Zon

De wat?
Zon. ZON. Je weet wel, warm en groot en goudgeel….
O die! Verrek, nu zie ik hem ook, gauw naar buiten, kom op.
Buiten is het druk, alle buren van alle straten zijn met blote armen aan het zonnen.
‘Nu issie er, meteen gebruik van maken, zeker, doen wij ook, voelt goed hè, nou en of, nietwaar buurman? geweldig, mijn vrouw heeft de baby meegenomen, kijk ze genieten, oh en de honden, helemaal dol van blijdschap, wafwaf, die zon maakt alles goed, fijn toch dat we na regen altijd zonneschijn krijgen, absoluut, kun je op rekenen, kijk… heee, wat is dat daar? Een camera? Jeetje, van de televisie, wat goehoed, eindelijk eens een zonnig programma, effe zwaaien naar ome Piet, joehoe lekker warm hè, is tante Geertje er ook? leuk toch,  kijk de kat eens poseren, gezellig toch, en dat allemaal door de zon…’
=====

Kat lag in het groen.

Elegant luierend op het zachte gras,  decoratieve bloemetjes om hem heen, passende neutrale achtergrond.

Een beeldige pose, uiteraard.
Genietend sloot hij af en toe de ogen.
Plotseling een geritsel achter het doek, Kikker boog zich eroverheen.
‘Haaai,’  klonk het schel, ‘kun je het een beetje volhouden?’
–
Kat opende zijn ogen, bekeek het beest met vermoeide ergernis. Kurristes, dacht hij.

Kikker grijnsde. ‘Wil je niks zeggen? Zal ik een lied voor  je  zingen?’

Hij wachtte niet op toestemming.
‘Al le katten die zijn lui, daarom zijn de meesten dik, ze hebben allemaal een tik, en vaak een kwaaie bui…’

Kat hield zich doof.

Dus zong Kikker door. ‘… slijmen bij het personeel, uitgesproken amoreel,   en ontzettend arrogant, maar nog stommer dan de krant…. ‘

Nu keek Kat  verbaasd op.
Hij? Dom? Daar moest hij eens diep over nadenken.
Straks, eerst zijn namiddagdut afmaken.
—

Kikker begreep de reactie, hij verdween en smoesde met collega’s.

s Avonds klonk het Kikkerkoor,  kwakend.

‘Alle katten die zijn lui…’

Maar Kat hoorde het niet.

Hij sliep languit op het bed van zijn eerste lakei.

Daar lag een zachtglanzend sprei in de kleuren die zo goed stonden bij zijn mooie vacht.
======

Conclusies

Als je maar lang genoeg piekert leer je van alles.
Dit zijn er alvast een paar, over de rest van de wereld denk ik nog.
Het is zwaar werk.

De zon straalt omdat hij blij is ons te zien.
Kan niet anders.

Dit moet een langhaarkat zijn die een mep kreeg. Een flinke mep, zie je zijn snelheid?

 

Dit leek een appeltje-eitje: een doof oor.
Helaas, het bleek een domoor.
==

Kerstverhaal 1

Piekerend stond meneer in de garage bij dozen vol kerstspullen.
Waarom zou hij zoveel moeite doen voor die paar dagen, alle dingen uitpakken, ophangen en neerzetten. Hij werd al moe bij de gedachte.
Was dat de vrede waard?
Dan de kat nog, hem in de gaten houden was een 24uursbaan.
Hij ging naar binnen waar zoon hem skypte. ‘Pa, zet je de kerstboom? Doen hoor, ga niet zitten kniezen. Koop je een grote biefstuk en neem er een borrel bij.’
Hij lachte maar wat ter instemming.
–
Meneer besloot iets te doen aan zijn getwijfel en nam contact op met de Kerstman. ‘Wat vindt U, kerstboom zetten of niet?’
Hij kreeg ongeduldig gemopper terug: ‘So what, denk je dat ik het in de VS niet druk genoeg heb? Dat geneuzel met die whitechristmasdreamers daar, het houdt nooit op en Rednose heeft er nu al oorpijn van. Of course neem je een kerstboom, ik stuur je een snoepslinger and Merry Christmas.’
Verwezen staarde meneer naar het uitzoomend beeld, wat een saggerijn. Was dat vrede?
Dan liever de christelijke versie.
God zelf.
‘Wat vindt U, kerstboom zetten al is het heidens?’ 
God humde. ‘Ik zal de kribbe met Jezus erbij zetten,’ haastte meneer zich, ‘en Maria en Josef…’
God knikte.  ‘Ik begrijp het maar weet je, goede gedachten zijn voldoende. Zet die boom, staar in de lichtjes, denk aan niets en doe niets.’
Meneer zweeg.
‘Hoorde je me?’ vroeg God.
‘Jazeker, maar waarom dat bevel om niets te doen?’
God zuchtte, ‘kijk naar het nieuws,’ was zijn antwoord.
—
Meneer zette de boom  met lichtjes, instrueerde zijn kat.
Voor de televisie gezeten  zag hij de journaals van diverse landen. De bomaanslagen, drones, raketten, primitieve vreselijkheden, grote misdaden en kleine geniepigheden.
Was dat vrede op aarde?
Hij draaide zich naar de boom en staarde in de lichtjes. 
Stond toen op om een biefstuk  te bakken en schonk zich een borrel in.
Hij at en voelde zich zeer vredig.
==

Leve de kat.

