…waren gewone konijnen.
Echte hazen zaten in de peper
===
Zij. Diversen.
…waren gewone konijnen.
Echte hazen zaten in de peper
===
Niks klosjes-geruit-garen en vierkante-gatenboren, allemaal flauwe kul.
Nee, dan het serieuzere werk.
Ik heb een plant gevonden waarvan de aardappel groeit in de gewenste vorm. Daar hoef je zelf maar een kleine ingreep voor te doen.
Hoe? Let op.
Je neemt een speciaal geprepareerde poter, liefst langwerpig van een aangepast ras, snijdt het in staafjes en zet ze rechtop in de grond. Beetje geduld beoefenen tot ze rijp zijn maar dan zie je het wonder.
Steek de riek eronder en haal de plant boven met, echt waar, kant en klare patat. Even afspoelen en het kan zo de pan in, schillen is niet nodig.Ik wist niet wat ik zag en heb onmiddellijk het alleenverkooprecht veilig gesteld.
Maar medebloggers wil ik wel een paar potertjes gratis toesturen, ik ben de beroerdste niet.
Meld je bij het bekende adres!
Iedere honderdste afnemer krijgt bovendien gratis een airfryer.
Mooi meegenomen toch?
==
Sommige woorden gaan eigenaardig klinken bij herhaling.
Waarom? Weet ik niet.
Zelf heb ik het met o.a. ‘spiegel’, hoe vaker ik het zeg, hoe gekker het klinkt.
Tribune, ook zoiets. Morsdood. Hei-baas. Deze woorden sporen niet.
Een vroegere oom zei altijd brrrr als het koud was. Het klonk uitgesproken maf.
Ook het woord ‘kranig’ was zoiets.
En droppie. ‘Geef mij ook een droppie…’ Raar woord maar ja, ‘dropje’ was boekentaal en die gebruikten we niet.
Echt ernstig vond ik ‘mallemeulen’. Ik kon het niet gezegd krijgen en noemde het draaimolen..
Misschien ligt van deze woorden de lettervolgorde niet lekker of is de klank ongeschikt.
Belangrijk is het niet, het komt bij me op, soms, als ik niks anders te doen heb.
Dan denk ik.
Over dit soort onnuttige kwesties.
==
Direct achter de zijdeur rechts was mijn dagelijkse vaste stek.
Hij zat aan de linkerkant van het gangpad.
En keek als ik instapte. Zodra ik hem spotte wendde hij zijn blik af. Ik ook.
Ik wist niet waar hij opstapte, waar hij naar toe ging.
Droomde alleen van, waarvan? iets vaags? zijn mooie gezicht?
Na een paar maanden stapte hij plotseling een halte eerder uit dan ik.
Door het raam zag ik hem, hij keek naar me, spreidde zijn handen in een spijtig gebaar, mimede sorry, bloosde en liep weg.
—
Je zult het niet geloven maar ik had serieus liefdesverdriet.
Ik was zeventien.
==
Het is volle maan en we weten allemaal wat dat betekent, ìk weet het.
Zo irritant, ik wilde niet weer met dat beest opgescheept zitten.
Daarom had ik wijwater over de stoep gesprenkeld.
Kruis aan de voordeur gespijkerd. Ja, ik weet dat dit tegen vampieren bedoeld is maar ik geloof dat weerwolven er ook niet van houden.
Als extra een bord aan het tuinhek: KEER! OM! Halverwege de voortuin een krachtiger woord: DONDER OP.😣
Tenslotte mezelf omgeven met wierook en behangen met rozenkransen.
Wat kon me gebeuren?
Net prevelde ik een gebedje toen er sluipgeluiden klonken.
Ik bad er nog een. Er werd geklopt, gebeld en nog een keer en ik bad en bad.
Het hielp niet, ingrijpen was nodig.
Ik nam een forse vleug wierook.
Lichtelijk high stampte ik naar de voordeur.
Ik zou het hem inwrijven, de bruut, eenzame vrouwen lastig vallen, ha, en trok woedend de deur open.
Stond de paashaas op de stoep.
==
Het kriebelde in mijn nek.
Ik wreef en voelde iets, ik weet niet wat het was maar ik kneep het morsdood en gooide het weg.
Nog altijd beducht voor de orenkruiper die ooit in in mijn haar zat, in een van de vlechten die we toen strengels noemden.
Het idee van een beest dat letterlijk in je hoofd kruipt….
….dat blijft je bij.
Het is een insect, zo walgelijk en (mini-)slangachtig dat ik er geen plaatje van heb en ook niet wil afbeelden.
Alleen een oor. (Niet het mijne).
.
=
Omdat de verbinding af en toe wegvalt, natuurlijk op de meest ongelukkige momenten, zet ik straks de laptop uit.
De smart moet eten en tablet had ook honger, het is veeleisend spul.
Ik kom vanavond wel eens kijken hoe het er met het e-vee voorstaat en om te antwoorden..
Nu de zon in, schoffel en hark wachten.
Doegdoeg.
De zon steekt warmgeel af tegen wit met grijze wolken in een stukje blauwe lucht.
Jonge planten in het groen op zwarte grond passen bij de roodstenen muur.
Een bruinige mus scharrelt op een bergje bonte keien en een vreemde vroege zweefvlieg hangt boven het blinkende vijvertje.
Ik kan maar één ding doen.
Een fleurige jurk aantrekken.
==