Platonisch

Het begon met een klimroosje links en een kleine druivenplant rechts.
Ze groeiden op tot knappe jongelui en bekeken nieuwsgierig hun wereld, het groen, wendden de ogen af van muren en buren, draaiden zich naar de overkant. En wat ze daar zagen…
Roos werd nog roder, druif stak wiegend zijn ranken uit, ze kwamen bij elkaar en verloren zich de rest van de zomer, een verrukkelijke periode van verliefdheid die opbloeide tot ontroering en inspiratie van alle andere planten en insecten en vogels.
Hij voelde haar doornen niet, zij had maling aan zijn oorwormen, ach, liefde is  stekeblind.
Na deze eerste uitbundige toenadering bespraken ze een nieuwe date voor de volgende lente, gehaast, voor ze in winterslaap gingen.
En zie, elk voorjaar is de zoetheid meer zichtbaar, sneller worden ze groot, vooral roos groeit zo vlug dat haar bloemen achterlopen, ze reikt en reikt en druif doet zijn best, ook hij wikkelt zijn ranken op de weg naar zijn roos.
Over een paar dagen is de ontmoeting weer daar. Dan openen zich de knoppen, trosjes vormen zich, takken krullen van genot.
Ik raak er steevast van onder de indruk.
Zo gelukkig, zonder seks.
Dat moet wel ware liefde zijn.
=

Sneeuwbloem

Met hernieuwde belangstelling bekeek ik deze foto, gemaakt op 30-11-2010.
Een vroege sneeuwbui die rap wegsmolt, nèt lang genoeg bleef liggen om de camera te zoeken.
Ik haalde het. Toen was ik zelf ook nog rap.
Vroege sneeuw, snelheid.
Das war einmal.
–

Nieuwsgierig

 

 

Om verder te kijken
zijn zicht te verrijken
groeid’hij  per dag
draaide een slag
tot hij de buurt overzag
maar ach
hoe hij ook rekte
zijn bladeren strekte
het had weinig zin.
Een buur en een spin
een slome duivin.
Te min
en hij boog
zijn nieuwszucht vervloog.
Ernstig verdord
bruin en gekort
ineengestort.
Hij mort.

–

Verstopte afvoer

Je kunt voor of tegen genetische modificatie zijn, dat dit een bijzondere creatie is kan niemand ontkennen.

Toegegeven, het is per ongeluk tot stand gekomen.
Bij het wassen en snijden van groentes komt vaak een piepklein wortelstengeltje of zaadje in de afvoer terecht. Soms blijven ze hangen. Overspoeld door warm water gedijen ze en kruisen ze zich, nieuwelingen sluiten zich aan,  ze weerstaan gepook van ijzerdraden want samen staan ze sterk en ze gaan groeien heen.
Dan krijg je zoiets.

Minikomkommer met geënte roos en bloemenpol, een hap uit z’n lijf en een staartje. Is het geen dotje?

Het kwam uit de zwanenhals van de keukenkraan, ik heb hem gauw in de mooiste vaas gestopt en voor het raam gezet.
Daar trekt hij ieders blik.
==