De juiste reclame

Voor
wie bang is in vliegtuigen
geen vertrouwen heeft in de piloot
niet graag onder de mensen komt
het milieu wil sparen
en het klimaat
niet veel geld wil/kan uitgeven
of nog andere redenen heeft,
is dit een spannend alternatief.
===

.

Spannend…

..de midterms in de VS.
En de situatie in Oekraïne, de houding van Poetin.
De havik in Israël weer terug.
Lula in Brazilië,  afwachten.
De politiek in eigen land is onnavolgbaar, nog spannender.

Maar.
Eet ik bij de sla een kotelet?
Of zal ik een ei bakken?
Het spannendst.
==

Bijna nacht

Kwart over elf en nog steeds geen donkere lucht. Niet zozeer door zomertijd,  lichte nachten zijn  typerend voor de langste dagen.

Ik houd er wel van. Waar een zus klaagde van ‘het wil maar niet donker worden’ mogen van mij alle nachten  zo blijven.

In die bleke stilte is elk landschap spannend, zijn alle smalle straatjes en stegen enger dan in het echte donker. De tuin ziet er wonderlijk uit met vreemde planten, een schielijke kat verdwijnt, flauw geritsel klinkt op. Aan de straatkant is het stil, de kat kruipt nu onder een auto.
Als ik niet zo’n bangerd was zou ik mijn matras buiten neerleggen en luisteren en rondkijken, wie weet wat ik dan zag. In slaap vallen tussen de bloemen, een kinderwens bijna.

Maar dan zou een beest met vleeshonger mij ontdekken en besluipen terwijl ik daar lig te dromen. In gedachte zie ik mezelf oprichten met nog anderhalf been en hem wegschieten met een voet waarvan de tenen uit zijn bek hangen.

Rillend stap ik het bed in.
—

Echt, prachtig, die lichte nachten.

Dat ze nog lang mogen blijven om ervan te genieten.

Slapen doe ik binnen.
==

Families

Herinner jij je tante Antje nog? En tante Marie?

  — Jazeker. Waarom?

Ik weet niet meer welke tante met welke oom getrouwd was.

  — Nou, zo en zo en zo…

Maar welk stel woonde dan in H. en welke in L.?

  — Eh, even denken,  eh, gossamme, dat weet ik ook niet meer.  Nog wel wie de tantes Geert waren…

–
Dat had je met die enorme families, tegen de tijd dat je ze uit elkaar kon houden waren  ooms en tantes hemelen en de neven en nichten verspreid.

Dat is maar goed ook.

Wanneer ze bij elkaar in de buurt zouden wonen vormden ze een grotere plaats dan menig dorp.

Kan lastig zijn.  Een zus vertelde ooit een leuke jongen te hebben ontmoet die bij nadere kennismaking een neef bleek te zijn. Hij woonde in een andere plaats maar stel dat alle neven en nichten op een hoop zitten, dan zal het vaker voorkomen.
Vreemd idee, straten overvoerd met familie.

Klassen vol familie.

Clubs en verenigingen.

Sportvelden, zwembad, ijsbaan,  winkels, boeren, bedrijven, allemaal familie…

De gedachte roept situaties op die je las in boeken over oude volken die jaarlijks een festival organiseerden met omringende dorpen teneinde zonen en dochters uit te huwelijken aan vers bloed.

Hoewel, zal toch spannend zijn geweest.
Nu valt me in dat er vroeger een knap neefje was…
==

Verhaaltje voor het slapen gaan

Waarover zal het gaan?
Spannende dingen? Zoet maanlicht?  Over gewone dingen als deuren nalopen, nachtgoed zoeken, tanden poetsen, laatste plas, nog even het net op?
De laatste optie kan beroerd aflopen, in verhaaltjes zijn de onderwerpen eigenzinnig, ze onderwerpen zich juist niet.

Stel, je loopt de deuren na.

Het eerste slot gaat soepel maar piept. Wat? Hoe kan dat? ‘Pie-ie-iep’, dwingend. Je tuurt in  het sleutelgat , een oog staart terug, je schrikt je lam van de paarse pupil die gif uitstraalt. En dan moet je je tanden nog poetsen, met die enge borstel….