“De tijd die je met een kat verspilt, is géén verloren tijd.”

Friedrich_Nietzsche
Van filosofie weet ik niets  -evenmin van Fried’s andere kundigheden-   maar hier heeft hij een punt.
Misschien zit er een diepere grond in, filosofen denken eindeloos door.
Een kat is in ieder geval bijzonder, als liefhebster vertaal ik elke blik en houding in het een of ander.
Voor de lezers zal dat misschien een hond zijn, parkiet of welk dier dan ook.
Een voorwerp, hobby, echtgeno(o)t(e).
Nuttige tijdsbesteding.
==

Herinnerd: tienerverdriet.

Benen als takken en zo lang dat ik zelf amper bij de tenen kon
verstand had ik nauwelijks
altijd ‘goede’ groente op tafel, jèk
de kat keek me niet aan
en nog veel meer.
Alleen de hond treurde mee.
Ik vatte het plan op te gaan zwerven en als ze me niet uitlachten had ik het gedaan.
Ver,  zo ver mogelijk.
Was geluk toen echt heel gewoon?
Ik kon het me niet voorstellen.
Dat het op de een of andere manier in orde kwam, verbaast me nog steeds,
ik geloofde echt dat ik alleen op de wereld was.
Hoe kwam ik daar toch bij?
Geen idee.
==

Niets meer aan te doen (1)

Bij het openmaken van de doos trilden mijn handen. Verdorie, alwéér een kater.
Geërgerd rukte ik het plakband aan flarden.
Een opgevouwen krant verscheen. Zonder argwaan nam ik hem op, keek en…
…legde hem meteen terug.
En keek opnieuw, me vasthoudend aan de tafel.
Dit, dit bestond niet.
Dit kon niet.
Geschokt, stom, zag ik de voorste helft van onze jonge kat. Op z’n zij, bek half open, kopje gedraaid met een kierend oogje. Een kreukelige vuilniszak stak er half onderuit.
Ik viel bijna flauw en zakte op een stoel.
Hulpzoekend dwaalden mijn ogen de keuken rond, zagen niets dan de spiegel met mijn eigen witte gezicht.
Geen moment twijfelde ik aan de afzender, mijn ex van wie ik dacht dat hij eindelijk onze scheiding accepteerde.
En nu dit, mijn god. Dit was te erg, hier moest ik wat aan doen.
Dat zou ik hem inpeperen en tikte zijn nummer in.
Hij nam niet op, de lafaard, zijn gram was gehaald.
Wat nu.
Een vuile mail? Politie waarschuwen? In een tweet rondsturen?
Langzamerhand veranderde mijn schrik in woede, dit was geen kleinzielig getreiter meer.
Nog een geluk dat we geen kinderen hadden. Deze gedachte benam me bijna de adem —een kind, alles voor een kind, waarom denk je dat ik drink? Toe, Josh, maak me een baby.… –
Ik huiverde.
Een baby, met mijn drankzucht en zijn lafheid, ik huiverde nogmaals.
=
© Brt. bertjens

Bijna nacht

Kwart over elf en nog steeds geen donkere lucht. Niet zozeer door zomertijd,  lichte nachten zijn  typerend voor de langste dagen.

Ik houd er wel van. Waar een zus klaagde van ‘het wil maar niet donker worden’ mogen van mij alle nachten  zo blijven.

In die bleke stilte is elk landschap spannend, zijn alle smalle straatjes en stegen enger dan in het echte donker. De tuin ziet er wonderlijk uit met vreemde planten, een schielijke kat verdwijnt, flauw geritsel klinkt op. Aan de straatkant is het stil, de kat kruipt nu onder een auto.
Als ik niet zo’n bangerd was zou ik mijn matras buiten neerleggen en luisteren en rondkijken, wie weet wat ik dan zag. In slaap vallen tussen de bloemen, een kinderwens bijna.

Maar dan zou een beest met vleeshonger mij ontdekken en besluipen terwijl ik daar lig te dromen. In gedachte zie ik mezelf oprichten met nog anderhalf been en hem wegschieten met een voet waarvan de tenen uit zijn bek hangen.

Rillend stap ik het bed in.
—

Echt, prachtig, die lichte nachten.

Dat ze nog lang mogen blijven om ervan te genieten.

Slapen doe ik binnen.
==

Wijsheid

   

Rottweiler: ‘Wij zijn de beste diersoort.’
Herder: ‘Nee, dat zijn wij, God zei het zelf.’
Kat:  ‘Dat heb ik nooit gezegd!’
======

 

 

(eens)gezin(d)?

Hij is een echte Euro pa
de zoon een Francofiel
dochter droomt een Russenkus
en ma heeft geen profiel
hond zijn voorkeur gaat naar been
de kat denkt slechts aan mus.

==