Geen seks met mannen die vlees eten.

In veel bladen kun je dit lezen, o.a. HIER

Mannen zouden voor 41% meer bijdragen aan klimaatverandering, aldus Dierenrechtenclub PETA in Duitsland.
Volgens een professor
‘….mannen eten meer vlees dan vrouwen, ook zijn mannen gemiddeld groter en zwaarder dan vrouwen en hebben ze meer spiermassa. Tot slot gebruiken ze meer benzine. Dus ze rijden meer auto.’
Kijk es an, vreselijk zaken, dat zullen we ze laten voelen.

Als straf? Een daad stellen? Onder  druk zetten om vegetarisch te gaan eten?

Behoorlijk vergezocht, dunkt me.
En hoe gaan die vrouwen dat doen, met een kuisheidsgordeltje, apart slapen,  Gatver,  je ruikt naar gehaktballen, bijvoorbeeld?
Het belangrijkste:
Gaat het helpen voor de dieren al is het zijdelings?
Klimaat?
En hoe dan wel?
==

Sterke koffie

Dit kreeg ik toegestuurd.
Iets om over na te denken: zouden we een sportief ploegje bij elkaar krijgen? 🤔

==

Het een of het ander

Volgens  de  Stichting Alzheimer Nederland:

Ik overweeg geslachtsverandering.
==

Melig

Ik hou van mij
 – En ik van mij.
Fijn dat we het eens zijn.
–
Ik gaap van de honger.
 – Hou vol dan stop ik er een broodje in.
–
Lust je koffie?
– Graag.
Schenk  meteen voor mij in.
–
Dit gedoe hielden we nooit lang vol, het werd niet gewaardeerd behalve door ons zelf, zus  en ik.
Met name de mannen hadden er een hekel aan. Echtgenoot, vader, alle zwagers, broers, schoonbroers. Ze konden er geen lach om krijgen, vonden het flauw en zagen de humor niet.
Misschien te moeilijk voor ze, spotten we.
Maar we gaven toe dat het inderdaad ontzettend zouteloos was en hielden ons in.
En toch, toen een paar weken geleden een zus hier was, haalde ze het weer op. ‘Weet je nog Bertie,’ begon ze, ‘dat we dubbel lagen om niks?’
Meer was niet nodig.
===

Man spreekt

Kerels? Een slag apart.

Vrouwen? Niet te rijmen.

Kinderen? Altijd maar afwachten.

Dieren? Gadver.

Planten? Jèk.

  – Jij leeft zeker alleen?

Neenee, ik woon met mijn vrouw, ouders, zonen, dochters, kat en hond en heb een tuin rondom het huis.

  – Wat zeur je dan?

Ik zeur helemaal niet.  Zo is mijn ervaring.

  – En wat vind je van jezelf?

Niks. Ik ben de baas van het spul.

 – Maar je bent een man, dus ook een slag apart.
–

Dit is niet helemaal verzonnen.
Een paar jaar geleden spraken we  iemand die op deze manier zat te jeremiëren, ontevreden over zijn inwonende ouders, kinderen en kippen. Bloedserieus zei hij letterlijk:
 ‘Een gewoon mens zou het niet aankunnen, het is maar goed dat ik me kan aanpassen’.
Hij snapte niet waarom we lachten.
==

‘Denkend aan dating…

… zie ik grijzende mannen traag langs festiviteiten gaan.’
(Met dank aan Marsman)
We zaten op een terras in een naburige plaats, buurtje en ik. Er was een muziekevenement gaande, met diverse kraampjes, koren, singers-optredens.
Ondanks de warmte goed bezocht.
Na afloop vonden we een vrij tafeltje, pal aan de weg voor een goed publieksoverzicht.
Ik vertelde van mijn kortstondige datingsite-avontuur
Toen ze van de lachbui bekomen was bekeken we het langswandelende volk. Opvallend veel senioren, de beste exemplaren met een vrouw. Enkele loslopenden.
We zagen weinig geschikte kandidaten, die zaten natuurlijk hevig te daten.
Toen schoof een vroegere kennis aan.
We praatten wat, hij bekeek me intussen zijdelings, na een paar biertjes van top tot teen.
Ik keek niet terug.
Hij had teveel praatjes.
Zo wordt het natuurlijk nooit wat.
==

Brabo. En de vrouw?

Geen vraag van wereldbelang, ik vraag het me zomaar af.
Wat is de vrouwelijke vorm.
Als een Brabander een Brabo wordt, hoe heten wij dan?
Brabesse? Brabine? Brabse? Brabones? Brabegge?
Daar hoor je nooit wat over.
Wijlen (Brabantse) echtgenoot wist het ook niet.
Hij hoorde het woord Brabo niet graag. Hij vond het een scheldwoord maar dat zei me niets, als import heb ik niet het precieze bloed,  zuidelijke trots ontbreekt me al moet ik zeggen dat ik hier heel snel het bier heb leren waarderen. En koude schotel.
Navraag bij Wikpedia leverde iets heel anders op.
Ene Silvius Brabo was een Romein die de reus Antigoon doodde en het symbool van de stad Antwerpen werd. Zie
https://nl.wikipedia.org/wiki/Silvius_Brabo
Daar wist ik niets van.
Ik denk niet dat deze Brabo bedoeld wordt. Als een soort held. Het idee. Ha!
–
In mijn vroegere woonplaats was een vrouw veel makkelijker te benoemen.
Je was een Zaanse. Meer niet. We hoefden ons nooit het hoofd te breken over vreemde  vragen.
Nou ja, er waren mannen die het over Zanikkers had maar zulke zeveraars vind je overal. Er zijn zelfs Brabanders die hun vrouw een zanik noemen terwijl ze niets van de Zaan afweten. Daar zijn het mannen voor.
Al typende hoopte ik op een oplossing maar nee.
Het blijft een raadsel of zijn we daar vrouwen voor?
==

