Dromen mag

Wat zou ik graag sneeuw zien, al was het maar één dag, nee, een etmaal.
’s Morgens wakker worden in stilte, de witheid,  verder niets.
Overdag wattige vlokken die geruisloos zweven, waar mensen gemaand lijken te worden: hier zijn geen woorden voor.
’s Avonds de glinstering onder lantaarnlicht.
En voor het slapen gaan opnieuw naar buiten kijken en nogmaals de stilte horen.
—
Ik vroeg het de weergoden. Alstublieft, een ongevaarlijke sneeuwsoort die na 24 uur zou wegsmelten.
Zij verwezen me naar Winter.
Die appte Klimaat.
Hij belde nog hoger.
‘Natuur beslist,’ zei hij.
====

Ongelooflijk

Vanmorgen was de weg nog helemaal schoon en droog, de chauffeur reed op zijn gemakkie.
Halverwege de ochtend verdikte de lucht,  jachtsneeuw dwarrelde over de weg, ging langzamerhand over in echte vlokken, dik en wit.
Een winterse bui verscheen, onverwachts krachtig.
De wind trok aan. Een plotse vlaag deed ons opveren, we deinsden achteruit, de ruitenwissers veegden woedend en piepend.
We reden dwars tegen de vlokken in, we moesten wel wilden we thuiskomen.
Opnieuw een afslag, een s-bocht met tegenliggers, slecht zicht vervormde de blik verraderlijk.
De auto ploegde voort, de chauffeur deed zijn best, ondanks de zweetdruppels aan zijn wenkbrauwen hield hij de wagen onder contrôle al naderde de bermen af en toe onbarmhartig.
Ik keek mee en genoot.
Toen werd het stil, de wolk dreef verder..
—
De sneeuwoverval had precies 15 minuten geduurd. Echt gebeurd.😉
===

Kerstgedachte

Het gaat vriezen.
Niet hard maar toch: wie weet een schaatsdagje.
Kans op sneeuw.
Niet veel maar toch: misschien een witte kerst.
Het is bijna 5 december.
Ik geloof niet maar toch: ik koop me een letter.
– 

Maar dan.
Over 3 weken wordt Jezusje weer geboren.
Schattig baby’tje maar nu wil ik eerst wel eens weten
onder welke letter hij valt:  LHBTI QA+
Zijn vader weet ook alles van ons, dat heeft de pastoor zelf gezegd.
==

Later…

Wordt het winter of gaat het meevallen?
Ik dub bij de thermostaat, 14, 16, 17 graden voor de nacht?
Een stapje terug, ik zet hem op 12 in plaats van de gebruikelijke 14.
Of het gaat helpen in de algehele klimaatverwachting weet ik (nog) niet.
We wachten af.
Waarschijnlijk zal ik nooit de resultaten zien.
En dat, je mag het gerust egoïstisch noemen, vind ik zo ontzettend jammer.
Het niet meemaken van wat mensen te wachten staat en het nooit daadwerkelijk zien van toekomstige gebeurtenissen, bijna onverteerbaar.
Misschien moet ik er blij mee zijn.
Ook dat zullen we nooit weten.
==

Oost-Indische kers.

Nooit gedacht dat deze plant een goede klimop zou zijn.
Hij overgroeide de karmozijnbes grotendeels en rankt ook over de grond.
Meestal bleef het bij een houten rek (ook wel aardig) maar tegen deze stenen muur met gaas doet hij het beter en groeit dagelijks een stukje.
En dat van één handjevol zaadjes in het voorjaar.
Na de warmte zette hij de spurt erin,
tijdens de hitte verloor hij bloemen en blaadjes maar bij het afkoelen en met meer regen bloeide hij opnieuw volop.
Nu pas wordt het minder met de bloemen en knoppen, 
geeft niet, het blad is ook mooi, fluwelig en precies goed van kleur.
Een soort lentegroen.
Alleen nog even opzoeken wat de winter doet. 
In vorige jaren werden het sterfgevallen
waarbij we ons troostten  met de gedachte
aan hun nazaten.
Dat is het voordeel van planten die overlijden.
Geen uitvaart.
Geen eindeloos-durende koffietafel.
Alleen wijzelf namen een borrel.
==

Jeugdsentiment

Positief of negatief, het is maar hoe je het bekijkt.  Het is zelden 100% waarheid.

