Ben er weer.

Het duurde even.
Toen ik na een paar dagen opknapte speelde de rug nog een keer op, volkomen onverwachts stond ik opnieuw half voorovergebogen, verdwaasd en bevroren.
Je begrijpt dat het een tegenvaller was, liever had ik een rooie rug maar dat begreep hij niet.
Enfin, het gaat knarsend de goede kant op, een poosje zitten lukt al prima en morgen ga ik  weer bloggen.
Aan achterstallige logs inhalen begin ik niet, het  is teveel. Er wordt enorm veel gepost, het een nog leuker dan het andere,  dat merk je pas als je het niet kan bijbenen.
–
Straks naar bed en dromen van een rechte rug, hopend dat hij niet gelooft in driemaal=scheepsrecht.
Tot morgen.