Pauze.

zieksuffering-154637__340Toch al wat kouwelijk en niezerig, nu ook gestruikeld.
Niet dat ik zwaar gehavend ben maar een lastige pols houdt me even stil.  Het typt niet lekker.
Zo gaat dat soms,  plotseling overkomt je zoiets.
Je begrijpt: ik ben ontzettend zielig en lijd liever in stilte.
Tot over een paar dagen.
==

Dromen mag

sneeuwwinter-3974511__340
Wat zou ik graag sneeuw zien, al was het maar één dag, nee, een etmaal.
’s Morgens wakker worden in stilte, de witheid,  verder niets.
Overdag wattige vlokken die geruisloos zweven, waar mensen gemaand lijken te worden: hier zijn geen woorden voor.
’s Avonds de glinstering onder lantaarnlicht.
En voor het slapen gaan opnieuw naar buiten kijken en nogmaals de stilte horen.

Ik vroeg het de weergoden. Alstublieft, een ongevaarlijke sneeuwsoort die na 24 uur zou wegsmelten.
Zij verwezen me naar Winter.
Die appte Klimaat.
Hij belde nog hoger.
‘Natuur beslist,’ zei hij.
====

Voor je in bed stapt…

…kijk je misschien even naar buiten.
Naar de lucht, het weer en de maan, de stilte – afhankelijk van het tijdstip.
Ik doe dat ook en hoop dat ik  de echte nachtbrakers zie.  Ze verschijnen niet vaak, toch let ik er op.
Ze zijn zo vriendelijk dat ik ze graag een goedenachtzwaaitje  geef.
De meeste mensen moeten niets hebben van ze, houden zorgvuldig de gordijnen dicht.
Dat hoef ik niet, ik heb ze leren kennen.
Ze doen me geen kwaad,  wetende dat ik ze in dat geval voor gek zal zetten in vreemde verhalen.
Dus steek ik een hand op wanneer ze passeren en knik terug als ze me toelachen.
Soms nemen ze een minuutje om te vertellen hoe mooi het sterrenlicht is en de maan.
Heel knus.
Ik mag ze allemaal maar Eucalipje en Weerwolf zijn mijn favorieten.
hekswitch-2864134__340   werewolf-2024126__340
=====

SF?

onweernature-3102762__340
Het werd donkerder op aarde.
En kouder.
Klimaat verandert weer, dacht men. Anderen vermoedden een gemanipuleerd wolkendek. Fantasten meenden dat de zon met de VUT ging of buitenaardsen het zonlicht stalen want afwijkende denkers waren er altijd.
Ook was het vreemd dat er geen informatie meer binnenkwam.
Geleerden zonden nieuwe satellieten. Ze verdwenen.
Men zag grauwheid achter de wolken, met flitsen en gepiep dat aanzwol, elke dag een beetje luider waarvan  men radeloos gek werd.
Naarstig zochten deskundigen in alle laboratoria en werkplaatsen,  professoren en monteurs, en net toen de mensheid en bloc aan het bidden sloeg werd de oplossing gevonden. Een bijzonder apparaat werd afgevuurd met speciale messcherpe punten dat het dikste staal doorsneed en, naar men hoopte, ook het wolkendek.
Men wachtte. Ademloos, bang voor wat tevoorschijn zou komen.
En toen.
Toen viel het kwartje.
Een dikke, dikke laag overviel de aarde, bestaande uit kunstmanen, shuttles, verloren gewaande raketten, allerlei ruimteafval bleek zich te hebben opgehoopt tot een omhulsel rondom de aarde. Zelfs overleden ruimtereizigers zaten er tussen, een afschuwelijke eyeopener voor velen.

De stilte erna was veelzeggend. Alle regeringen zwegen en de wetenschap deed mee.
Het duurde tientallen jaren voor de troep enigszins was weggezakt en de ruzies over dumpplaatsen werden nooit bijgelegd.
Het maakte niets uit, de zeeën waren al in opmars.
==

Ze leefden nog lang en..

Vind je niet dat ik een raar linkeroor heb?
Verliefd knabbelt hij er aan.  -Om op te vreten.

Het valt echt op dat mijn ene wang groter is dan de ander.
Geërgerd kijkt hij op. -Doe niet zo raar, niemand kijkt naar je wangen.

Jij luistert nooit meer naar me, is mijn stem niet goed?
Verveeld slaat hij de ogen op. -Zeur dan ook niet.

Zeg eens eerlijk, word ik lelijk oud?
Stilte.
Je hoort me niet eens meer.
Snurk…
===========================
Het gaat niet goed met die keelpijn…
Ze troost. -Kom, dan kus ik het af.

Mijn gewicht stijgt, kun je gezonder koken?
-Nou zeg, eet dan wat minder.

Nieuw kapsel? Duur zeker?
Zucht. -Ja hoor.

Mijn baas begrijpt me niet.
-Wat zielig…

Die wasmand is te zwaar, denk aan mijn rug.
Stilte.
Luister je eigenlijk wel?
-Jahaah…
===