Biden of Trump

Wie gaat het worden.
Het zou me niets verbazen als Trump weer aan de macht komt, want zo kan je zijn houding wel noemen.
Biden kan, voor zijn eigen bestwil, beter thuisblijven.
Om te beginnen zou hij bij winst veel heisa over zich heen krijgen.  Trump geeft nooit op.
Mocht hij tijdens zijn ambtstermijn grotere coronagolven meemaken krijgt hij gegarandeerd de schuld en wordt hij door Trump cs doorlopend belachelijk gemaakt.
Ook bij eventuele klimaatstoornissen en economische terugslagen, moeilijke beslissingen van China, rassenrellen en bij alles wat tegenvalt
Het is voor hem het wel zo gezond om te verliezen, gezien de broze indruk die hij maakt.

Ik weet nog niet of ik opblijf vannacht, het is moeilijk om wakker te blijven.
Ook ik word oud.
===

Enkele koppen


Trump  oppert de presidentsverkiezingen uit te stellen.
Ik wacht op zijn voorstel ze over te slaan en automatisch het volgende termijn president te blijven.

China, VAE, VS sturen raket.  Supertrio  naar Mars.
Het is te hopen dat er geen voorrangskruisingen zijn in de ruimte.

Geestelijke gezondheid in gevaar door constante corona-angst.
Ook dat nog.
Was ik al bang voor griep, loslopende wielrenners,  muizen, inbrekers, vampiers…

Drukke plekken in Amsterdam en Rotterdam wacht een mondkapjesplicht.
Demonstranten slijpen reeds de messen.

Ik mis de boeren op het nieuws.
Op reces?

Verder niets als narigheid.
Dat is geen nieuws.
===

Zo gaat dat. Misschien.

Het gaat weer over, de protesten, al of niet reëel, tegen de corona maatregelen.
De commotie over racisme,  canon, voorzitterschap van de partijen, EU en vergoedingen.
Er blijft weliswaar gepruttel maar dat haalt niet meer het  dagelijkse nieuws behalve bij feestdagen.
Daarna is de presidentsverkiezing in de VS het belangrijkste aandachtsitem.  Het is aannemelijk dat Trump  herkozen wordt en dan pruttelen we dáár weer over.
Een dezer dagen krijgt Poetin vijftien jaar extra, roert Noord-Korea zich, wat Erdje doet weet je maar nooit en is China bezig met het afleren van eten van onduidelijke diersoorten wat een levenslange klus is want er zijn ontzettend veel Chinezen.
We hebben het druk met regelen en ontregelen.
Intussen zet de dooi door. Tegen alle afwijzenden in trekt  hij zich niets aan van lacher en spotter, terwijl we de naderende natte voeten nauwelijks opmerken denken we hem te ontwijken door discussies over  soorten brandstof. Hopen we misschien niet de voeten dan in ieder geval de knieën droog te houden.
Zandzakken voor de deur.
Enfin.
We zien wel. Misschien valt het mee. Afwachten maar.
‘Na ons de zondvloed’  gaat raar klinken. Not done.
Daar komt geheid weer gepruttel over maar dat vergaat in hoog water.
Opgelost.
=

Hoe kan dit

– Je zet een bevroren product in de koelkast. En dan wordt het schap aan de onderkant nat. Verbaast me altijd weer want ik was slecht in natuurkunde.
– Het is laat op de avond en stil op straat, buren slapen. Dan hoor je leidingen suizen. Wanneer het overdag stil is, er geen verkeer is, televisie of burengerucht, hoor je het nooit.
– Buurtje komt om een stukje worst. Ik leg het voor hem neer bij de achterdeur. Hij blieft het niet. Half geërgerd gooi ik het naar buiten, hij vliegt er achteraan en vreet het in twee happen op.

Slechts een paar van de dingen die ik niet begrijp, het leven lijkt vol moeilijkheden te zitten voor een simpele ziel.
Toegegeven, het zijn geen vraagstukken waar wereldleiders over piekeren (al verdenk ik Trump) maar ik zie Poetin of Xi elkaar nog niet bellen over zoiets.

Morgen ga ik weer aan de achtertuin, of verder met  Arago (boek Lieske), nieuw verhaal, coronatoestand op tv.
Daarna denk ik opnieuw aan de vragen zonder antwoord.
Nou ja, nog altijd beter dan ziek worden.
Dan zou ik pas ècht wakker liggen.
==

Weerpraatje

Er waren tijden dat we, voor zover dit mogelijk was, de boel de boel lieten of een snipperdag opnamen om naar buiten te gaan op mooie dagen.
Strand, zwembad, slootkant, teil, terras, whatever want het was:
mooi weer, daar gaan we van profiteren
eindelijk droog
de eerste zomerdag
een zalige zon
morgen regent het
enzovoorts.
Er kwamen wel zomers voor met langdurige droogtes en zon maar ze waren niet standaard.
Nu begint het daar op te lijken.
Elk voorjaar biedt nu meerdere  zomerse dagen, je ziet vaker palmboompjes in tuinen, warme jassen hangen antiek te worden en wanneer kochten we nog winterlaarsjes?
Nu is het:  koel vandaag dus
met de kinderen op pad
garage/kelder/vliering opruimen
fietsen

een dagje genieten
morgen is het weer warm enzovoorts.
Het is mogelijk dat ik me dit verbeeld, beïnvloed door de klimaatnieuwtjes. Ik denk het niet.
Misschien kan Trump het uitleggen.☻

Het onnozele brein

Trump vs Poetin.
Nog geen kabinet.
Pinata’s.

