwelijk verhaal over het Gouden Beentje (ik ken het nog steeds).
–
Een paar van de dingen die nog vaak bij me opkwamen, ’s nachts. In een flits maar duidelijk.
Man en ik, we lachten erom. Ook hij had zijn herinneringen, een keiharde strenge Sint en straffende Piet.
Hoef je niet te vragen hoe beïnvloedbaar je bent als kind.
Nou snap ik wel dat je sterk moet worden bij het opgroeien, ook in emoties, maar kwalijke dingen die te vaak herhaald worden, zonder geruststelling  van een ouder, kunnen iemand een vervelende nasleep bezorgen.
–
ik kom hierop door het lezen over overdreven negatieve reacties bij volwassenen op bepaalde herinneringen.
Vroeger geloofde ik zoiets niet.
Intussen leerde ik een beetje bij.
Ik zal nooit het Gouden Beentje-verhaal vertellen.
==