Er zit iets moeilijks in mijn hoofd. Piekerwerk over oud zeer.
Vragen die zomaar in je gedachten opkomen, dat heb je soms.
Ik zoek foto’s van weleer, probeer karakters te peilen, de stemmingen te lezen.
Was een en ander misschien al merkbaar?
Niet echt. Zonlicht verwringt een gezicht, bezorgt het een vervreemdende oogopslag. Schaduwen verheimelijken.
Langzaam ebben de gedachten weer weg en ik ruim de foto’s op.
Tijd voor het heden.
—
Van de een op de andere dag; alle opnames en schetsjes van vóór eind augustus.
Meteen bij AGV gekeken en bij McAfee – geen virusmeldingen, alle updates zijn uitgevoerd, ook die van W10 heb ik gecheckt.
Het is een raadsel; teksten en formulieren zijn er nog, ook de verhalen en gedichtjes. Die waren kennelijk niet interessant genoeg of juist wel, kwestie van bekijken. Animaties zijn eveneens blijven staan, wie snapt dat nog?
Van de foto’s is het jammer, er waren veel vakantieplaatjes. Opnames waar ik aan hechtte, aan die van Ierland en Frankrijk in het bijzonder.
Babyplaatjes van mezelf had ik niet maar het is een droeve gedachte dat ik ze had kunnen hebben en nu kwijt zou zijn. Snik.
Bij deze weblog is nog een klein voorraadje, dat is een minilichtpuntje.
Ik moet op een verborgen knop hebben geklikt, dat hoop ik tenminste. In theorie kan hem dan terugvinden.
Stom: het eeuwigdurende plan om te backuppen hoef ik nu niet meer uit te voeren.
Deze heb ik nog, je ziet dat ik het verdriet voorzag.☻
Piekerwerk over oud zeer.