Hoofddoeken bij politieuniformen.
Kouwe grond-psychologie.
Dromen.
Drones.
Enzovoorts enzovoorts enz.
Zoveel onderwerpen waar je ’n beetje over nadenkt maar te weinig van weet om een standpunt in te nemen.
Ik lig er niet wakker van, het komt alleen bij je op, af en toe.
Je zou je hoofd moeten kunnen opschonen, ontslakken om in hedendaagse stijl te blijven.
Alle ballast eruit en…
..en dan?
Daar denken we nog over na.

Trumps paraaf

Waar ik laatst aan dacht.

Een paar keer zagen we dat Trump een belangrijk document ondertekende.
Pas geleden nog, daarbij ging het verhaal dat hij zo groos ging op de vertoning dat hij bijna vergat te tekenen.

Hoort dit bij een zogenaamd transparant gedrag? Is het gebruikelijk? Ik kan me niet herinneren dit van de vorige Amerikaanse presidenten te hebben gezien.

Of is het me niet opgevallen?

Toch nog het T-woord

Alsjeblieft! Wat zou mr. president hier zelf van zeggen? ☻
“…..I found much that was alarming about being a citizen during the tenures of Richard Nixon and George W. Bush. But, whatever I may have seen as their limitations of character or intellect, neither was anything like as humanly impoverished as Trump is: ignorant of government, of history, of science, of philosophy, of art, incapable of expressing or recognizing subtlety or nuance, destitute of all decency, and wielding a vocabulary of seventy-seven words that is better called Jerkish than English.”

Auteur Philip Roth in   http://www.newyorker.com/magazine/2017/01/30/philip-roth-e-mails-on-trump

Geen nieuws

Hoewel ik af en toe teruggrijp op oude dingetjes leef ik wel degelijk in de tegenwoordige tijd.
Momenteel wat sluimerachtig. Door het besluit een poosje geen nieuws te volgen, althans, geen politiek en dat beslaat zowat alle nieuws, bevind ik me in een vacuum.  Rare gewaarwording, vreemd stil.
Pas op 20 januari gooi ik de luiken open. Om Trumps inauguratie te bekijken. En Obama’s afscheid. De voorspellingen te beluisteren en te lezen van deskundologen die werelds’ ondergang beschrijven dan wel Trumps visie bejubelen.
Ik verheug me er al op; voor een leek op het gebied van politieke manipulaties klinken dergelijke voorbeschouwingen enorm spannend, op het sensationele af.
Dus draai ik me tot die tijd nog eens extra in een fleeceje op de bank met de halve bibliotheek en lees me de tijd door.
Intussen komt hier↓ nog een oudje te staan maar sla het gerust over.Je leert er niets van.
===


Vrekkenpaar op zoek naar een kachel

Het werd koud rond de oude en slechttrekkende haard bij de heer en mevrouw Vrek, ze begrepen dat er iets anders moest komen.
Een forse investering.
Mevrouw V. liep alle kachelwinkels af voor, zoals ze zei, een voordelige aanbieding maar het was nergens goedkoop genoeg.
Ze keek rond naar een tweedehandsje. Ze vond er geen.
Ze begaf zich naar een oud-ijzerhandelaar en vroeg naar oude kachels of haarden. Hij had ze niet.
Op de vuilnisbelt porde ze in grote bergen blikkerend afval en stootte op een oude kookpot.
Die lag er niet voor niets: hij was gedeukt en er zaten gaten in waaruit gewassen groeiden.
Ze peinsde even en nam de pot mee naar de smid, of hij het ding wilde schuren en dichtsolderen? Dan zou zij het schuurpapier betalen, misschien een extraatje voor de soldeertin.
Hm, hij zou het proberen. De smid deed zijn best en het werd een prachtige pot, koperkleurig met blinkende leklapjes.
Het vrekkenpaar was er mee in hun sas en zette hem in de schoorsteen.
Ze maakten er een vuurtje onder met hout uit het park want er was die nacht juist een voordelige storm geweest en gooiden er water in uit de sloot.
Het ding voldeed prima, het werd net zo heet als een kookpot hoorde te zijn en het paar warmde er vergenoegd de vrekkige handen aan.
In het hete water dreef hun wasgoed, voorzien van een likje groene zeep.

Ongeveer beter


Bekomen van de val, napijntjes, Trump, commentaren op en verklaringen  over zijn kiezers, ben ik weer bij de tijd. Nou ja, ongeveer .
Veel spotprenten kwamen langs, de schrijdende gang van Melania viel me op.  Liever had ik Clinton gezien maar als a-politieke leek denk ik dat de VS toch wel doordraaien en wij in hun kielzog ook.

Een paar dagen zonder Internet is goed te doen als je meestentijds op de bank ligt of hangt. Interesse voor medebloggers is er niet, sorry(komt goed), koffie en paracetamol hadden voorrang.
Intussen bleef ik voldoende wakker om dit boek te lezen,  ‘Het vergeten seizoen’ van Peter Delpeut.
Dat was genieten; mooi geschreven met hier en daar uitgebreide gedachtegangen, toch spannend.  In eerste instantie vreesde ik een vroom heiligenverhaal maar het is verre van dat, juist heel werelds.

Over de inhoud zegt de achterflap:↓