Dan ga je toch niet meer vertellen over gewone dingen?

Neenee, ik neem de maan waarvan het licht een verrukkelijk parfum uitstrooit en alle verliefden samenbrengt in een roes  van zoete vrijpartijen waarin ze zo hard zuchten dat zij bijna stikt en hij de ambulance belt en pie-ie-iep… hela, wat is dat nou, komt die van de gewone dingen inbreken.

Spanning is niet aan de orde, daar slaap je slecht van met dromen die spannender zijn dan je bedoelde.

Oké, dan maar een verslagje.

Het is nog te vroeg  om te gaan slapen maar een mens kan er alvast aan denken, hoe hij de deuren controleert en de huisdieren uitlaat, nachtgoed klaar legt op de kruk bij de wasbak en twijfelt over een extra douchebeurt,  de laatste bonbons op het nachtkastje zal zetten, misschien die film zal meepikken of een podcastje luisteren.

En kijk, dan wordt het vanzelf bedtijd.
==

Over windmolens van nu

Wat ik niet goed begrijp is waarom mensen tegen moderne windmolens zijn. Ik krijg de indruk dat men blijft hangen in het idee van dat ze het niet halen bij de molens van vroeger. ‘Toen molens nog Hollands waren’.
Je kunt er aan wennen maar niet iedereen wil dat.
— Ze storen het landschap en skyline.
Dat deden alle bouwsels die mensen neerzetten, bekend was de aversie tegen het CS in Amsterdam
— De oude, die waren pas mooi.
Ja, opa’s oude klompen ook, bezienswaardigheden die je koestert. Als in een museum.
— Te groot en dominant.
Ja, en statig, daardoor halen ze een saai landschap op.
–
Zo kan ik nog even doorgaan.
Ik zie ze als sculpturen.
Bedrieglijk eenvoudig, geen afleidende ornamenten, een skyline wordt spannend, draaiend lijken ze  rustgevend.
Lawaai en slagschaduw zijn onderdelen die erbij horen, net als bij de grote molens van vroeger.
Al met al: prachtig.
Dat ze in grote hoeveelheden ietwat luguber ogen, alsof ze een eigen leven leiden is een fantasietje.
Als ik verstand had van kunst zou ik ze als zodanig  benoemen.
=

‘I spy’

Er zat een verhaal in mijn hoofd.
Over Amerikaanse en Russische spionnen van oost naar west en vice versa die supergeheime geheimen stalen en verkochten en terugkochten en stiekem winst maakten die ze niet eerlijk met hun bazen afrekenden waardoor de hoofdpersoon zelf opgejaagd werd en bevriend raakte met de mooie dochter van het hoofd Inlichtingendienst ergens in de Balkan maar die westerse ideeën aanhing tot ze verliefd werd op een zuidpoolbewoner met goldfingers  die een vermomde pinguin was en in onmin leefde met buurman zeewolf en…
Spannend joh.
Net een echte spionageroman.
Daarin raak ik ook altijd de draad kwijt.
==

Bloggen, toen.

Deze schoonheid stuurde ik  maar alle bekenden  en plaatste hem op de allereerste weblog.  Bewegende plaatjes waren een ramp  maar dit stuk chagrijn vond ik zeer geslaagd.
Waarom?  Wat een mens beweegt weet hij vaak zelf niet.
–
Een weblog was iets nieuws en spannend. Kon ik voldoende verhaaltjes verzinnen? Of columns? Nieuwtjes? Grappen? Hoe vulden ervarener bloggers hun site?
Het bleek niet moeilijk, rondneuzend zag ik letterlijk van alles voorbij komen, ik hoefde niet bang te zijn uit de toon te vallen maar na een paar maanden wilde ik dat juist wél.
En dat lukte natuurlijk niet, je bent nooit de enige met iets leuks of moois.
Tenslotte had ik daar vrede mee.
Het wende, werd gewoon iets wat erbij hoorde en is dat nog steeds. Een paar keer stapte ik over naar een nieuwe provider, kwam weer terug, ik wilde Bertjens niet missen.
Terugkijkend op een paar vroegere logjes bespeur ik veranderingen, minder van alles, spontaniteit is er haast niet meer bij. Dat krijg je als oude vrouw, ik moet oppassen niet te verzuren, af en toe delete ik stukjes waar ik zelf humeurig van word.
Ik neem aan dat ook andere bloggers niet meer dezelfde zijn als 15-20 jaar geleden.
Dus we begrijpen elkaar.
Hoop ik
==

