Nieuwsgierig naar de ruimte was ik altijd al maar bij een bericht als dit word ik moedeloos.
De vraag dringt zich op waar die kennis toe leidt; wat is de volgende stap, een nieuwe groep sterren ontdekken en benoemen? En daarna? De ontdekking van nog meer? Door- en doorgaan met zoeken in de hoop een buitenaardse ‘mens’ te vinden? Waar verbergen ze zich trouwens, de gluiperds; op 3rd rock from the sun? Welke zon? Het lijkt zoeken in het wilde weg en misschien is dat ook zo.
De ruimte is onmetelijk en onmeetbaar, we kunnen duizend eeuwen reizen en speuren met als resultaat het vinden van almaar nieuwe lichtpunten. Tot we ruimte☻ tekort komen om ze in kaart te brengen maar nog steeds geen teken van beweging waarnemen.
Want dat ergens in het heelal leven -of een equivalent ervan- bestaat, geloof ik wel; alleen gaat het zoeken ernaar op deze manier erg lang duren
Als leek denk je onwillekeurig aan boeken van iemand als de oude Asimov en andere knappe schrijvers.
Die wisten er tenminste nog een verhaal bij te fantaseren.