-Steevast als de gesprekken van grote zussen interessant werden was het bedtijd.
-Echtgenoot bezwoer dat zijn moeder lekkerder snert kookte dan ieder ander.
-Grote broer moest altijd mij hebben als hij in een pestbui was, ik zweer het.
-Ik zat in de interessantste brugklas, vergeleken bij andermans verhalen.
-Met koude voeten rond de kachel was altijd knus.
-In de winter rond de kachel  was het altijd koud.
-Met kerstmis was er altijd ijs of sneeuw.
-Toen werd er elke avond gekaart en er werden spelletjes gedaan.
-Kat Moortje zat altijd op MIJN schoot.
-Elke winter bevroren de dekens.
-Elke zomer vielen de mussen dood van het dak.
-Toen was het pas écht heet of koud.
En toen, en toen….
Maar wat het meisje op de foto doet (pixabay) deden we echt altijd: met een stok langs hekken ratelen.
==

Wormenwinterslaap. Fantasietje

Diep in de grond zat een worm die de slaap niet kon vinden.
Hij was afwisselend koud en warm, vond de juiste houding niet, werd telkens wakker en als hij ribben had gehad waren alle anderen bont en blauw. Nu deinden ze dromerig mee op zijn  gewoel.
Na een paar vervelende vorstvrije maanden vond hij het welletjes en wurmde zich omhoog.
En wat zag hij, nog voordat hij boven kwam? Een onbekend licht dat door de opperste grondlaag schemerde, onwaarschijnlijk wit, beweeglijk en met vreemde geluiden.
Vreemd was ook dat hij er niet doorheen kwam, de grond was te hard. Hij duwde en duwde maar miste de kracht, bovendien raakte hij bijna onderkoeld, hij voelde zich suf worden en liet zich naar beneden zakken.
De eigenwijze.
Het is niet bekend of hij het haalde, de aardkrant meldt hier niets over.
Was hij overdreven nieuwsgierig?  Of een dwarskop?
We komen het nooit te weten want hij liet zich niet meer zien.
Dat heb je met die sluipers, je wordt nooit wijzer van ze, ze zijn allemaal hetzelfde.
==
ps
Geen té realistisch plaatje, ik wil rustig slapen.
==

Hallo allemaal…

…het scheelt niet veel of ik loop morgen de vierdaagse in een half uur

Fijn om weer te zitten zonder krimpen, niezen blijft nog even maar daar ben ik aan gewend, het is nooit helemaal weg.  De kou is uit mijn lijf verdwenen, kortom,  het gaat weer (bijna) goed.

Nu gaan we ons voorbereiden op de echte winter, volgens de berichten. Het zou tijd worden.

Dan lijden we gezamenlijk en iedereen weet: gedeelde kou is halve kou.

Hoe dan ook, ik zorg voor fourage tot eind maart.
Met wat vuurwater erbij, veel aardappelen en leeswerk.
Veel tussendoorse dutjes.
Ik verheug me al.

–

ps. De lijst berichten is zo lang, die kan ik niet inhalen, ik zie wel.
=

pps

Dank voor het meeleven!
–

Winterspreuken aangepast.

– Morgenstond geeft een geeuw in de mond.
– Het is pas  koud als de boeren OLA melken.
– Als het herfst wordt in september volgt de winter in december.
– Regen in de winter is nat.
– De velden geschoren, de scheercrème is op.
– Kraaien vlak bij schuur en huis geven een boel herrie.
– Lopen bij vorst de spinnen uit moet je elke dag ragen.
– Zijn er in december al mollen  krijgt de bodem koude kak.
– Is ’t op Kerstmis nog niet koud krijgt Maria een topje aan.
 – Enzovoorts.

 

Hemd

Jongens, wat is die noordoooster  koud, je kunt merken dat we geen winters meer gewend zijn.
Éventjes naar buiten en je trekt je shirt strak en steekt je armen er diep in.
Toch maar eens zoeken naar andere kleding.
Er is een kastplank vol wintergoed wat ik nooit meer draag, waarschijnlijk hebben veel mensen dat. Ik bekeek de voorraad.
Truien. Noorse, schippers-, zelfgebreide, met col, vesten, teveel en te kriebelig.
Er lag nog een stapeltje van wijlen echtgenoot en daar zat, helemaal vergeten, een hemd tussen. Zo’n braaf lichtblauw HEMA-hemd dat hij graag droeg.
Ik pakte het en keek ernaar.
Ach gut, gaan hemelen zonder je geliefde hemd, dacht ik en kreeg het te kwaad. Na zes jaar nog.
Ik heb het aangetrokken onder mijn shirt en weet je wat?
Heerlijk warm, voelt veel beter dan die oude dikke breisels.
Of het is de (hernieuwde) liefde.
==