Bloggen, toen.

Deze schoonheid stuurde ik  maar alle bekenden  en plaatste hem op de allereerste weblog.  Bewegende plaatjes waren een ramp  maar dit stuk chagrijn vond ik zeer geslaagd.
Waarom?  Wat een mens beweegt weet hij vaak zelf niet.
–
Een weblog was iets nieuws en spannend. Kon ik voldoende verhaaltjes verzinnen? Of columns? Nieuwtjes? Grappen? Hoe vulden ervarener bloggers hun site?
Het bleek niet moeilijk, rondneuzend zag ik letterlijk van alles voorbij komen, ik hoefde niet bang te zijn uit de toon te vallen maar na een paar maanden wilde ik dat juist wél.
En dat lukte natuurlijk niet, je bent nooit de enige met iets leuks of moois.
Tenslotte had ik daar vrede mee.
Het wende, werd gewoon iets wat erbij hoorde en is dat nog steeds. Een paar keer stapte ik over naar een nieuwe provider, kwam weer terug, ik wilde Bertjens niet missen.
Terugkijkend op een paar vroegere logjes bespeur ik veranderingen, minder van alles, spontaniteit is er haast niet meer bij. Dat krijg je als oude vrouw, ik moet oppassen niet te verzuren, af en toe delete ik stukjes waar ik zelf humeurig van word.
Ik neem aan dat ook andere bloggers niet meer dezelfde zijn als 15-20 jaar geleden.
Dus we begrijpen elkaar.
Hoop ik
==

 

Geen logjes

Het wordt een karig Bertjensweekend.

Vandaag was er geen tijd om iets te bedenken, morgen ook niet en overmorgen nog minder. Misschien laat in de zondagavond.
Er zal geen mens wakker van liggen, ikzelf het allerminst.
Integendeel, een paar dagen zonder Internet geeft een gevoel van huiswerkvrij zijn.  Voorbode van de vakantie.
Het is duidelijk: er is leven na een weblog 😉
☼
–

Help

Op sommigen weblogs wordt   https://bertjens.wordpress.com/   als spam aangeduid.
Wat heb ik misdaan en hoe kan ik het goedmaken?
Zal ik gratis zegeltjes gaan uitdelen?

Stukjes oude weblogs terugvinden? (Uit Seniorweb)

Het kan. Ik heb er een paar gevonden.  Geen wereldschokkende logjes, die schreef ik toen al niet.
Als je de url van de weblog nog weet is er kans iets terug te krijgen.
Klik op   oude websites

Spinnensportdag 4.

–

Dromen. En dan

–
Graag zou ik de roman aanbevelen die ik had willen schrijven.

Maar ja, hoe gaat dat.
Eerst was ik te jong, toen te druk, daarna te getrouwd, vervolgens te moeders en nu te blasé.

Eventueel  kan ik zelf een bidprentje ontwerpen met  ‘.. ze kon tenminste een weblog volschrijven’.

Zie je, de moed nooit opgeven.
–

Heikele onderwerpen?

– Over de grote aantallen asielzoekers ga ik geen discussie aan, behalve dat ik stompzinnig/kwaadaardig racisme slecht kan velen maar dat weten de mij bekenden wel.

  – Ook probeer ik niet al te hatelijk te zijn over een geloof al erger ik me aan situaties, zoals nu  in Zuid-Amerika waar de vrouwen geadviseerd wordt voorlopig niet zwanger te worden terwijl ze onder een katholiek juk leven. (Daar heb je het gemopper al en dan nog andere vreselijke religies..☻).

  – Politiek. Daar heb ik geen verstand van en volgens mij sommige politici ook niet. Ik beschouw het als handeldrijven: veel beloven en daarna op de kleine lettertjes wijzen.

  – Kunst. Daar heb ik nog minder kijk op laat staan een oordeel over.

  – Koningshuis. Tja. Als ze wisten hoe ik over adel denk zouden ze me voor de rechter slepen.
– Honderden andere onderwerpen waarvan ik niets weet.
–

Liever houd ik me bezig met luchtiger zaken, eventueel met nonsens.

Je begrijpt dat hier zelden een zinnig stuk komt te staan.
Maar dat had je al lang gezien.
–