Naderhand…

…werd er gepraat in het dorp.
Over een vreemd figuur dat de markt onveilig maakte.
Het was een
‘enge man in een lange jurk en de hoed van overgrootmoe, nou vraag ik je…’
‘Pas op, zulke zijn gevaarlijk.’
‘En bij de kippen stond hij te gluren…’
‘Hij had een blote achterkant.’
‘Nou, ik vond het wel wat hebben. Was toch grappig?’
‘Dat hij naar me lachte, ik schrok…’.
‘Hij was groot en eng en gromde naar de hond.’
–
En zo gonsde het door de straten.
Mensen hadden het allemaal zelf gezien en verzonnen er van alles bij, griezelend, verontwaardigd, boos, lacherig, ze genoten ervan.
Het dorp leefde er van op.
==