Rechtlijnig denken

Een van de  definities:
 recht op het doel af, zonder met andere dingen rekening te houden vb: zijn denkpatroon is nogal rechtlijnig

Calvinistisch

—
Vaak een handige manier om iemand de mond te snoeren want laten we wel wezen, het valt niet mee om ter plekke een antwoord te hebben.
Ik bedoel niet de hatelijkheden die op een paar sites staan, enkel de gedachten die worden uitgesproken en waar men zelf in gelooft.

Een kleine greep.

-Als die kerels niet mee zouden vechten was er geen oorlog
-Als iedereen in eigen land bleef was er niets aan de hand
-Amerikaanse gevangenissen zitten vol met zwarten, dat zegt wel iets.
-Je mag het niet hardop zeggen maar eigenlijk vind ik blanken de beste mensensoort, we zijn het verst met de beschaving.
-Natuurlijk horen vrouwen thuis, waarom denk je dat de huishoudschool er is?
-Mannen zijn gewoon beter in regeren, er zijn  niet voor niets zoveel mannelijke ministers.
-De kinderen van tegenwoordig zijn slecht opgevoed, wat wil je ook als die moeders nooit thuis zijn.
-Vliegtuigen zijn het gevaarlijkst, als het mis gaat zakken ze meteen.
Enzovoorts.
–
Deze en gelijksoortige ideeën werden (en worden) bloedserieus uitgesproken. Meer dan eens hoorde ik ze in allerlei varianten.
Zelf noemen de opmerkers dit ‘logisch denken’.
Snap je? vragen ze ook nog. Dan knik ik lafjes, te vaak werden het onaangename discussies. Uitleg is niet nodig, men wuift het weg.
Wat moet je er mee? Niets.
Hoogstens vertel je die oude mop↓
Twee oermannen in dierenvellen staan in de regen. Mopperend.
‘Sinds dat geknoei met pijl en boog is het weer ook niet meer wat het geweest is.’
–
Snap je?
–

Apen-mensen

---

Uit Bertjens 8 november 2004

Gelezen in het Nieuwsblad.

‘Door een onderzoeksteam van een Oostenrijks en een Amerikaanse universiteit werd vastgesteld dat mannen die een vrouw willen versieren zich aanstellen als apen: als zij een oogje hebben op een vrouw maken ze zich breed, gedragen zich dominant tegenover andere mannen.Het strelen van kin of baard dient om de aandacht van de vrouw te trekken. Vel vrouwen gaan door de knieën voor de apenstreken….’
Tja.
Als vrouwen hiervoor op de knieën gaan lijken ze zelf op apinnen, dunkt me.
–

Het idee dat de mens eigenlijk een aap is blijft leven, google staat er bol van.

DIT bijvoorbeeld  is een artikel uit de Volkkrant van 3 dagen geleden.

Deze↓ voorbeelden
vriendschap-onder-mannen
dekennisvannu
De monogame aap nemokennislink
zijn van vorige jaren en komen op hetzelfde neer.
Ik kwam op dit onderwerp door de opmerking van iemand in de supermarkt. De bananenvoorraad was blijkbaar net aangevuld, er lag een grote berg.  ‘Ze verwachten zeker een apeninvasie.’
Het grappige was dat het gezegd werd door een man die zelf het hardste lachte.
Ik had hem graag een handje pinda’s gegeven.
–

Zingen in de kerk

–
Mijn vader deed het graag. Niet te hard, dat durfde hij niet.

Onze moeder zong ook. Trots op haar stemgeluid zong ze luid en duidelijk de complete mis mee.  Vermoedelijk ging ze om die reden naar de hoogmis. (voor de nietkatholieken: de zondagse hoogmis was plechtiger dan de andere kerkdiensten, met een mannenkoor en orgel,   de priester deed zingend de meeste gebeden behalve de preek).(godzijdank, een pastoor die niet zingen kon klonk sowieso onaangenaam)
Naast moeder waren er altijd vrouwen die nòg harder zongen en zich wilden meten met de galmende mannen. Je reinste feminisme avant le lettre.
Soms maakten ze er een potje van. Mannen en vrouwen schreeuwden om het hardst met gekropte kelen en kwaaie ogen.
Geloof het of niet, ik heb het meegemaakt dat de priester moest optreden om het gedrag van de rivalen in betere banen te leiden. Er werd boven het orgel uit gejubeld, de organist speelde uit wanhoop een Snip en Snapliedje en de helft van de gelovigen danste de polka.  Dit kon niet meer.
De mis werd stilgelegd, de grootste schreeuwers kwamen naar voren en kregen een Rooms standje: ‘Zo ga je niet om met Gods woord’. Na drie weesgegroetje en de akte van berouw mochten ze terug naar hun plaatsen.

Zo ging dat soms.
–