Wat bindt een paar?

Waarom wordt iemand verliefd op de een en niet op een ander iemand?

Een vraag die vaak gesteld is.

Vaak las ik over chemie, sommigen verklaren het anders, maar we accepteren het.

Wat ik echter veel onbegrijpelijker vind is: wat verbindt een (echt-)paar blijvend?

Het verlies van deze verliefdheden is jammer,  in plaats daarvan rolt men in tegenvallers.

Wat hij eerst zo leuk vond stoort hem later.

Waar ze als een blok voor viel doet haar naderhand gruwen.

Hij blijkt snoeplustig, zij tvverslaafd.

De stemmen veranderen.

Af en toe krijgt begrip de overhand en met wat mazzel wennen ze aan elkaar.

Ook ons verging het zo.

Hoe lukt zoiets, vraag ik me af.
Van ieder ander zou je sommige gedragingen nooit accepteren, menige vriendschap gaat ten onder aan onaangenaamheden.

Daarentegen kan het wel bij stelletjes, vaak voor de rest van hun leven.
Ook als er van houdenvan geen sprake meer is.
Ze verdragen elkaar en blijven dat doen.
Plichtsgevoel? Het hoort zo? Of toch liefde?
Dat is mooi maar het gaat mijn begrip te boven.

Er moet iets speciaals in het brein zitten dat zoveel mensen dit volhouden.

===