Sjonge, dacht ik, onder de indruk van zoveel volwassenheid, daar hoor ik thuis nooit wat over. Ik had de bus gemist, begreep ik. Ik zou overschieten, god bewaar me, oude vrijster worden.
Dat nooit.

Het is me tenslotte gelukt.
Bij toeval.
==
… er een paar hoopvolle berichten binnenrollen.
Ik denk dat ik het lek boven heb, hoera hoera en meer van dat.
Nog even geduld.
Niet dat de wereld op me zit te wachten maar ik wel op WP. Daarom heb ik hem/het/haar vermanend toegesproken en ernstig aangekeken.
Met wat geluk komt het vandaag nog goed, het ligt er aan of niemand me ophoudt.
Nu maar hopen dat ik het niet weer verknoei.
==
Dat is belangrijk.
Het kan moeilijk zijn wanneer die iemand afwijkend gedrag vertoont, althans, naar je eigen idee.
Of je voor de gek houdt.
Zich afzet tegen alles.
Simpel lijkt/is.
Zich als interessant/ intelligent/belezen/deskundig/sympathiek/beschaafd/menslievend/vreedzaam/enz. presenteert terwijl de nep er vanaf druipt.
In voorkomende situaties wordt het lastig. Je houdt je in, inwendig lach je ze uit en soms uitwendig.
Geen nood, je kunt het leren.
Lees over, kijk en luister naar politici. Tien tegen een dat je minstens de helft van genoemde eigenschappen tegenkomt en wanneer je aandacht niet verslapt en je ze ècht serieus kunt nemen, dan ben je geslaagd.
Gefeliciteerd.
En nu andersom.
–
‘Belgische stellen moeten meer tijd aan elkaar besteden,’ vindt de Vlaamse minister Jo Vandeurzen van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin.
Er is al menig grap over gemaakt, daar hoef ik hier niets aan toe te voegen.
Ik vraag me alleen af hoe een idee als dit tot stand komt. Verwacht men dat de mensen dit ernstig nemen en er gehoorzaam aan meedoen? Nee toch.
Misschien degenen die eh, tekort komen, voor hen is het een uitgelezen smoes om partner wakker te schudden.
Hahahaha, ik kan er niets aan doen, sorry, dat ik toch nog in de lach schiet.