 

Geen maanfoto

Het maanverhaaltje  was te slap, ik wilde het ’n beetje kracht bij zetten met spannende foto’s.
Sprekende plaatjes van donker en licht, ze zouden de maan zelf moeten evenaren.
Verschillende bouwsels zette ik op, nam ze met en zonder flits, in de avond en overdag, ging zelfs op stoelen staan voor een betere presentatie.
Het werd niks. de boel stortte in en ik bijna.
Maar deze vind ik best aardig. Ik had er een prima stukje gereedschap bij, de filter gaf een lief kleurtje et voila.
Alleen, het had niets met de maan te maken.
Waarmee dan wel?
Dat verzin ik nog.
==
Het is bekend dat ik het fotogen mis. Dit is per ongeluk goed gegaan.
==

Obsessie

Spannend woord.
Een thriller waarvan de beschrijving of titel dit aangeeft kan rekenen op op veel belangstelling.
De betekenis is zeer negatief, waarom wil men er dan zo graag  over lezen? Zo fraai is het niet.
Een obsessie is dwangmatig denken, een geestestoestand waarin een persoon bezeten is van een specifiek idee. Een persoon die ergens door geobsedeerd is, kan de gedachten niet uit zijn hoofd zetten, hoewel hij of zij dit meestal wel wil. Het dwangmatig denken leidt vaak tot dwanghandelingen, ook wel compulsies genoemd.

Ik heb er geen ervaring mee, niet in familie en kennissenkring, voor zover ik weet tenminste.
Uiteraard zijn er mensen die alles uit de kast halen om iets te verkrijgen. Een aanbedene, kledingstuk, huis, wie kent ze niet maar dan denk je niet direct aan een stoornis.
–
Dwanggedachten kreeg ik hoogstens toen ik afkickte van sigaretten. Hetzelfde zag ik bij een exalcoholist die aan niets anders kon denken dan aan zijn jenever, vertelde hij. Het geldt waarschijnlijk voor elke verslaafde van welke middel dan ook.
Dat lijkt misschien op obsessief denken.
–
Maar beheerst worden door een idee of wens, tegen je wil, die alle andere interesses en gedachten overklast, het moet op zijn minst een onaangename aandoening zijn. Of stoornis, of ziekte, wat is het eigenlijk? Een idee-fixe is ook zoiets of hetzelfde?
Dit alles is voer voor psychologen, verhalen zijn leerzaam op hun eigen manier zij het niet altijd juist.
–
Nu weet ik natuurlijk wel waarom deze romans populair zijn.
Vooral als het gaat het over lustmoordenaars die achter purperen rokjes aanjagen en, samen met politie en slachtoffers voor nagelbijtende spanning zorgen inclusief verscheurde rokjes die ze in hun jeugd van hun tirannieke moeder moesten dragen op straffe van minachting enzovoorts enzovoorts.
En men zucht van opluchting als hij gepakt wordt dan wel zichzelf doodschiet, verbitterd door meer inzicht over zijn aandoening en daarmee niet verder wil leven. Bijvoorbeeld.
Je oordeelt zo lekker mee, alsof je weer in je eerste Arendsoog zit.
–
Ik lees ze niet vaak maar af en toe is het best aardig.
Vanmorgen zag ik een boek met een bloedstollende kaft aan mijn neus voorbijgaan. Het zag er aantrekkelijk uit, de gruwelijkheden dropen er van af.
Iemand anders was vlugger.
Waarschijnlijk geobsedeerd door de rode kleur.
==